Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Vangelo secondo Matteo 22


font
BIBBIA CEI 1974VULGATA
1 Gesù riprese a parlar loro in parabole e disse:1 Et respondens Jesus, dixit iterum in parabolis eis, dicens :
2 "Il regno dei cieli è simile a un re che fece un banchetto di nozze per suo figlio.2 Simile factum est regnum cælorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.
3 Egli mandò i suoi servi a chiamare gli invitati alle nozze, ma questi non vollero venire.3 Et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.
4 Di nuovo mandò altri servi a dire: Ecco ho preparato il mio pranzo; i miei buoi e i miei animali ingrassati sono già macellati e tutto è pronto; venite alle nozze.4 Iterum misit alios servos, dicens : Dicite invitatis : Ecce prandium meum paravi, tauri mei et altilia occisa sunt, et omnia parata : venite ad nuptias.
5 Ma costoro non se ne curarono e andarono chi al proprio campo, chi ai propri affari;5 Illi autem neglexerunt : et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam :
6 altri poi presero i suoi servi, li insultarono e li uccisero.
6 reliqui vero tenuerunt servos ejus, et contumeliis affectos occiderunt.
7 Allora il re si indignò e, mandate le sue truppe, uccise quegli assassini e diede alle fiamme la loro città.7 Rex autem cum audisset, iratus est : et missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos, et civitatem illorum succendit.
8 Poi disse ai suoi servi: Il banchetto nuziale è pronto, ma gli invitati non ne erano degni;8 Tunc ait servis suis : Nuptiæ quidem paratæ sunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni :
9 andate ora ai crocicchi delle strade e tutti quelli che troverete, chiamateli alle nozze.9 ite ergo ad exitus viarum, et quoscumque inveneritis, vocate ad nuptias.
10 Usciti nelle strade, quei servi raccolsero quanti ne trovarono, buoni e cattivi, e la sala si riempì di commensali.10 Et egressi servi ejus in vias, congregaverunt omnes quos invenerunt, malos et bonos : et impletæ sunt nuptiæ discumbentium.
11 Il re entrò per vedere i commensali e, scorto un tale che non indossava l'abito nuziale,11 Intravit autem rex ut videret discumbentes, et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali.
12 gli disse: Amico, come hai potuto entrare qui senz'abito nuziale? Ed egli ammutolì.12 Et ait illi : Amice, quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem ? At ille obmutuit.
13 Allora il re ordinò ai servi: Legatelo mani e piedi e gettatelo fuori nelle tenebre; là sarà pianto e stridore di denti.13 Tunc dicit rex ministris : Ligatis manibus et pedibus ejus, mittite eum in tenebras exteriores : ibi erit fletus et stridor dentium.
14 Perché molti sono chiamati, ma pochi eletti".

14 Multi enim sunt vocati, pauci vero electi.
15 Allora i farisei, ritiratisi, tennero consiglio per vedere di coglierlo in fallo nei suoi discorsi.15 Tunc abeuntes pharisæi, consilium inierunt ut caperent eum in sermone.
16 Mandarono dunque a lui i propri discepoli, con gli erodiani, a dirgli: "Maestro, sappiamo che sei veritiero e insegni la via di Dio secondo verità e non hai soggezione di nessuno perché non guardi in faccia ad alcuno.16 Et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis, dicentes : Magister, scimus quia verax es, et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo : non enim respicis personam hominum :
17 Dicci dunque il tuo parere: È lecito o no pagare il tributo a Cesare?".17 dic ergo nobis quid tibi videtur, licet censum dare Cæsari, an non ?
18 Ma Gesù, conoscendo la loro malizia, rispose: "Ipocriti, perché mi tentate?18 Cognita autem Jesus nequitia eorum, ait : Quid me tentatis, hypocritæ ?
19 Mostratemi la moneta del tributo". Ed essi gli presentarono un denaro.19 ostendite mihi numisma census. At illi obtulerunt ei denarium.
20 Egli domandò loro: "Di chi è questa immagine e l'iscrizione?".20 Et ait illis Jesus : Cujus est imago hæc, et superscriptio ?
21 Gli risposero: "Di Cesare". Allora disse loro: "Rendete dunque a Cesare quello che è di Cesare e a Dio quello che è di Dio".21 Dicunt ei : Cæsaris. Tunc ait illis : Reddite ergo quæ sunt Cæsaris, Cæsari : et quæ sunt Dei, Deo.
22 A queste parole rimasero sorpresi e, lasciatolo, se ne andarono.

