Livro de Jó 19

SAGRADA BIBLIA	GREEK BIBLE
1 Jó respondeu então nestes termos:	1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?
2 Até quando afligireis a minha alma e me atormentareis com vossos discursos?	2 Εως ποτε θελετε θλιβει την ψυχην μου, και θελετε με κατασυντριβει με λογους;
3 Eis que já por dez vezes me ultrajastes, e não vos envergonhais de me insultar.	3 Δεκακις ηδη με ωνειδισατε? δεν αισχυνεσθε να σκληρυνησθε εναντιον μου;
4 Mesmo que eu tivesse verdadeiramente pecado, minha culpa só diria respeito a mim mesmo.	4 Και εαν τωοντι εσφαλα, το σφαλμα μου μενει εν εμοι.
5 Se vos quiserdes levantar contra mim, e convencer-me de ignomínia,	5 Αλλ' εαν θελητε εξαπαντος να μεγαλυνθητε εναντιον μου, και να ριπτητε κατ' εμου το ονειδος μου,
6 sabei que foi Deus quem me afligiu e me cercou com suas redes.	6 μαθετε τωρα οτι ο Θεος με κατεστρεψε, και με περιεκυκλωσε με το δικτυον αυτου.
7 Clamo contra a violência, e ninguém me responde; levanto minha voz, e não há quem me faça justiça.	7 Ιδου, φωναζω, Αδικια? αλλα δεν εισακουομαι? επικαλουμαι, αλλ' ουδεμια κρισις.
8 Fechou meu caminho para que eu não possa passar, e espalha trevas pelo meu caminho;	8 Εφραξε την οδον μου, και δεν δυναμαι να περασω, και εθεσε σκοτος εις τας τριβους μου.
9 despojou-me de minha glória, e tirou-me a coroa da cabeça.	9 Με εξεδυσε την δοξαν μου, και αφηρεσε τον στεφανον της κεφαλης μου.
10 Demoliu-me por inteiro, e pereço, desenraizou minha esperança como uma árvore,	10 Με ηφανισε πανταχοθεν, και χανομαι? και εξερριζωσε την ελπιδα μου ως δενδρον.
11 acendeu a sua cólera contra mim, tratou-me como um inimigo.	11 Και εξηψε κατ' εμου τον θυμον αυτου, και με στοχαζεται ως εχθρον αυτου.
12 Suas milícias se concentraram, construíram aterros para me assaltarem, acamparam em volta de minha tenda.	12 Τα ταγματα αυτου ηλθον ομου και ητοιμασαν την οδον αυτων εναντιον μου, και εστρατοπεδευσαν περιξ της σκηνης μου.
13 Meus irmãos foram para longe de mim, meus amigos de mim se afastaram.	13 Απεμακρυνεν απ' εμου τους αδελφους μου, και ηλλοτριωθησαν ολως απ' εμου οι γνωριμοι μου.
14 Meus parentes e meus íntimos desapareceram, os hóspedes de minha casa esqueceram-se de mim.	14 Οι πλησιον μου με αφηκαν, και οι γνωστοι μου με ελησμονησαν.
15 Minhas servas olham-me como um estranho, sou um desconhecido para elas.	15 Οι κατοικουντες εν τω οικω μου και αι θεραπαιναι μου με στοχαζονται ως ξενον? ξενος κατεσταθην εις τους οφθαλμους αυτων.
16 Chamo meu escravo, ele não responde, preciso suplicar-lhe com a boca.	16 Καλω τον υπηρετην μου, και δεν αποκρινεται? με το στομα μου ικετευσα αυτον.
17 Minha mulher tem horror de meu hálito, sou pesado aos meus próprios filhos.	17 Η πνοη μου εγεινε ξενη εις την γυναικα μου, και αι παρακλησεις μου εις τα τεκνα της κοιλιας μου.
18 Até as crianças caçoam de mim; quando me levanto, troçam de mim.	18 Και αυτα τα παιδαρια με κατεφρονησαν? εσηκωθην, και ελαλησαν εναντιον μου.
19 Meus íntimos me abominam, aqueles que eu amava voltam-se contra mim.	19 Παντες οι μυστικοι φιλοι μου με εβδελυχθησαν? και εκεινοι, τους οποιους ηγαπησα, εστραφησαν εναντιον μου.
20 Meus ossos estão colados à minha pele, à minha carne, e fujo com a pele de meus dentes.	20 Τα οστα μου εκολληθησαν εις το δερμα μου και εις την σαρκα μου και διεσωθην με το δερμα των οδοντων μου.
21 Compadecei-vos de mim, compadecei-vos de mim, ao menos vós, que sois meus amigos, pois a mão de Deus me feriu.	21 Ελεησατε με, ελεησατε με, σεις φιλοι μου? διοτι χειρ Θεου με επληγωσε.
22 Por que me perseguis como Deus, e vos mostrais insaciáveis de minha carne?	22 Δια τι με κατατρεχετε ως ο Θεος, και δεν εχορτασθητε απο των σαρκων μου;
23 Oh!, se minhas palavras pudessem ser escritas, consignadas num livro,	23 Ω και να εγραφοντο οι λογοι μου? να ενετυπουντο εν βιβλιω?
24 gravadas por estilete de ferro em chumbo, esculpidas para sempre numa rocha!	24 να ενεχαραττοντο επι βραχον δια σιδηρας γραφιδος και μολυβδου διαπαντος
25 Eu o sei: meu vingador está vivo, e aparecerá, finalmente, sobre a terra.	25 Διοτι εξευρω οτι ζη ο Λυτρωτης μου, και θελει εγερθη εν τοις εσχατοις καιροις επι της γης?
26 Por detrás de minha pele, que envolverá isso, na minha própria carne, verei Deus.	26 και αφου μετα το δερμα μου το σωμα τουτο φθαρη, παλιν με την σαρκα μου θελω ιδη τον Θεον?
27 Eu mesmo o contemplarei, meus olhos o verão, e não os olhos de outro; meus rins se consomem dentro de mim.	27 τον οποιον αυτος εγω θελω ιδει, και θελουσι θεωρησει οι οφθαλμοι μου, και ουχι αλλος? οι νεφροι μου κατατηκονται εν τω κολπω μου.
28 Pois, se dizes: Por que o perseguimos, e como encontraremos nele uma razão para condená-lo?	28 Αλλα σεις επρεπε να ειπητε, Δια τι κατατρεχομεν αυτον; επειδη η ριζα του πραγματος ευρισκεται εν εμοι.
29 Temei o gume da espada, pois a cólera de Deus persegue os maus, e sabereis que há uma justiça.	29 Φοβηθητε την ρομφαιαν? διοτι η ρομφαια ειναι ο εκδικητης των ανομιων, δια να γνωρισητε οτι υπαρχει κρισις.