Proverbia 1

¹ Parabolæ Salomonis, filii David, regis Israël,

² ad sciendam sapientiam et disciplinam ;
³ ad intelligenda verba prudentiæ,
et suscipiendam eruditionem doctrinæ,
justitiam, et judicium, et æquitatem :
⁴ ut detur parvulis astutia,
adolescenti scientia et intellectus.
⁵ Audiens sapiens, sapientior erit,
et intelligens gubernacula possidebit.
⁶ Animadvertet parabolam et interpretationem,
verba sapientum et ænigmata eorum.
⁷ Timor Domini principium sapientiæ ;
sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt.

⁸ Audi, fili mi, disciplinam patris tui,
et ne dimittas legem matris tuæ :

⁹ ut addatur gratia capiti tuo,
et torques collo tuo.
¹⁰ Fili mi, si te lactaverint peccatores,
ne acquiescas eis.
¹¹ Si dixerint : Veni nobiscum, insidiemur sanguini ;
abscondamus tendiculas contra insontem frustra ;
¹² deglutiamus eum sicut infernus viventem,
et integrum quasi descendentem in lacum ;
¹³ omnem pretiosam substantiam reperiemus ;
implebimus domos nostras spoliis :
¹⁴ sortem mitte nobiscum,
marsupium unum sit omnium nostrum :
¹⁵ fili mi, ne ambules cum eis ;
prohibe pedem tuum a semitis eorum :
¹⁶ pedes enim illorum ad malum currunt,
et festinant ut effundant sanguinem.
¹⁷ Frustra autem jacitur rete
ante oculos pennatorum.
¹⁸ Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur,
et moliuntur fraudes contra animas suas.
¹⁹ Sic semitæ omnis avari :
animas possidentium rapiunt.

²⁰ Sapientia foris prædicat ;
in plateis dat vocem suam :

²¹ in capite turbarum clamitat ;
in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens :
²² Usquequo, parvuli, diligitis infantiam,
et stulti ea quæ sibi sunt noxia cupient,
et imprudentes odibunt scientiam ?
²³ convertimini ad correptionem meam.
En proferam vobis spiritum meum,
et ostendam vobis verba mea.
²⁴ Quia vocavi, et renuistis ;
extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret :
²⁵ despexistis omne consilium meum,
et increpationes meas neglexistis.
²⁶ Ego quoque in interitu vestro ridebo,
et subsannabo cum vobis id quod timebatis advenerit.
²⁷ Cum irruerit repentina calamitas,
et interitus quasi tempestas ingruerit ;
quando venerit super vos tribulatio et angustia :
²⁸ tunc invocabunt me, et non exaudiam ;
mane consurgent, et non invenient me :
²⁹ eo quod exosam habuerint disciplinam,
et timorem Domini non susceperint,
³⁰ nec acquieverint consilio meo,
et detraxerint universæ correptioni meæ.
³¹ Comedent igitur fructus viæ suæ,
suisque consiliis saturabuntur.
³² Aversio parvulorum interficiet eos,
et prosperitas stultorum perdet illos.
³³ Qui autem me audierit, absque terrore requiescet,
et abundantia perfruetur, timore malorum sublato.