| 1 Mi aliento se agota, mis días se apagan sólo me queda el cementerio. | 1 Zgnębiony duch - minęły dni, tylko grób mi pozostaje. |
| 2 ¿No estoy a merced de las burlas, y en amarguras pasan mis ojos las noches? | 2 Czyż nie naśmiewcy są ze mną? Od szyderstw mam noce bezsenne. |
| 3 Coloca, pues, mi fianza junto a ti, ¿quién, si no, querrá chocar mi mano? | 3 Ty sam racz zastaw przechować, bo któż chce za mnie poręczyć? |
| 4 Tú has cerrado su mente a la razón, por eso ninguna mano se levanta | 4 Zamknąłeś ich umysł przed rozsądkiem, nie dopuścisz do ich triumfu. |
| 5 Como el que anuncia a sus amigos un reparto, cuando languidecen los ojos de sus hijos, | 5 Zwołano bliskich do podziału, a mdleją oczy własnych dzieci. |
| 6 me he hecho yo proverbio de las gentes, alguien a quien escupen en la cara. | 6 Wydano mnie ludziom na pośmiewisko, jestem w ich oczach wyrzutkiem. |
| 7 Mis ojos se apagan de pesar, mis miembros se desvanecen como sombra. | 7 Moje oko przyćmione od bólu, członki me wyschły jak cień. |
| 8 Los hombres rectos quedan de ello asombrados, contra el impío se indigna el inocente; | 8 Sprawiedliwi są tym przerażeni, uczciwi na złych się gniewają; |
| 9 el justo se afianza en su camino, y el de manos puras redobla su energía. | 9 bogobojni pewniejsi swej drogi, kto ręce ma czyste, mocniejszy. |
| 10 Pero, vosotros todos, volved otra vez, ¡no hallaré un solo sabio entre vosotros! | 10 Wy wszyscy, nawróćcie się, przyjdźcie! Mędrca wśród was nie znajduję. |
| 11 Mis días han pasado con mis planes, se han deshecho los deseos de mi corazón. | 11 Minęło już życie, z nim plany i dążenia mojego serca. |
| 12 Algunos hacen de la noche día: se acercaría la luz que ahuyenta las tinieblas. | 12 Noc chcą zamienić na dzień: światło jest bliżej niż ciemność. |
| 13 Mas ¿qué espero? Mi casa es el seol, en las tinieblas extendí mi lecho. | 13 Mam ufać? Szeol mym domem, w ciemności rozścielę swe łoże, |
| 14 Y grito a la fosa: «¡Tú mi padre!», a los gusanos: «¡Mi madre y mis hermanos!» | 14 grobowi powiem: Mój ojcze! Matko ma, siostro! - robactwu. |
| 15 ¿Dónde está, pues, mi esperanza? y mi felicidad ¿quién la divisa? | 15 Właściwie, po cóż nadzieja, kto przedmiot ufności zobaczy? |
| 16 ¿Van a bajar conmigo hasta el seol? ¿Nos hundiremos juntos en el polvo? | 16 Czy zejdzie do królestwa Szeolu? Czy razem do ziemi pójdziemy? |