Livre des Proverbes 24

JERUSALEM	LXX
1 Ne porte pas envie aux méchants, ne souhaite pas leur compagnie,	1 υιε μη ζηλωσης κακους ανδρας μηδε επιθυμησης ειναι μετ' αυτων
2 car leur coeur ne songe qu'à la violence, leurs lèvres n'expriment que malheur.	2 ψευδη γαρ μελετα η καρδια αυτων και πονους τα χειλη αυτων λαλει
3 C'est par la sagesse qu'on bâtit une maison, par l'intelligence qu'on l'affermit;	3 μετα σοφιας οικοδομειται οικος και μετα συνεσεως ανορθουται
4 par le savoir on emplit ses greniers de tous les biens précieux et désirables.	4 μετα αισθησεως εμπιμπλαται ταμιεια εκ παντος πλουτου τιμιου και καλου
5 Un homme sage est plein de force, l'homme de science affermit sa vigueur;	5 κρεισσων σοφος ισχυρου και ανηρ φρονησιν εχων γεωργιου μεγαλου
6 car c'est par des calculs que tu feras la guerre, et le succès tient au grand nombre des conseillers.	6 μετα κυβερνησεως γινεται πολεμος βοηθεια δε μετα καρδιας βουλευτικης
7 Pour le fou, la sagesse est une forteresse inaccessible: à la porte de la ville, il n'ouvre pas labouche.	7 σοφια και εννοια αγαθη εν πυλαις σοφων σοφοι ουκ εκκλινουσιν εκ στοματος κυριου
8 Qui songe à mal faire, on l'appelle un maître en astuce.	8 αλλα λογιζονται εν συνεδριοις απαιδευτοις συναντα θανατος
9 La folie ne rêve que péché, le railleur est honni des hommes.	9 αποθνησκει δε αφρων εν αμαρτιαις ακαθαρσια δε ανδρι λοιμω εμμολυνθησεται
10 Si tu te laisses abattre au jour mauvais, ta vigueur est peu de chose.	10 εν ημερα κακη και εν ημερα θλιψεως εως αν εκλιπη
11 Délivre ceux qu'on envoie à la mort, ceux qu'on traîne au supplice, puisses-tu les sauver!	11 ρυσαι αγομενους εις θανατον και εκπριου κτεινομενους μη φειση
12 Diras-tu: "Voilà! nous ne savions pas?" Celui qui pèse les coeurs ne comprend-il pas? Alorsqu'il sait, lui qui a façonné ton âme; c'est lui qui rendra à l'homme selon son oeuvre.	12 εαν δε ειπης ουκ οιδα τουτον γινωσκε οτι κυριος καρδιας παντων γινωσκει και ο πλασας πνοην πασιν αυτος οιδεν παντα ος αποδιδωσιν εκαστω κατα τα εργα αυτου
13 Mange du miel, mon fils, car c'est bon, un rayon de miel est doux à ton palais.	13 φαγε μελι υιε αγαθον γαρ κηριον ινα γλυκανθη σου ο φαρυγξ
14 Ainsi sera, sache-le, la sagesse pour ton âme. Si tu la trouves, il y aura un avenir et tonespérance ne sera pas anéantie.	14 ουτως αισθηση σοφιαν τη ση ψυχη εαν γαρ ευρης εσται καλη η τελευτη σου και ελπις σε ουκ εγκαταλειψει
15 Ne t'embusque pas, méchant, près de la demeure du juste, ne dévaste pas son habitation.	15 μη προσαγαγης ασεβη νομη δικαιων μηδε απατηθης χορτασια κοιλιας
16 Car le juste tombe sept fois et se relève, mais les méchants trébuchent dans l'adversité.	16 επτακι γαρ πεσειται ο δικαιος και αναστησεται οι δε ασεβεις ασθενησουσιν εν κακοις
17 Si ton ennemi tombe, ne te réjouis pas, que ton coeur n'exulte pas de ce qu'il trébuche,	17 εαν πεση ο εχθρος σου μη επιχαρης αυτω εν δε τω υποσκελισματι αυτου μη επαιρου
18 de peur que, voyant cela, Yahvé ne soit mécontent et qu'il ne détourne de lui sa colère.	18 οτι οψεται κυριος και ουκ αρεσει αυτω και αποστρεψει τον θυμον αυτου απ' αυτου