22 Et audientes mirati sunt, et relicto eo abierunt.
23 In quello stesso giorno vennero a lui dei sadducei, i quali affermano che non c'è risurrezione, e lo interrogarono:23 In illo die accesserunt ad eum sadducæi, qui dicunt non esse resurrectionem : et interrogaverunt eum,
24 "Maestro, Mosè ha detto: 'Se qualcuno muore senza figli, il fratello ne sposerà la vedova e così susciterà una discendenza al suo fratello'.24 dicentes : Magister, Moyses dixit : Si quis mortuus fuerit non habens filium, ut ducat frater ejus uxorem illius, et suscitet semen fratri suo.
25 Ora, c'erano tra noi sette fratelli; il primo appena sposato morì e, non avendo discendenza, lasciò la moglie a suo fratello.25 Erant autem apud nos septem fratres : et primus, uxore ducta, defunctus est : et non habens semen, reliquit uxorem suam fratri suo.
26 Così anche il secondo, e il terzo, fino al settimo.26 Similiter secundus, et tertius usque ad septimum.
27 Alla fine, dopo tutti, morì anche la donna.27 Novissime autem omnium et mulier defuncta est.
28 Alla risurrezione, di quale dei sette essa sarà moglie? Poiché tutti l'hanno avuta".28 In resurrectione ergo cujus erit de septem uxor ? omnes enim habuerunt eam.
29 E Gesù rispose loro: "Voi vi ingannate, non conoscendo né le Scritture né la potenza di Dio.29 Respondens autem Jesus, ait illis : Erratis nescientes Scripturas, neque virtutem Dei.
30 Alla risurrezione infatti non si prende né moglie né marito, ma si è come angeli nel cielo.30 In resurrectione enim neque nubent, neque nubentur : sed erunt sicut angeli Dei in cælo.
31 Quanto poi alla risurrezione dei morti, non avete letto quello che vi è stato detto da Dio:31 De resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis :
32 'Io sono il Dio di Abramo e il Dio di Isacco e il Dio di Giacobbe?' Ora, non è Dio dei morti, ma dei vivi".32 Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob ? Non est Deus mortuorum, sed viventium.
33 Udendo ciò, la folla era sbalordita per la sua dottrina.

33 Et audientes turbæ, mirabantur in doctrina ejus.
34 Allora i farisei, udito che egli aveva chiuso la bocca ai sadducei, si riunirono insieme34 Pharisæi autem audientes quod silentium imposuisset sadducæis, convenerunt in unum :
35 e uno di loro, un dottore della legge, lo interrogò per metterlo alla prova:35 et interrogavit eum unus ex eis legis doctor, tentans eum :
36 "Maestro, qual è il più grande comandamento della legge?".36 Magister, quod est mandatum magnum in lege ?
37 Gli rispose: "'Amerai il Signore Dio tuo con tutto il cuore, con tutta la tua anima' e con tutta la tua mente.37 Ait illi Jesus : Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua.
38 Questo è il più grande e il primo dei comandamenti.38 Hoc est maximum, et primum mandatum.
39 E il secondo è simile al primo: 'Amerai il prossimo tuo come te stesso'.39 Secundum autem simile est huic : Diliges proximum tuum, sicut teipsum.
40 Da questi due comandamenti dipendono tutta la Legge e i Profeti".

40 In his duobus mandatis universa lex pendet, et prophetæ.
41 Trovandosi i farisei riuniti insieme, Gesù chiese loro:41 Congregatis autem pharisæis, interrogavit eos Jesus,
42 "Che ne pensate del Messia? Di chi è figlio?". Gli risposero: "Di Davide".42 dicens : Quid vobis videtur de Christo ? cujus filius est ? Dicunt ei : David.
43 Ed egli a loro: "Come mai allora Davide, sotto ispirazione, lo chiama Signore, dicendo:

43 Ait illis : Quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum, dicens :
44 'Ha detto il Signore al mio Signore: Siedi alla mia destra,
finché io non abbia posto i tuoi nemici sotto i tuoi piedi?'

44 Dixit Dominus Domino meo : Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum ?
45 Se dunque Davide lo chiama Signore, come può essere suo figlio?".45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius ejus est ?
46 Nessuno era in grado di rispondergli nulla; e nessuno, da quel giorno in poi, osò interrogarlo.46 Et nemo poterat ei respondere verbum : neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare.