Proverbia 1

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Parabolæ Salomonis, filii David, regis Israël,	1 Παροιμιαι Σολομωντος, υιου του Δαβιδ, βασιλεως του Ισραηλ,
2 ad sciendam sapientiam et disciplinam ;	2 δια να γνωριση τις σοφιαν και παιδειαν, δια να νοηση λογους φρονησεως,
3 ad intelligenda verba prudentiæ, et suscipiendam eruditionem doctrinæ, justitiam, et judicium, et æquitatem :	3 δια να λαβη διδασκαλιαν συνεσεως, δικαιοσυνης και κρισεως και ευθυτητος,
4 ut detur parvulis astutia, adolescenti scientia et intellectus.	4 δια να δωση νοησιν εις τους απλους, και εις τον νεον μαθησιν και διαγνωσιν.
5 Audiens sapiens, sapientior erit, et intelligens gubernacula possidebit.	5 Ο σοφος ακουων θελει γεινει σοφωτερος, και ο νοημων θελει αποκτησει επιστημην κυβερνησεως?
6 Animadvertet parabolam et interpretationem, verba sapientum et ænigmata eorum.	6 ωστε να εννοη παροιμιαν και σκοτεινον λογον, ρησεις σοφων και αινιγματα αυτων.
7 Timor Domini principium sapientiæ ; sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt.	7 Αρχη σοφιας φοβος Κυριου? οι αφρονες καταφρονουσι την σοφιαν και την διδασκαλιαν.
8 Audi, fili mi, disciplinam patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ :	8 Ακουε, υιε μου, την διδασκαλιαν του πατρος σου, και μη απορριψης τον νομον της μητρος σου.
9 ut addatur gratia capiti tuo, et torques collo tuo.	9 Διοτι ταυτα θελουσιν εισθαι στεφανος χαριτων εις την κορυφην σου και περιδεραιον περι τον τραχηλον σου.
10 Fili mi, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas eis.	10 Υιε μου, εαν θελησωσιν οι αμαρτωλοι να σε δελεασωσι, μη θελησης?
11 Si dixerint : Veni nobiscum, insidiemur sanguini ; abscondamus tendiculas contra insontem frustra ;	11 εαν ειπωσιν, Ελθε μεθ' ημων, ας ενεδρευσωμεν δι' αιμα, ας επιβουλευθωμεν αναιτιως τον αθωον,
12 deglutiamus eum sicut infernus viventem, et integrum quasi descendentem in lacum ;	12 Ας καταπιωμεν αυτους ζωντας, ως ο αδης, και ολοκληρους ως τους καταβαινοντας εις τον λακκον?
13 omnem pretiosam substantiam reperiemus ; implebimus domos nostras spoliis :	13 θελομεν ευρει παν πολυτιμον αγαθον, θελομεν γεμισει τους οικους ημων απο λαφυρων?
14 sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum :	14 θες τον κληρον σου μεταξυ ημων, εν βαλαντιον ας ηναι εις παντας ημας?
15 fili mi, ne ambules cum eis ; prohibe pedem tuum a semitis eorum :	15 υιε μου, μη περιπατησης εν οδω μετ' αυτων? απεχε τον ποδα σου απο των τριβων αυτων?
16 pedes enim illorum ad malum currunt, et festinant ut effundant sanguinem.	16 διοτι οι ποδες αυτων τρεχουσιν εις το κακον, και σπευδουσιν εις το να χυσωσιν αιμα.
17 Frustra autem jacitur rete ante oculos pennatorum.	17 Διοτι ματαιως εξαπλονεται δικτυον εμπροσθεν των οφθαλμων παντος πτερωτου.
18 Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur, et moliuntur fraudes contra animas suas.	18 Διοτι ουτοι ενεδρευουσι κατα του ιδιου αυτων αιματος, επιβουλευονται τας εαυτων ψυχας?
19 Sic semitæ omnis avari : animas possidentium rapiunt.	19 Τοιαυται ειναι αι οδοι παντος πλεονεκτου? η πλεονεξια αφαιρει την ζωην των κυριευομενων υπ' αυτης.
20 Sapientia foris prædicat ; in plateis dat vocem suam :	20 Η σοφια φωναζει εξω, εκπεμπει την φωνην αυτης εν ταις πλατειαις?
21 in capite turbarum clamitat ; in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens :	21 Κραζει επι κεφαλης των αγορων, εν ταις εισοδοις των πυλων? απαγγελλει τους λογους αυτης δια της πολεως, λεγουσα,
22 Usquequo, parvuli, diligitis infantiam, et stulti ea quæ sibi sunt noxia cupient, et imprudentes odibunt scientiam ?	22 Εως ποτε, μωροι, θελετε αγαπα την μωριαν, και οι χλευασται θελουσιν ηδυνεσθαι εις τους χλευασμους αυτων, και οι αφρονες θελουσι μισει την γνωσιν;
23 convertimini ad correptionem meam. En proferam vobis spiritum meum, et ostendam vobis verba mea.	23 Επιστρεψατε προς τους ελεγχους μου? ιδου, εγω θελω εκχεει το πνευμα μου εφ' υμας, θελω σας καμει να νοησητε τους λογους μου.
24 Quia vocavi, et renuistis ; extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret :	24 Επειδη εγω εκραζον, και σεις δεν υπηκουετε? εξετεινον την χειρα μου, και ουδεις προσειχεν?
25 despexistis omne consilium meum, et increpationes meas neglexistis.	25 Αλλα κατεφρονειτε πασας τας συμβουλας μου και τους ελεγχους μου δεν εδεχεσθε?
26 Ego quoque in interitu vestro ridebo, et subsannabo cum vobis id quod timebatis advenerit.	26 δια τουτο και εγω θελω επιγελασει εις τον ολεθρον σας? θελω καταχαρη, οταν επελθη ο φοβος σας.
27 Cum irruerit repentina calamitas, et interitus quasi tempestas ingruerit ; quando venerit super vos tribulatio et angustia :	27 Οταν ο φοβος σας επελθη ως ερημωσις και η καταστροφη σας εφορμηση ως ανεμοστροβιλος, οταν η θλιψις και η στενοχωρια ελθωσιν εφ' υμας?
28 tunc invocabunt me, et non exaudiam ; mane consurgent, et non invenient me :	28 τοτε θελουσι με επικαλεσθη, αλλα δεν θελω αποκριθη? επιμονως θελουσι με εκζητησει, αλλα δεν θελουσι με ευρει.
29 eo quod exosam habuerint disciplinam, et timorem Domini non susceperint,	29 Διοτι εμισησαν την γνωσιν και τον φοβον του Κυριου δεν εξελεξαν?
30 nec acquieverint consilio meo, et detraxerint universæ correptioni meæ.	30 δεν ηθελησαν τας συμβουλας μου? κατεφρονησαν παντας τους ελεγχους μου?
31 Comedent igitur fructus viæ suæ, suisque consiliis saturabuntur.	31 δια τουτο θελουσι φαγει απο των καρπων της οδου αυτων και θελουσι χορτασθη απο των κακοβουλιων αυτων.
32 Aversio parvulorum interficiet eos, et prosperitas stultorum perdet illos.	32 Διοτι η αποστασια των μωρων θελει θανατωσει αυτους, και η αμεριμνησια των αφρονων θελει αφανισει αυτους.
33 Qui autem me audierit, absque terrore requiescet, et abundantia perfruetur, timore malorum sublato.	33 Οστις ομως ακουει εμου, θελει κατοικησει εν ασφαλεια? και θελει ησυχαζει, μη φοβουμενος κακον.