Livre des Psaumes 88

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Cantique.Psaume. Des fils de Coré. Du maître de chant. Pour la maladie. Pour l'affliction. Poème. De Hémân l'indigène.	1 Ωιδη ψαλμου δια τους υιους Κορε, εις τον πρωτον μουσικον, επι Μαχαλαθ-λεανωθ, Μασχιλ του Αιμαν του Εζραιτου.>> Κυριε ο Θεος της σωτηριας μου, ημεραν και νυκτα εκραξα ενωπιον σου?
2 Yahvé, Dieu de mon salut, lorsque je crie la nuit devant toi,	2 Ας ελθη ενωπιον σου η προσευχη μου? κλινον το ωτιον σου εις την κραυγην μου?
3 que jusqu'à toi vienne ma prière, prête l'oreille à mes sanglots.	3 Διοτι ενεπλησθη κακων η ψυχη μου, και η ζωη μου πλησιαζει εις τον αδην.
4 Car mon âme est rassasiée de maux et ma vie est au bord du shéol;	4 Συγκατηριθμηθην μετα των καταβαινοντων εις τον λακκον? εγεινα ως ανθρωπος μη εχων δυναμιν?
5 déjà compté comme descendu dans la fosse, je suis un homme fini:	5 εγκαταλελειμμενος μεταξυ των νεκρων, ως οι πεφονευμενοι, κοιτωμενοι εν τω ταφω, τους οποιους δεν ενθυμεισαι πλεον, και οιτινες απεκοπησαν απο της χειρος σου.
6 congédié chez les morts, pareil aux tués qui gisent dans la tombe, eux dont tu n'as plus souvenir etqui sont retranchés de ta main.	6 Μ' εβαλες εις τον κατωτατον λακκον, εις το σκοτος, εις τα βαθη.
7 Tu m'as mis au tréfonds de la fosse, dans les ténèbres, dans les abîmes;	7 Επ' εμε επεστηριχθη ο θυμος σου, και παντα τα κυματα σου επεφερες επ' εμε. Διαψαλμα.
8 sur moi pèse ta colère, tu déverses toutes tes vagues.	8 Εμακρυνας τους γνωστους μου απ' εμου? με εκαμες βδελυγμα προς αυτους? απεκλεισθην και δεν δυναμαι να εξελθω.
9 Tu as éloigné de moi mes compagnons, tu as fait de moi une horreur pour eux; je suis enfermé et nepuis sortir,	9 Ο οφθαλμος μου ητονησεν απο της θλιψεως? σε επεκαλεσθην, Κυριε, ολην την ημεραν? ηπλωσα προς σε τας χειρας μου.
10 mon oeil est usé par le malheur. Je t'appelle, Yahvé, tout le jour, je tends les mains vers toi:	10 Μηπως εις τους νεκρους θελεις καμει θαυμασια; η οι τεθνεωτες θελουσι σηκωθη και θελουσι σε αινεσει; Διαψαλμα.
11 "Pour les morts fais-tu des merveilles, les ombres se lèvent-elles pour te louer?	11 Μηπως εν τω ταφω θελουσι διηγεισθαι το ελεος σου η την αληθειαν σου εν τη φθορα;
12 Parle-t-on de ton amour dans la tombe, de ta vérité au lieu de perdition?	12 Μηπως θελουσι γνωρισθη εν τω σκοτει τα θαυμασια σου και η δικαιοσυνη σου εν τω τοπω της ληθης.
13 Connaît-on dans la ténèbre tes merveilles et ta justice au pays de l'oubli...?"	13 Αλλ' εγω προς σε, Κυριε, εκραξα? και το πρωι η προσευχη μου θελει σε προφθασει.
14 Et moi, je crie vers toi, Yahvé, le matin, ma prière te prévient;	14 Δια τι, Κυριε, απορριπτεις την ψυχην μου, αποκρυπτεις το προσωπον σου απ' εμου;
15 pourquoi, Yahvé, repousses-tu mon âme, caches-tu loin de moi ta face?	15 Ειμαι τεθλιμμενος και ψυχομαχων εκ νεοτητος? δοκιμαζω τους φοβους σου και ευρισκομαι εν αμηχανια.
16 Malheureux et mourant dès mon enfance, j'ai enduré tes effrois, je suis à bout;	16 Επ' εμε διηλθον αι οργαι σου? οι τρομοι σου με εφανισαν.
17 sur moi ont passé tes colères, tes épouvantes m'ont réduit à rien.	17 Ως υδατα με περιετριγυρισαν ολην την ημεραν? ομου με περιεκυκλωσαν.
18 Elles me cernent comme l'eau tout le jour, se referment sur moi toutes ensemble.	18 Απεμακρυνας απ' εμου τον αγαπητον και τον φιλον? οι γνωστοι μου ειναι αφανεις.
19 Tu éloignes de moi amis et proches; ma compagnie, c'est la ténèbre.