Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Proverbia 25


font
VULGATABIBBIA RICCIOTTI
1 Hæ quoque parabolæ Salomonis, quas transtulerunt viri Ezechiæ regis Juda.1 - Anche queste sentenze sono di Salomone che stralciaronogli uomini di Ezechia, re di Giuda.
2 Gloria Dei est celare verbum,
et gloria regum investigare sermonem.
2 È gloria di Dio occultare la parola, e gloria del re, investigare la parola.
3 Cælum sursum, et terra deorsum,
et cor regum inscrutabile.
3 Il cielo in altezza e la terra in profonditàe il cuore dei re sono imperscrutabili.
4 Aufer rubiginem de argento,
et egredietur vas purissimum.
4 Togli la scoria dall'argento e ne uscirà un vaso finissimo.
5 Aufer impietatem de vultu regis,
et firmabitur justitia thronus ejus.
5 Togli l'empietà dal cospetto del re e si stabilirà sopra la giustizia e il suo trono.
6 Ne gloriosus appareas coram rege,
et in loco magnorum ne steteris.
6 Non far pompa di te in presenza del re e non collocarti al posto dei grandi;
7 Melius est enim ut dicatur tibi : Ascende huc,
quam ut humilieris coram principe.
7 perchè è meglio ti si dica: «Sali qua», che esser umiliato davanti al principe.
8 Quæ viderunt oculi tui ne proferas in jurgio cito,
ne postea emendare non possis,
cum dehonestaveris amicum tuum.
8 Ciò che hanno visto gli occhi tuoinon metterlo fuori subito nel contrasto, e non avvenga che tu non possa più rimediare, quando avessi disonorato il tuo prossimo.
9 Causam tuam tracta cum amico tuo,
et secretum extraneo ne reveles :
9 Tratta la tua causa col tuo amico, ma il secreto non rivelarlo ad altri;
10 ne forte insultet tibi cum audierit,
et exprobrare non cesset.
Gratia et amicitia liberant :
quas tibi serva, ne exprobrabilis fias.
10 affinchè se l'ode, non t'insultie non cessi più dal rinfacciartelo. La grazia e l'amicizia liberano e tu conservale per non riuscire biasimevole.
11 Mala aurea in lectis argenteis,
qui loquitur verbum in tempore suo.
11 Pomi d'oro in legature d'argentoè una parola detta a suo tempo.
12 Inauris aurea, et margaritum fulgens,
qui arguit sapientem et aurem obedientem.
12 Un orecchino d'oro e una gemma brillantechi dà ammonimenti a un sapiente e a un orecchio docile.
13 Sicut frigus nivis in die messis,
ita legatus fidelis ei qui misit eum :
animam ipsius requiescere facit.
13 Come il fresco della neve in giorno di mietitura, così l'ambasciatore fedele a colui che l'ha mandato, gli fa provare un ristoro all'animo.
14 Nubes, et ventus, et pluviæ non sequentes,
vir gloriosus et promissa non complens.
14 Nubi e vento senza che segua la pioggiaè un uomo ostentatore, che non dà seguito a ciò che promette.
15 Patientia lenietur princeps,
et lingua mollis confringet duritiam.
15 Colla pazienza il principe si lascia addolcire e la lingua molle rompe ogni durezza.
16 Mel invenisti : comede quod sufficit tibi,
ne forte satiatus evomas illud.
16 Hai trovato del miele? mangiane quanto ti basta, affinchè se ti satolli non l'abbia a vomitare.
17 Subtrahe pedem tuum de domo proximi tui,
nequando satiatus oderit te.
17 Trattieni il piede dall'andare in casa del tuo prossimo, affinchè non si nausei e t'aborrisca.
18 Jaculum, et gladius, et sagitta acuta,
homo qui loquitur contra proximum suum falsum testimonium.
18 Un dardo, una spada, una sa etta acutaè l'uomo che depone contro al suo prossimo in falso testimonio.
19 Dens putridus, et pes lassus,
qui sperat super infideli in die angustiæ,
19 Un dente cariato e un piede cascanteè la fiducia di chi spera in uno sleale nel giorno dell'angustia.
20 et amittit pallium in die frigoris.
Acetum in nitro,
qui cantat carmina cordi pessimo.
Sicut tinea vestimento, et vermis ligno,
ita tristitia viri nocet cordi.
20 Perde il mantello in giorno di freddo.... Aceto sul nitrochi canta arie allegre ad un cuore triste. Come la tignuola al panno e il tarlo al legno, così nuoce la tristezza al cuore dell'uomo.
21 Si esurierit inimicus tuus, ciba illum ;
si sitierit, da ei aquam bibere :
21 Se il tuo nemico avrà fame dagli da mangiare, se avrà sete dagli acqua da bere,
22 prunas enim congregabis super caput ejus,
et Dominus reddet tibi.
22 così facendo, radunerai sul suo capo carboni accesi, e il Signore te ne renderà il merito.
23 Ventus aquilo dissipat pluvias,
et facies tristis linguam detrahentem.
23 Il vento di tramontana sgomina la pioggia, e una faccia severa, la lingua maledica.
24 Melius est sedere in angulo domatis
quam cum muliere litigiosa et in domo communi.
24 È meglio stare in un angolo del solaio, che con una donna litigiosa e far camera comune.
25 Aqua frigida animæ sitienti,
et nuntius bonus de terra longinqua.
25 Acqua fresca ad una persona assetataè un buon messaggio di terra lontana.
26 Fons turbatus pede et vena corrupta,
justus cadens coram impio.
26 Una fontana sciupata coi piedi, una sorgente intorbidataè il giusto che cede davanti all'empio.
27 Sicut qui mel multum comedit non est ei bonum,
sic qui scrutator est majestatis opprimetur a gloria.
27 Come a colui che mangia troppo miele non gli fa bene, così chi si fa scrutatore della ma està, sarà oppresso dalla gloria.
28 Sicut urbs patens et absque murorum ambitu,
ita vir qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum.
28 Come una città aperta e senza cinta di muro, tal è l'uomo che parlando non può metter ritegno al suo spirito.