Vangelo secondo Luca 23
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | VULGATA |
---|---|
1 Tutta l'assemblea si alzò, lo condussero da Pilato | 1 Et surgens omnis multitudo eorum, duxerunt illum ad Pilatum. |
2 e cominciarono ad accusarlo: "Abbiamo trovato costui che sobillava il nostro popolo, impediva di dare tributi a Cesare e affermava di essere il Cristo re". | 2 Cœperunt autem illum accusare, dicentes : Hunc invenimus subvertentem gentem nostram, et prohibentem tributa dare Cæsari, et dicentem se Christum regem esse. |
3 Pilato lo interrogò: "Sei tu il re dei Giudei?". Ed egli rispose: "Tu lo dici". | 3 Pilatus autem interrogavit eum, dicens : Tu es rex Judæorum ? At ille respondens ait : Tu dicis. |
4 Pilato disse ai sommi sacerdoti e alla folla: "Non trovo nessuna colpa in quest'uomo". | 4 Ait autem Pilatus ad principes sacerdotum et turbas : Nihil invenio causæ in hoc homine. |
5 Ma essi insistevano: "Costui solleva il popolo, insegnando per tutta la Giudea, dopo aver cominciato dalla Galilea fino a qui". | 5 At illi invalescebant, dicentes : Commovet populum docens per universam Judæam, incipiens a Galilæa usque huc. |
6 Udito ciò, Pilato domandò se era Galileo | 6 Pilatus autem audiens Galilæam, interrogavit si homo Galilæus esset. |
7 e, saputo che apparteneva alla giurisdizione di Erode, lo mandò da Erode che in quei giorni si trovava anch'egli a Gerusalemme. | 7 Et ut cognovit quod de Herodis potestate esset, remisit eum ad Herodem, qui et ipse Jerosolymis erat illis diebus. |
8 Vedendo Gesù, Erode si rallegrò molto, perché da molto tempo desiderava vederlo per averne sentito parlare e sperava di vedere qualche miracolo fatto da lui. | 8 Herodes autem viso Jesu, gavisus est valde. Erat enim cupiens ex multo tempore videre eum, eo quod audierat multa de eo, et sperabat signum aliquod videre ab eo fieri. |
9 Lo interrogò con molte domande, ma Gesù non gli rispose nulla. | 9 Interrogabat autem eum multis sermonibus. At ipse nihil illi respondebat. |
10 C'erano là anche i sommi sacerdoti e gli scribi, e lo accusavano con insistenza. | 10 Stabant autem principes sacerdotum et scribæ constanter accusantes eum. |
11 Allora Erode, con i suoi soldati, lo insultò e lo schernì, poi lo rivestì di una splendida veste e lo rimandò a Pilato. | 11 Sprevit autem illum Herodes cum exercitu suo : et illusit indutum veste alba, et remisit ad Pilatum. |
12 In quel giorno Erode e Pilato diventarono amici; prima infatti c'era stata inimicizia tra loro. | 12 Et facti sunt amici Herodes et Pilatus in ipsa die : nam antea inimici erant ad invicem. |
13 Pilato, riuniti i sommi sacerdoti, le autorità e il popolo, | 13 Pilatus autem, convocatis principibus sacerdotum, et magistratibus, et plebe, |
14 disse: "Mi avete portato quest'uomo come sobillatore del popolo; ecco, l'ho esaminato davanti a voi, ma non ho trovato in lui nessuna colpa di quelle di cui lo accusate; | 14 dixit ad illos : Obtulistis mihi hunc hominem, quasi avertentem populum, et ecce ego coram vobis interrogans, nullam causam inveni in homine isto ex his in quibus eum accusatis. |
15 e neanche Erode, infatti ce l'ha rimandato. Ecco, egli non ha fatto nulla che meriti la morte. | 15 Sed neque Herodes : nam remisi vos ad illum, et ecce nihil dignum morte actum est ei. |
16 Perciò, dopo averlo severamente castigato, lo rilascerò". | 16 Emendatum ergo illum dimittam. |
17 . | 17 Necesse autem habebat dimittere eis per diem festum unum. |
18 Ma essi si misero a gridare tutti insieme: "A morte costui! Dacci libero Barabba!". | 18 Exclamavit autem simul universa turba, dicens : Tolle hunc, et dimitte nobis Barabbam : |
19 Questi era stato messo in carcere per una sommossa scoppiata in città e per omicidio. | 19 qui erat propter seditionem quamdam factam in civitate et homicidium missus in carcerem. |
