1 Meu filho, se acolheres minhas palavras e guardares com carinho meus preceitos, | 1 Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω, |
2 ouvindo com atenção a sabedoria e inclinando teu coração para o entendimento; | 2 ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν? |
3 se tu apelares à penetração, se invocares a inteligência, | 3 και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν? |
4 buscando-a como se procura a prata; se a pesquisares como um tesouro, | 4 εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους, |
5 então compreenderás o temor do Senhor, e descobrirás o conhecimento de Deus, | 5 τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου. |
6 porque o Senhor é quem dá a sabedoria, e de sua boca é que procedem a ciência e a prudência. | 6 Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν? εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις. |
7 Ele reserva para os retos a salvação e é um escudo para os que caminham com integridade; | 7 Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις? ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι, |
8 protege as sendas da retidão e guarda o caminho de seus fiéis. | 8 υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου. |
9 Então compreenderás a justiça e a eqüidade, a retidão e todos os caminhos que conduzem ao bem. | 9 Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην. |
10 Quando a sabedoria penetrar em teu coração e o saber deleitar a tua alma, | 10 Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου, |
11 a reflexão velará sobre ti, amparar-te-á a razão, | 11 ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει? |
12 para preservar-te do mau caminho, do homem de conversas tortuosas | 12 δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια, |
13 que abandona o caminho reto para percorrer caminhos tenebrosos; | 13 οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους? |
14 que se compraz em praticar o mal e se alegra com a maldade; | 14 οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας, |
15 do homem cujos caminhos são tortuosos e os trilhos sinuosos. | 15 των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι? |
16 Ela te preservará da mulher alheia, da estranha que emprega palavras lisonjeiras, | 16 δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης, |
17 que abandona o esposo de sua juventude e se esquece da aliança de seu Deus. | 17 ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης. |
18 Sua casa declina para a morte, seu caminho leva aos lugares sombrios; | 18 Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους? |
19 não retornam os que a buscam, nem encontram as veredas da vida. | 19 παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης? |
20 Assim tu caminharás pela estrada dos bons e seguirás as pegadas dos justos, | 20 δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων. |
21 porque os homens retos habitarão a terra, e os homens íntegros nela permanecerão, | 21 Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη. |
22 enquanto os maus serão arrancados da terra e os pérfidos dela serão exterminados. | 22 Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ' αυτης. |