Amos 5

¹ Audite verbum istud,
quod ego levo super vos,
planctum, domus Israel:

² Cecidit, non adiciet ut resurgat
virgo Israel;
proiecta est in terram suam,
non est qui suscitet eam.

³ Quia haec dicit Dominus Deus:
“ Urbs, de qua egrediebantur mille,
relinquentur in ea centum;
et de qua egrediebantur centum,
relinquentur in ea decem
pro domo Israel ”.

⁴ Quia haec dicit Dominus domui Israel:
“ Quaerite me et vivetis;

⁵ et nolite quaerere Bethel
et in Galgalam nolite intrare
et in Bersabee nolite transire,
quia Galgala captiva ducetur,
et Bethel erit iniquitas ”.

⁶ Quaerite Dominum et vivite;
ne forte invadat sicut ignis
domum Ioseph,
et devoret, et non sit
qui exstinguat Bethel.

⁷ Qui convertunt in absinthium iudicium
et iustitiam in terram deiciunt.

⁸ Qui facit stellas Pliadis et Orionem
et convertit in mane tenebras
et diem in noctem obscurat;
qui vocat aquas maris
et effundit eas super faciem terrae;
Dominus nomen eius.

⁹ Qui micare facit vastitatem super robustum
et vastitatem super arcem affert.

¹⁰ Odio habuerunt corripientem in porta
et loquentem perfecte abominati sunt.

¹¹ Idcirco, pro eo quod conculcastis pauperem
et portionem frumenti abstulistis ab eo,
domos quadro lapide aedificastis
et non habitabitis in eis,
vineas plantastis amantissimas
et non bibetis vinum earum.

¹² Quia cognovi multa scelera vestra
et fortia peccata vestra,
opprimentes iustum, accipientes munus
et pauperes deprimentes in porta.

¹³ Ideo prudens in tempore illo tacet,
quia tempus malum est.

¹⁴ Quaerite bonum et non malum,
ut vivatis,
ita ut sit Dominus, Deus exercituum,
vobiscum, sicut dixistis.

¹⁵ Odite malum et diligite bonum
et constituite in porta iudicium,
si forte misereatur Dominus, Deus exercituum,
reliquiis Ioseph.

¹⁶ Propterea haec dicit Dominus,
Deus exercituum, dominator:
“ In omnibus plateis planctus,
et in cunctis viis dicetur: “Vae, vae!”;
et vocabunt agricolam ad luctum
et ad planctum eos, qui sciunt lamentationem.

¹⁷ Et in omnibus vineis erit luctus,
quia pertransibo in medio tui ”,
dicit Dominus.

¹⁸ Vae desiderantibus diem Domini!
Ad quid vobis dies Domini?
Tenebrae et non lux.

¹⁹ Quomodo si fugiat vir a facie leonis,
et occurrat ei ursus;
et ingrediatur domum
et innitatur manu sua super parietem,
et mordeat eum coluber.

²⁰ Numquid non tenebrae dies Domini et non lux?
Et caligo sine splendore in ea?

²¹ “ Odi, proieci festivitates vestras
et non delector coetibus vestris.

²² Quod si obtuleritis mihi holocautomata,
oblationes vestras non suscipiam
et sacrificia pinguium vestrorum non respiciam.

²³ Aufer a me tumultum carminum tuorum,
et canticum lyrarum tuarum non audiam.

²⁴ Et affluat quasi aqua iudicium,
et iustitia quasi torrens perennis.

²⁵ Numquid hostias et oblationes obtulistis mihi in deserto
quadraginta annis, domus Israel?

²⁶ Et portastis Saccut regem vestrum,
et Caivan, imagines vestras,
sidus deorum vestrorum, quae fecistis vobis.

²⁷ Et migrare vos faciam trans Damascum ”,
dicit Dominus; Deus exercituum nomen eius.