1 Bildad de Chua tomou a palavra e disse: | 1 Και απεκριθη Βιλδαδ ο Σαυχιτης και ειπεν? |
2 Até quando dirás semelhantes coisas, e tuas palavras serão como um furacão? | 2 Εως ποτε θελεις λαλει ταυτα; και οι λογοι του στοματος σου θελουσιν εισθαι ως ανεμος σφοδρος; |
3 Porventura Deus fará curvar o que é reto, e o Todo-poderoso subverterá a justiça? | 3 Μηπως ο Θεος ανατρεπει την κρισιν; η ο Παντοδυναμος ανατρεπει το δικαιον; |
4 Se teus filhos o ofenderam, ele os entregou às conseqüências de suas culpas. | 4 Εαν οι υιοι σου ημαρτησαν εις αυτον, παρεδωκεν αυτους εις την χειρα της ανομιας αυτων. |
5 Se recorreres a Deus, e implorares ao Todo-poderoso, | 5 Εαν συ ηθελες ζητησει τον Θεον πρωι, και ηθελες δεηθη του Παντοδυναμου? |
6 se fores puro e reto, ele atenderá a tua oração e restaurará a morada de tua justiça; | 6 εαν ησο καθαρος και ευθυς, βεβαιως τωρα ηθελεν εγερθη δια σε, και ηθελεν ευτυχει η κατοικια της δικαιοσυνης σου. |
7 teu começo parecerá pouca coisa diante da grandeza do que se seguirá. | 7 Και αν η αρχη σου ητο μικρα, τα υστερα σου ομως ηθελον μεγαλυνθη σφοδρα. |
8 Interroga as gerações passadas, e examina com cuidado a experiência dos antepassados; | 8 Επειδη ερωτησον, παρακαλω, περι των προτερων γενεων, και ερευνησον ακριβως περι των πατερων αυτων? |
9 - porque somos uns ignorantes das {coisas} de ontem, nossos dias sobre a terra passam como a sombra -: | 9 διοτι ημεις ειμεθα χθεσινοι, και δεν εξευρομεν ουδεν, επειδη αι ημεραι ημων επι της γης ειναι σκια? |
10 elas podem instruir-te, falar-te e de seu coração tirar este discurso: | 10 δεν θελουσι σε διδαξει αυτοι, και σοι ειπει και προφερει λογους εκ της καρδιας αυτων; |
11 Pode o papiro crescer fora do brejo, o junco germinar sem água? | 11 Θαλλει ο παπυρος ανευ πηλου; αυξανει ο σχοινος ανευ υδατος; |
12 Verde ainda, sem ser cortado, ele seca antes que as outras ervas; | 12 Ενω ειναι ετι πρασινος και αθεριστος, ξηραινεται προ παντος χορτου. |
13 assim acabam todos os que esquecem Deus, assim perece a esperança do ímpio; | 13 Ουτως ειναι αι οδοι παντων των λησμονουντων τον Θεον? και η ελπις του υποκριτου θελει χαθη? |
14 sua confiança é como filandras, sua segurança, uma teia de aranha. | 14 η ελπις αυτου θελει κοπη, και το θαρρος αυτου θελει εισθαι ιστος αραχνης. |
15 Ele se apóia sobre uma casa que não se sustenta, atém-se a uma morada que não se mantém de pé. | 15 Θελει επιστηριχθη επι την οικιαν αυτου, πλην αυτη δεν θελει σταθη? θελει κρατησει αυτην, πλην δεν θελει ανορθωθη. |
16 Cheio de vigor, ao sol, faz brotar suas hastes em seu jardim; | 16 Ειναι χλωρος εμπροσθεν του ηλιου, και ο κλαδος αυτου απλονεται εις τον κηπον αυτου. |
17 suas raízes se entrelaçam sobre a pedra, apóiam-se entre rochas; | 17 Αι ριζαι αυτου περιπλεκονται εις τον σωρον των λιθων, και εκλεγει τον πετρωδη τοπον. |
18 mas se é arrancado de seu lugar, este o renega: nunca te vi. | 18 Εαν εξαλειφθη απο του τοπου αυτου, τοτε θελει αρνηθη αυτον, λεγων, Δεν σε ειδον. |
19 Eis onde termina seu destino, e outros germinarão do solo. | 19 Ιδου, αυτη ειναι η χαρα της οδου αυτου, και εκ του χωματος αλλοι θελουσι αναβλαστησει. |
20 Não; Deus não rejeita o homem íntegro, nem dá a mão aos malvados. | 20 Ιδου, ο Θεος δεν θελει απορριψει τον αμεμπτον, ουδε θελει πιασει την χειρα των κακοποιων? |
21 Ele porá de novo o riso em tua boca, e em teus lábios, gritos de alegria; | 21 εωσου γεμιση το στομα σου απο γελωτος, και τα χειλη σου αλαλαγμου. |
22 teus inimigos serão cobertos de vergonha, a tenda dos maus desaparecerá. | 22 Οι μισουντες σε θελουσιν ενδυθη αισχυνην? και η κατοικια των ασεβων δεν θελει υπαρχει. |