19 Ne t'échauffe pas au sujet des méchants, ne jalouse pas les impies.	19 μη χαιρε επι κακοποιοις μηδε ζηλου αμαρτωλους
20 Car pour le méchant, il n'est pas d'avenir: la lampe des impies s'éteint.	20 ου γαρ μη γενηται εκγονα πονηρων λαμπτηρ δε ασεβων σβεσθησεται
21 Crains Yahvé, mon fils, et le roi; ne te lie pas avec les novateurs:	21 φοβου τον θεον υιε και βασιλεα και μηθετερω αυτων απειθησης
22 car tout soudain surgira leur malheur, et la ruine de l'un et de l'autre, qui la connaît?	22 εξαιφνης γαρ τεισονται τους ασεβεις τας δε τιμωριας αμφοτερων τις γνωσεται [22α] λογον φυλασσομενος υιος απωλειας εκτος εσται δεχομενος δε εδεξατο αυτον [22β] μηδεν ψευδος απο γλωσσης βασιλει λεγεσθω και ουδεν ψευδος απο γλωσσης αυτου ου μη εξελθη [22χ] μαχαιρα γλωσσα βασιλεως και ου σαρκινη ος δ' αν παραδοθη συντριβησεται [22δ] εαν γαρ οξυνθη ο θυμος αυτου συν νευροις ανθρωπους αναλισκει [22ε] και οστα ανθρωπων κατατρωγει και συγκαιει ωσπερ φλοξ ωστε αβρωτα ειναι νεοσσοις αετων
23 Ceci est encore des sages: avoir égard aux personnes dans les jugements n'est pas bien.	23 ταυτα δε λεγω υμιν τοις σοφοις επιγινωσκειν αιδεισθαι προσωπον εν κρισει ου καλον
24 Quiconque dit au méchant: "Tu es juste", les peuples le maudissent, les nations le honnissent;	24 ο ειπων τον ασεβη δικαιος εστιν επικαταρατος λαοις εσται και μισητος εις εθνη
25 mais ceux qui punissent s'en trouvent bien, sur eux viendra une heureuse bénédiction.	25 οι δε ελεγχοντες βελτιους φανουνται επ' αυτους δε ηξει ευλογια αγαθη
26 Il met un baiser sur les lèvres, celui qui répond franchement.	26 χειλη δε φιλησουσιν αποκρινομενα λογους αγαθους
27 Organise au-dehors ta besogne et prépare-la aux champs; ensuite, tu bâtiras ta maison.	27 ετοιμαζε εις την εξοδον τα εργα σου και παρασκευαζου εις τον αγρον και πορευου κατοπισθεν μου και ανοικοδομησεις τον οικον σου
28 Ne témoigne pas à la légère contre ton prochain, ne trompe pas par tes lèvres.	28 μη ισθι ψευδης μαρτυς επι σον πολιτην μηδε πλατυνου σοις χειλεσιν
29 Ne dis pas: "Comme il m'a fait, je lui ferai! à chacun je rendrai selon son oeuvre!"	29 μη ειπης ον τροπον εχρησατο μοι χρησομαι αυτω τεισομαι δε αυτον α με ηδικησεν
30 Près du champ du paresseux j'ai passé, près de la vigne de l'homme court de sens.	30 ωσπερ γεωργιον ανηρ αφρων και ωσπερ αμπελων ανθρωπος ενδεης φρενων
31 Or voici: tout était monté en orties, le chardon en couvrait la surface, le mur de pierres étaitécroulé.	31 εαν αφης αυτον χερσωθησεται και χορτομανησει ολος και γινεται εκλελειμμενος οι δε φραγμοι των λιθων αυτου κατασκαπτονται
32 Ayant vu, je réfléchis, ayant regardé, je tirai cette leçon:	32 υστερον εγω μετενοησα επεβλεψα του εκλεξασθαι παιδειαν
33 "Un peu dormir, un peu s'assoupir, un peu croiser les bras en s'allongeant,	33 ολιγον νυσταζω ολιγον δε καθυπνω ολιγον δε εναγκαλιζομαι χερσιν στηθη
34 et, tel un rôdeur, viendra l'indigence et la disette, comme un mendiant!"	34 εαν δε τουτο ποιης ηξει προπορευομενη η πενια σου και η ενδεια σου ωσπερ αγαθος δρομευς