20 Pilato parlò loro di nuovo, volendo rilasciare Gesù. | 20 Iterum autem Pilatus locutus est ad eos, volens dimittere Jesum. |
21 Ma essi urlavano: "Crocifiggilo, crocifiggilo!". | 21 At illi succlamabant, dicentes : Crucifige, crucifige eum. |
22 Ed egli, per la terza volta, disse loro: "Ma che male ha fatto costui? Non ho trovato nulla in lui che meriti la morte. Lo castigherò severamente e poi lo rilascerò". | 22 Ille autem tertio dixit ad illos : Quid enim mali fecit iste ? nullam causam mortis invenio in eo : corripiam ergo illum et dimittam. |
23 Essi però insistevano a gran voce, chiedendo che venisse crocifisso; e le loro grida crescevano. | 23 At illi instabant vocibus magnis postulantes ut crucifigeretur : et invalescebant voces eorum. |
24 Pilato allora decise che la loro richiesta fosse eseguita. | 24 Et Pilatus adjudicavit fieri petitionem eorum. |
25 Rilasciò colui che era stato messo in carcere per sommossa e omicidio e che essi richiedevano, e abbandonò Gesù alla loro volontà. | 25 Dimisit autem illis eum qui propter homicidium et seditionem missus fuerat in carcerem, quem petebant : Jesum vero tradidit voluntati eorum. |
26 Mentre lo conducevano via, presero un certo Simone di Cirène che veniva dalla campagna e gli misero addosso la croce da portare dietro a Gesù. | 26 Et cum ducerent eum, apprehenderunt Simonem quemdam Cyrenensem venientem de villa : et imposuerunt illi crucem portare post Jesum. |
27 Lo seguiva una gran folla di popolo e di donne che si battevano il petto e facevano lamenti su di lui. | 27 Sequebatur autem illum multa turba populi et mulierum, quæ plangebant et lamentabantur eum. |
28 Ma Gesù, voltandosi verso le donne, disse: "Figlie di Gerusalemme, non piangete su di me, ma piangete su voi stesse e sui vostri figli. | 28 Conversus autem ad illas Jesus, dixit : Filiæ Jerusalem, nolite flere super me, sed super vos ipsas flete et super filios vestros. |
29 Ecco, verranno giorni nei quali si dirà: Beate le sterili e i grembi che non hanno generato e le mammelle che non hanno allattato. | 29 Quoniam ecce venient dies in quibus dicent : Beatæ steriles, et ventres qui non genuerunt, et ubera quæ non lactaverunt. |
30 Allora cominceranno a 'dire ai monti': 'Cadete su di noi! e ai colli: Copriteci!' | 30 Tunc incipient dicere montibus : Cadite super nos ; et collibus : Operite nos. |
31 Perché se trattano così il legno verde, che avverrà del legno secco?". | 31 Quia si in viridi ligno hæc faciunt, in arido quid fiet ? |
32 Venivano condotti insieme con lui anche due malfattori per essere giustiziati. | 32 Ducebantur autem et alii duo nequam cum eo, ut interficerentur. |
33 Quando giunsero al luogo detto Cranio, là crocifissero lui e i due malfattori, uno a destra e l'altro a sinistra. | 33 Et postquam venerunt in locum qui vocatur Calvariæ, ibi crucifixerunt eum : et latrones, unum a dextris, et alterum a sinistris. |
34 Gesù diceva: "Padre, perdonali, perché non sanno quello che fanno". 'Dopo essersi poi divise le sue vesti, le tirarono a sorte'. | 34 Jesus autem dicebat : Pater, dimitte illis : non enim sciunt quid faciunt. Dividentes vero vestimenta ejus, miserunt sortes. |
35 Il popolo stava 'a vedere', i capi invece lo 'schernivano' dicendo: "Ha salvato gli altri, salvi se stesso, se è il Cristo di Dio, il suo eletto". | 35 Et stabat populus spectans, et deridebant eum principes cum eis, dicentes : Alios salvos fecit, se salvum faciat, si hic est Christus Dei electus. |
36 Anche i soldati lo schernivano, e gli si accostavano per porgergli 'dell'aceto', e dicevano: | 36 Illudebant autem ei et milites accedentes, et acetum offerentes ei, |
37 "Se tu sei il re dei Giudei, salva te stesso". | 37 et dicentes : Si tu es rex Judæorum, salvum te fac. |
