Proverbia 13

VULGATA	LXX
1 Filius sapiens doctrina patris ; qui autem illusor est non audit cum arguitur.	1 υιος πανουργος υπηκοος πατρι υιος δε ανηκοος εν απωλεια
2 De fructu oris sui homo satiabitur bonis : anima autem prævaricatorum iniqua.	2 απο καρπων δικαιοσυνης φαγεται αγαθος ψυχαι δε παρανομων ολουνται αωροι
3 Qui custodit os suum custodit animam suam ; qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala.	3 ος φυλασσει το εαυτου στομα τηρει την εαυτου ψυχην ο δε προπετης χειλεσιν πτοησει εαυτον
4 Vult et non vult piger ; anima autem operantium impinguabitur.	4 εν επιθυμιαις εστιν πας αεργος χειρες δε ανδρειων εν επιμελεια
5 Verbum mendax justus detestabitur ; impius autem confundit, et confundetur.	5 λογον αδικον μισει δικαιος ασεβης δε αισχυνεται και ουχ εξει παρρησιαν
6 Justitia custodit innocentis viam, impietas autem peccatorem supplantat.	6 δικαιοσυνη φυλασσει ακακους τους δε ασεβεις φαυλους ποιει αμαρτια
7 Est quasi dives, cum nihil habeat, et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit.	7 εισιν οι πλουτιζοντες εαυτους μηδεν εχοντες και εισιν οι ταπεινουντες εαυτους εν πολλω πλουτω
8 Redemptio animæ viri divitiæ suæ ; qui autem pauper est, increpationem non sustinet.	8 λυτρον ανδρος ψυχης ο ιδιος πλουτος πτωχος δε ουχ υφισταται απειλην
9 Lux justorum lætificat : lucerna autem impiorum extinguetur.	9 φως δικαιοις δια παντος φως δε ασεβων σβεννυται [9α] ψυχαι δολιαι πλανωνται εν αμαρτιαις δικαιοι δε οικτιρουσιν και ελεωσιν
10 Inter superbos semper jurgia sunt ; qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.	10 κακος μεθ' υβρεως πρασσει κακα οι δε εαυτων επιγνωμονες σοφοι
11 Substantia festinata minuetur ; quæ autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur.	11 υπαρξις επισπουδαζομενη μετα ανομιας ελασσων γινεται ο δε συναγων εαυτω μετ' ευσεβειας πληθυνθησεται δικαιος οικτιρει και κιχρα
12 Spes quæ differtur affligit animam ; lignum vitæ desiderium veniens.	12 κρεισσων εναρχομενος βοηθων καρδια του επαγγελλομενου και εις ελπιδα αγοντος δενδρον γαρ ζωης επιθυμια αγαθη
13 Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat ; qui autem timet præceptum, in pace versabitur. Animæ dolosæ errant in peccatis : justi autem misericordes sunt, et miserantur.	13 ος καταφρονει πραγματος καταφρονηθησεται υπ' αυτου ο δε φοβουμενος εντολην ουτος υγιαινει [13α] υιω δολιω ουδεν εσται αγαθον οικετη δε σοφω ευοδοι εσονται πραξεις και κατευθυνθησεται η οδος αυτου
14 Lex sapientis fons vitæ, ut declinet a ruina mortis.	14 νομος σοφου πηγη ζωης ο δε ανους υπο παγιδος θανειται
15 Doctrina bona dabit gratiam ; in itinere contemptorum vorago.	15 συνεσις αγαθη διδωσιν χαριν το δε γνωναι νομον διανοιας εστιν αγαθης οδοι δε καταφρονουντων εν απωλεια
16 Astutus omnia agit cum consilio ; qui autem fatuus est aperit stultitiam.	16 πας πανουργος πρασσει μετα γνωσεως ο δε αφρων εξεπετασεν εαυτου κακιαν
17 Nuntius impii cadet in malum ; legatus autem fidelis, sanitas.	17 βασιλευς θρασυς εμπεσειται εις κακα αγγελος δε πιστος ρυσεται αυτον
18 Egestas et ignominia ei qui deserit disciplinam ; qui autem acquiescit arguenti glorificabitur.	18 πενιαν και ατιμιαν αφαιρειται παιδεια ο δε φυλασσων ελεγχους δοξασθησεται
19 Desiderium si compleatur delectat animam ; detestantur stulti eos qui fugiunt mala.	19 επιθυμιαι ευσεβων ηδυνουσιν ψυχην εργα δε ασεβων μακραν απο γνωσεως
20 Qui cum sapientibus graditur sapiens erit ; amicus stultorum similis efficietur.	20 ο συμπορευομενος σοφοις σοφος εσται ο δε συμπορευομενος αφροσι γνωσθησεται
21 Peccatores persequitur malum, et justis retribuentur bona.	21 αμαρτανοντας καταδιωξεται κακα τους δε δικαιους καταλημψεται αγαθα
22 Bonus reliquit hæredes filios et nepotes, et custoditur justo substantia peccatoris.	22 αγαθος ανηρ κληρονομησει υιους υιων θησαυριζεται δε δικαιοις πλουτος ασεβων
23 Multi cibi in novalibus patrum, et aliis congregantur absque judicio.	23 δικαιοι ποιησουσιν εν πλουτω ετη πολλα αδικοι δε απολουνται συντομως
24 Qui parcit virgæ odit filium suum ; qui autem diligit illum instanter erudit.	24 ος φειδεται της βακτηριας μισει τον υιον αυτου ο δε αγαπων επιμελως παιδευει
25 Justus comedit et replet animam suam ; venter autem impiorum insaturabilis.	25 δικαιος εσθων εμπιπλα την ψυχην αυτου ψυχαι δε ασεβων ενδεεις