1 Verbum, quod factum est ad Ieremiam a Domino, quando Nabuchodonosor rexBabylonis et omnis exercitus eius universaque regna terrae, quae erant subpotestate manus eius, et omnes populi bellabant contra Ierusalem et contra omnesurbes eius, dicens: | 1 הַדָּבָר אֲשֶׁר־הָיָה אֶל־יִרְמְיָהוּ מֵאֵת יְהוָה וּנְבוּכַדְרֶאצַּר מֶלֶךְ־בָּבֶל ׀ וְכָל־חֵילֹו וְכָל־מַמְלְכֹות אֶרֶץ מֶמְשֶׁלֶת יָדֹו וְכָל־הָעַמִּים נִלְחָמִים עַל־יְרוּשָׁלִַם וְעַל־כָּל־עָרֶיהָ לֵאמֹר |
2 “ Haec dicit Dominus, Deus Israel: Vade et loquere adSedeciam regem Iudae et dices ad eum: Haec dicit Dominus: Ecce ego tradamcivitatem hanc in manus regis Babylonis, et succendet eam igni; | 2 כֹּה־אָמַר יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל הָלֹךְ וְאָמַרְתָּ אֶל־צִדְקִיָּהוּ מֶלֶךְ יְהוּדָה וְאָמַרְתָּ אֵלָיו כֹּה אָמַר יְהוָה הִנְנִי נֹתֵן אֶת־הָעִיר הַזֹּאת בְּיַד מֶלֶךְ־בָּבֶל וּשְׂרָפָהּ בָּאֵשׁ |
3 et tu noneffugies de manu eius, sed comprehensione capieris et in manu eius traderis, etoculi tui oculos regis Babylonis videbunt, et os eius cum ore tuo loquetur, etBabylonem introibis. | 3 וְאַתָּה לֹא תִמָּלֵט מִיָּדֹו כִּי תָּפֹשׂ תִּתָּפֵשׂ וּבְיָדֹו תִּנָּתֵן וְעֵינֶיךָ אֶת־עֵינֵי מֶלֶךְ־בָּבֶל תִּרְאֶינָה וּפִיהוּ אֶת־פִּיךָ יְדַבֵּר וּבָבֶל תָּבֹוא |
4 Attamen audi verbum Domini, Sedecia rex Iudae. Haec dicitDominus ad te: Non morieris in gladio, | 4 אַךְ שְׁמַע דְּבַר־יְהוָה צִדְקִיָּהוּ מֶלֶךְ יְהוּדָה כֹּה־אָמַר יְהוָה עָלֶיךָ לֹא תָמוּת בֶּחָרֶב |
5 sed in pace morieris et secundumcombustiones patrum tuorum regum priorum, qui fuerunt ante te, sic comburenttibi et “Vae, domine!” plangent te, quia verbum ego locutus sum ”, dicitDominus. | 5 בְּשָׁלֹום תָּמוּת וּכְמִשְׂרְפֹות אֲבֹותֶיךָ הַמְּלָכִים הָרִאשֹׁנִים אֲשֶׁר־הָיוּ לְפָנֶיךָ כֵּן יִשְׂרְפוּ־לָךְ וְהֹוי אָדֹון יִסְפְּדוּ־לָךְ כִּי־דָבָר אֲנִי־דִבַּרְתִּי נְאֻם־יְהוָה׃ ס |
6 Et locutus est Ieremias propheta ad Sedeciam regem Iudae universaverba haec in Ierusalem; | 6 וַיְדַבֵּר יִרְמְיָהוּ הַנָּבִיא אֶל־צִדְקִיָּהוּ מֶלֶךְ יְהוּדָה אֵת כָּל־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה בִּירוּשָׁלִָם |
7 et exercitus regis Babylonis pugnabat contraIerusalem et contra omnes civitates Iudae, quae reliquae erant, contra Lachis etcontra Azeca: hae enim supererant de civitatibus Iudae urbes munitae.
| 7 וְחֵיל מֶלֶךְ־בָּבֶל נִלְחָמִים עַל־יְרוּשָׁלִַם וְעַל כָּל־עָרֵי יְהוּדָה הַנֹּותָרֹות אֶל־לָכִישׁ וְאֶל־עֲזֵקָה כִּי הֵנָּה נִשְׁאֲרוּ בְּעָרֵי יְהוּדָה עָרֵי מִבְצָר׃ פ |
8 Verbum, quod factum est ad Ieremiam a Domino, postquam percussit rex Sedeciasfoedus cum omni populo in Ierusalem praedicans eis libertatem, | 8 הַדָּבָר אֲשֶׁר־הָיָה אֶל־יִרְמְיָהוּ מֵאֵת יְהוָה אַחֲרֵי כְּרֹת הַמֶּלֶךְ צִדְקִיָּהוּ בְּרִית אֶת־כָּל־הָעָם אֲשֶׁר בִּירוּשָׁלִַם לִקְרֹא לָהֶם דְּרֹור |
9 ut dimitteretunusquisque servum suum et unusquisque ancillam suam, Hebraeum et Hebraeam,liberos et nequaquam dominarentur eis, id est in Iudaeo et fratre suo. | 9 לְשַׁלַּח אִישׁ אֶת־עַבְדֹּו וְאִישׁ אֶת־שִׁפְחָתֹו הָעִבְרִי וְהָעִבְרִיָּה חָפְשִׁים לְבִלְתִּי עֲבָד־בָּם בִּיהוּדִי אָחִיהוּ אִישׁ |
10 Audierunt ergo omnes principes et universus populus, qui inierant pactum, utdimitteret unusquisque servum suum et unusquisque ancillam suam liberos et ultranon dominarentur eis; audierunt igitur et dimiserunt. | 10 וַיִּשְׁמְעוּ כָל־הַשָּׂרִים וְכָל־הָעָם אֲשֶׁר־בָּאוּ בַבְּרִית לְשַׁלַּח אִישׁ אֶת־עַבְדֹּו וְאִישׁ אֶת־שִׁפְחָתֹו חָפְשִׁים לְבִלְתִּי עֲבָד־בָּם עֹוד וַיִּשְׁמְעוּ וַיְשַׁלֵּחוּ |
11 Et conversi suntdeinceps et retraxerunt servos et ancillas suas, quos dimiserant liberos, etsubiugaverunt in famulos et in famulas. | 11 וַיָּשׁוּבוּ אַחֲרֵי־כֵן וַיָּשִׁבוּ אֶת־הָעֲבָדִים וְאֶת־הַשְּׁפָחֹות אֲשֶׁר שִׁלְּחוּ חָפְשִׁים [וַיַּכְבִּישׁוּם כ] (וַיִּכְבְּשׁוּם ק) לַעֲבָדִים וְלִשְׁפָחֹות׃ ס |
12 Et factum est verbum Domini adIeremiam a Domino dicens: | 12 וַיְהִי דְבַר־יְהוָה אֶל־יִרְמְיָהוּ מֵאֵת יְהוָה לֵאמֹר |
13 “ Haec dicit Dominus, Deus Israel: Ego percussifoedus cum patribus vestris in die, qua eduxi eos de terra Aegypti de domoservitutis, dicens: | 13 כֹּה־אָמַר יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל אָנֹכִי כָּרַתִּי בְרִית אֶת־אֲבֹותֵיכֶם בְּיֹום הֹוצִאִי אֹותָם מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם מִבֵּית עֲבָדִים לֵאמֹר |
14 Cum completi fuerint septem anni, dimittat unusquisquefratrem suum Hebraeum, qui venditus est ei, et serviet tibi sex annis, etdimittes eum a te liberum, et non audierunt patres vestri me nec inclinaveruntaurem suam. | 14 מִקֵּץ שֶׁבַע שָׁנִים תְּשַׁלְּחוּ אִישׁ אֶת־אָחִיו הָעִבְרִי אֲשֶׁר־יִמָּכֵר לְךָ וַעֲבָדְךָ שֵׁשׁ שָׁנִים וְשִׁלַּחְתֹּו חָפְשִׁי מֵעִמָּךְ וְלֹא־שָׁמְעוּ אֲבֹותֵיכֶם אֵלַי וְלֹא הִטּוּ אֶת־אָזְנָם |
15 Et conversi estis vos hodie et fecistis, quod rectum est inoculis meis, ut praedicaretis libertatem unusquisque ad proximum suum; etinistis pactum in conspectu meo in domo, super quam invocatum est nomen meum. | 15 וַתָּשֻׁבוּ אַתֶּם הַיֹּום וַתַּעֲשׂוּ אֶת־הַיָּשָׁר בְּעֵינַי לִקְרֹא דְרֹור אִישׁ לְרֵעֵהוּ וַתִּכְרְתוּ בְרִית לְפָנַי בַּבַּיִת אֲשֶׁר־נִקְרָא שְׁמִי עָלָיו |