38 C'era anche una scritta, sopra il suo capo: Questi è il re dei Giudei. | 38 Erat autem et superscriptio scripta super eum litteris græcis, et latinis, et hebraicis : Hic est rex Judæorum. |
39 Uno dei malfattori appesi alla croce lo insultava: "Non sei tu il Cristo? Salva te stesso e anche noi!". | 39 Unus autem de his, qui pendebant, latronibus, blasphemabat eum, dicens : Si tu es Christus, salvum fac temetipsum et nos. |
40 Ma l'altro lo rimproverava: "Neanche tu hai timore di Dio e sei dannato alla stessa pena? | 40 Respondens autem alter increpabat eum, dicens : Neque tu times Deum, quod in eadem damnatione es. |
41 Noi giustamente, perché riceviamo il giusto per le nostre azioni, egli invece non ha fatto nulla di male". | 41 Et nos quidem juste, nam digna factis recipimus : hic vero nihil mali gessit. |
42 E aggiunse: "Gesù, ricordati di me quando entrerai nel tuo regno". | 42 Et dicebat ad Jesum : Domine, memento mei cum veneris in regnum tuum. |
43 Gli rispose: "In verità ti dico, oggi sarai con me nel paradiso". | 43 Et dixit illi Jesus : Amen dico tibi : hodie mecum eris in paradiso. |
44 Era verso mezzogiorno, quando il sole si eclissò e si fece buio su tutta la terra fino alle tre del pomeriggio. | 44 Erat autem fere hora sexta, et tenebræ factæ sunt in universam terram usque ad horam nonam. |
45 Il velo del tempio si squarciò nel mezzo. | 45 Et obscuratus est sol, et velum templi scissum est medium. |
46 Gesù, gridando a gran voce, disse: "Padre, 'nelle tue mani consegno il mio spirito'". Detto questo spirò. | 46 Et clamans voce magna Jesus ait : Pater, in manus tuas commendo spiritum meum. Et hæc dicens, expiravit. |
47 Visto ciò che era accaduto, il centurione glorificava Dio: "Veramente quest'uomo era giusto". | 47 Videns autem centurio quod factum fuerat, glorificavit Deum, dicens : Vere hic homo justus erat. |
48 Anche tutte le folle che erano accorse a questo spettacolo, ripensando a quanto era accaduto, se ne tornavano percuotendosi il petto. | 48 Et omnis turba eorum, qui simul aderant ad spectaculum istud, et videbant quæ fiebant, percutientes pectora sua revertebantur. |
49 Tutti i suoi conoscenti assistevano da lontano e così le donne che lo avevano seguito fin dalla Galilea, osservando questi avvenimenti. | 49 Stabant autem omnes noti ejus a longe, et mulieres, quæ secutæ eum erant a Galilæa, hæc videntes. |
50 C'era un uomo di nome Giuseppe, membro del sinedrio, persona buona e giusta. | 50 Et ecce vir nomine Joseph, qui erat decurio, vir bonus et justus : |
51 Non aveva aderito alla decisione e all'operato degli altri. Egli era di Arimatéa, una città dei Giudei, e aspettava il regno di Dio. | 51 hic non consenserat consilio, et actibus eorum : ab Arimathæa civitate Judææ, qui exspectabat et ipse regnum Dei : |
52 Si presentò a Pilato e chiese il corpo di Gesù. | 52 hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Jesu : |
53 Lo calò dalla croce, lo avvolse in un lenzuolo e lo depose in una tomba scavata nella roccia, nella quale nessuno era stato ancora deposto. | 53 et depositum involvit sindone, et posuit eum in monumento exciso, in quo nondum quisquam positus fuerat. |
54 Era il giorno della parascève e già splendevano le luci del sabato. | 54 Et dies erat parasceves, et sabbatum illucescebat. |
55 Le donne che erano venute con Gesù dalla Galilea seguivano Giuseppe; esse osservarono la tomba e come era stato deposto il corpo di Gesù, | 55 Subsecutæ autem mulieres, quæ cum eo venerant de Galilæa, viderunt monumentum, et quemadmodum positum erat corpus ejus. |
56 poi tornarono indietro e prepararono aromi e oli profumati. Il giorno di sabato osservarono il riposo secondo il comandamento. | 56 Et revertentes paraverunt aromata, et unguenta : et sabbato quidem siluerunt secundum mandatum. |