Livre de Job 4

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Eliphaz de Témân prit la parole et dit:	1 Τοτε Ελιφας ο Θαιμανιτης απεκριθη και ειπεν?
2 Si on t'adresse la parole, le supporteras-tu? Mais qui pourrait garder le silence!	2 Εαν επιχειρισθωμεν να λαλησωμεν προς σε, θελεις δυσαρεστηθη; αλλα τις δυναται να κρατηθη απο του να ομιληση;
3 Vois, tu faisais la leçon à beaucoup d'autres, tu rendais vigueur aux mains débiles;	3 Ιδου, συ ενουθετησας πολλους? και χειρας αδυνατους ενισχυσας.
4 tes propos redressaient l'homme qui chancelle, fortifiaient les genoux qui ploient.	4 Οι λογοι σου υπεστηριξαν τους κλονιζομενους, και γονατα καμπτοντα ενεδυναμωσας.
5 Et maintenant, ton tour venu, tu perds patience, atteint toi-même, te voilà tout bouleversé!	5 Τωρα δε ηλθεν επι σε τουτο, και βαρυθυμεις? σε εγγιζει, και ταραττεσαι.
6 Ta piété ne t'inspire-t-elle pas confiance, ta vie intègre n'est-elle pas ton assurance?	6 Ο φοβος σου δεν ειναι το θαρρος σου, και η ευθυτης των οδων σου η ελπις σου;
7 Souviens-toi: quel est l'innocent qui a péri? Où donc a-t-on vu des justes exterminés?	7 Ενθυμηθητι, παρακαλω? τις αθωος ων απωλεσθη; και που εξωλοθρευθησαν οι ευθεις;
8 Je parle d'expérience: ceux qui labourent l'iniquité et sèment le malheur, les moissonnent.	8 Καθως εγω ειδον, οσοι ηροτριασαν ανομιαν και εσπειραν ασεβειαν, θεριζουσιν αυτας?
9 Sous l'haleine de Dieu ils périssent, au souffle de sa colère ils sont anéantis.	9 εξολοθρευονται υπο του φυσηματος του Θεου, και απο της πνοης των μυκτηρων αυτου αφανιζονται?
10 Les rugissements du lion, les cris du fauve, comme les crocs des lionceaux sont brisés.	10 ο βρυγμος του λεοντος και η φωνη του αγριου λεοντος και το γαυριαμα των σκυμνων, εσβεσθησαν?
11 Le lion périt faute de proie, et les petits de la lionne se dispersent.	11 ο λεων απολλυται δι' ελλειψιν θηραματος, και οι σκυμνοι της λεαινας διασκορπιζονται.
12 J'ai eu aussi une révélation furtive, mon oreille en a perçu le murmure.	12 Και λογος ηλθεν επ' εμε κρυφιως, και το ωτιον μου ελαβε τι παρ' αυτου.
13 A l'heure où les rêves agitent confusément l'esprit, quand une torpeur envahit les humains,	13 Εν μεσω των στοχασμων δια τα οραματα της νυκτος, οτε βαθυς υπνος πιπτει επι τους ανθρωπους,
14 un frisson d'épouvante me saisit et remplit tous mes os d'effroi.	14 Φρικη συνελαβε με και τρομος, και μεγαλως τα οστα μου συνεσεισε.
15 Un souffle glissa sur ma face, hérissa le poil de ma chair.	15 Και πνευμα διηλθεν απ' εμπροσθεν μου, αι τριχες του σωματος μου ανεσηκωθησαν?
16 Quelqu'un se dressa... je ne reconnus pas son visage, mais l'image restait devant mes yeux. Unsilence... puis une voix se fit entendre:	16 εσταθη, αλλ' εγω δεν διεκρινα την μορφην αυτου? σχημα εφανη εμπροσθεν των οφθαλμων μου? ηκουσα λεπτον φυσημα και φωνην λεγουσαν,
17 "Un mortel est-il juste devant Dieu, en face de son Auteur, un homme serait-il pur?	17 Ο ανθρωπος θελει εισθαι δικαιοτερος του Θεου; θελει εισθαι ο ανθρωπος καθαρωτερος του Ποιητου αυτου;
18 A ses serviteurs mêmes, Dieu ne fait pas confiance, et il convainc ses anges d'égarement.	18 Ιδου, αυτος δεν εμπιστευεται εις τους δουλους αυτου, και εν τοις αγγελοις αυτου βλεπει ελαττωμα?
19 Que dire des hôtes de ces maisons d'argile, posées elles-mêmes sur la poussière? On les écrase commeune mite;	19 ποσω μαλλον εις τους κατοικουντας οικιας πηλινας, αιτινες εχουσι το θεμελιον αυτων εν τω χωματι και αφανιζονται εμπροσθεν του σαρακιου;
20 un jour suffit à les pulvériser. A jamais ils disparaissent, car nul ne les ramène,	20 Απο πρωι εως εσπερας φθειρονται? χωρις να νοηση τις, αφανιζονται δια παντος.
21 Leur piquet de tente est arraché, et ils meurent dénués de sagesse."	21 Το μεγαλειον αυτων το εν αυτοις δεν παρερχεται; Αποθνησκουσιν, αλλ' ουχι εν σοφια.