16 Et reversi estis et commaculastis nomen meum et reduxistis unusquisque servumsuum et unusquisque ancillam suam, quos dimiseratis, ut essent liberi et suaepotestatis, et subiugastis eos, ut sint vobis servi et ancillae. | 16 וַתָּשֻׁבוּ וַתְּחַלְּלוּ אֶת־שְׁמִי וַתָּשִׁבוּ אִישׁ אֶת־עַבְדֹּו וְאִישׁ אֶת־שִׁפְחָתֹו אֲשֶׁר־שִׁלַּחְתֶּם חָפְשִׁים לְנַפְשָׁם וַתִּכְבְּשׁוּ אֹתָם לִהְיֹות לָכֶם לַעֲבָדִים וְלִשְׁפָחֹות׃ ס |
17 Propterea haec dicit Dominus: Vos non audistis me, ut praedicaretislibertatem unusquisque fratri suo et unusquisque amico suo; ecce ego praedicovobis libertatem, ait Dominus, ad gladium et pestem et famem et dabo vos incommotionem cunctis regnis terrae. | 17 לָכֵן כֹּה־אָמַר יְהוָה אַתֶּם לֹא־שְׁמַעְתֶּם אֵלַי לִקְרֹא דְרֹור אִישׁ לְאָחִיו וְאִישׁ לְרֵעֵהוּ הִנְנִי קֹרֵא לָכֶם דְּרֹור נְאֻם־יְהוָה אֶל־הַחֶרֶב אֶל־הַדֶּבֶר וְאֶל־הָרָעָב וְנָתַתִּי אֶתְכֶם [לִזְוָעָה כ] (לְזַעֲוָה ק) לְכֹל מַמְלְכֹות הָאָרֶץ |
18 Et dabo viros, qui praevaricantur foedusmeum et non observaverunt verba foederis, quibus assensi sunt in conspectu meo,sicut vitulum, quem conciderunt in duas partes et transierunt inter divisioneseius, | 18 וְנָתַתִּי אֶת־הָאֲנָשִׁים הָעֹבְרִים אֶת־בְּרִתִי אֲשֶׁר לֹא־הֵקִימוּ אֶת־דִּבְרֵי הַבְּרִית אֲשֶׁר כָּרְתוּ לְפָנָי הָעֵגֶל אֲשֶׁר כָּרְתוּ לִשְׁנַיִם וַיַּעַבְרוּ בֵּין בְּתָרָיו |
19 principes Iudae et principes Ierusalem, eunuchi et sacerdotes et omnispopulus terrae, qui transierunt inter divisiones vituli; | 19 שָׂרֵי יְהוּדָה וְשָׂרֵי יְרוּשָׁלִַם הַסָּרִסִים וְהַכֹּהֲנִים וְכֹל עַם הָאָרֶץ הָעֹבְרִים בֵּין בִּתְרֵי הָעֵגֶל |
20 et dabo eos in manuinimicorum suorum et in manu quaerentium animam eorum, et erit morticinum eorumin escam volatilibus caeli et bestiis terrae. | 20 וְנָתַתִּי אֹותָם בְּיַד אֹיְבֵיהֶם וּבְיַד מְבַקְשֵׁי נַפְשָׁם וְהָיְתָה נִבְלָתָם לְמַאֲכָל לְעֹוף הַשָּׁמַיִם וּלְבֶהֱמַת הָאָרֶץ |
21 Et Sedeciam regem Iudae etprincipes eius dabo in manus inimicorum suorum et in manus quaerentium animaseorum et in manus exercituum regis Babylonis, qui recesserunt a vobis. | 21 וְאֶת־צִדְקִיָּהוּ מֶלֶךְ־יְהוּדָה וְאֶת־שָׂרָיו אֶתֵּן בְּיַד אֹיְבֵיהֶם וּבְיַד מְבַקְשֵׁי נַפְשָׁם וּבְיַד חֵיל מֶלֶךְ בָּבֶל הָעֹלִים מֵעֲלֵיכֶם |
22 Ecceego praecipio, dicit Dominus, et reducam eos in civitatem hanc; et proeliabunturadversus eam et capient eam et incendent igni; et civitates Iudae dabo insolitudinem, eo quod non sit habitator ”.
| 22 הִנְנִי מְצַוֶּה נְאֻם־יְהוָה וַהֲשִׁבֹתִים אֶל־הָעִיר הַזֹּאת וְנִלְחֲמוּ עָלֶיהָ וּלְכָדוּהָ וּשְׂרָפֻהָ בָאֵשׁ וְאֶת־עָרֵי יְהוּדָה אֶתֵּן שְׁמָמָה מֵאֵין יֹשֵׁב׃ פ |