Proverbia 7

VULGATA	LXX
1 Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili,	1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον
2 serva mandata mea, et vives ; et legem meam quasi pupillam oculi tui :	2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων
3 liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.	3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου
4 Dic sapientiæ : Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam :	4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω
5 ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcia facit.	5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται
6 De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,	6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα
7 et video parvulos ; considero vecordem juvenem,	7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων
8 qui transit per plateam juxta angulum et prope viam domus illius graditur :	8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης
9 in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris et caligine.	9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης
10 Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas : garrula et vaga,	10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας
11 quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis ;	11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης
12 nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians.	12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει
13 Apprehensumque deosculatur juvenem, et procaci vultu blanditur, dicens :	13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω
14 Victimas pro salute vovi ; hodie reddidi vota mea :	14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου
15 idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.	15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε
16 Intexui funibus lectulum meum ; stravi tapetibus pictis ex Ægypto :	16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου
17 aspersi cubile meum myrrha, et aloë, et cinnamomo.	17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω
18 Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies.	18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι
19 Non est enim vir in domo sua : abiit via longissima :	19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν
20 sacculum pecuniæ secum tulit ; in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.	20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου
21 Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.	21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον
22 Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur :	22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους
23 donec transfigat sagitta jecur ejus, velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.	23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει
24 Nunc ergo, fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.	24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου
25 Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis ejus ;	25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου
26 multos enim vulneratos dejecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.	26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν
27 Viæ inferi domus ejus, penetrantes in interiora mortis.	27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου