Livro de Jó 34
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 Eliú retomou a palavra nestes termos: | 1 Pronuntians itaque Eliu, etiam hæc locutus est : |
2 Sábios, ouvi meu discurso; eruditos, prestai atenção, | 2 Audite, sapientes, verba mea : et eruditi, auscultate me. |
3 pois o ouvido discerne o valor das palavras, como o paladar aprecia as iguarias. | 3 Auris enim verba probat, et guttur escas gustu dijudicat. |
4 Procuremos discernir o que é justo, e conhecer entre nós o que é bom. | 4 Judicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius. |
5 Jó disse: Eu sou inocente; é Deus que recusa fazer-me justiça. | 5 Quia dixit Job : Justus sum, et Deus subvertit judicium meum. |
6 A despeito de meu direito, passo por mentiroso, minha ferida é incurável, sem que eu tenha pecado. | 6 In judicando enim me mendacium est : violenta sagitta mea absque ullo peccato. |
7 Onde existe um homem como Jó, para beber a blasfêmia como quem bebe água, | 7 Quis est vir ut est Job, qui bibit subsannationem quasi aquam : |
8 para andar de par com os ímpios e caminhar com os perversos? | 8 qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis ? |
9 Pois ele disse: O homem não ganha nada em ser agradável a Deus. | 9 Dixit enim : Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo. |
10 Ouvi-me, pois, homens sensatos: longe de Deus a injustiça! Longe do Todo-poderoso a iniqüidade! | 10 Ideo, viri cordati, audite me : absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas. |
11 Ele trata o homem conforme seus atos, dá a cada um o que merece. | 11 Opus enim hominis reddet ei, et juxta vias singulorum restituet eis. |
12 É claro! Deus não é injusto, e o Todo-poderoso não falseia o direito. | 12 Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet judicium. |
13 Quem lhe confiou a administração da terra? Quem lhe entregou o universo? | 13 Quem constituit alium super terram ? aut quem posuit super orbem quem fabricatus est ? |
14 Se lhe retomasse o sopro, se lhe retirasse o alento, | 14 Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet. |
15 toda carne expiraria no mesmo instante, o homem voltaria ao pó. | 15 Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur. |
16 Se tens inteligência, escuta isto, dá ouvidos ao som de minhas palavras: | 16 Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei : |
17 um inimigo do direito poderia governar? Pode o Justo, o Poderoso cometer a iniqüidade? | 17 numquid qui non amat judicium sanari potest ? et quomodo tu eum qui justus est in tantum condemnas ? |
18 Ele que disse a um rei: Malvado! A príncipes: Celerados! | 18 Qui dicit regi : Apostata ; qui vocat duces impios ; |
19 Ele não tem preferência pelos grandes, e não tem mais consideração pelos ricos do que pelos pobres, porque são todos obras de suas mãos. | 19 qui non accipit personas principum, nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem : opus enim manuum ejus sunt universi. |
20 Subitamente, perecem no meio da noite; os povos vacilam e passam, o poderoso desaparece, sem o socorro de mão alguma. | 20 Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi : et pertransibunt, et auferent violentum absque manu. |
21 Pois Deus olha para o proceder do homem, vê todos os seus passos. | 21 Oculi enim ejus super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat. |
22 Não há obscuridade, nem trevas onde o iníquo possa esconder-se. | 22 Non sunt tenebræ, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem, |
23 Não precisa olhar duas vezes para um homem para citá-lo em justiça consigo. | 23 neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in judicium. |
24 Abate os poderosos sem inquérito, e põe outros em lugar deles, | 24 Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis. |
25 pois conhece suas ações; derruba-os à noite, são esmagados. | 25 Novit enim opera eorum, et idcirco inducet noctem, et conterentur. |
26 Fere-os como ímpios, num lugar onde são vistos, | 26 Quasi impios percussit eos in loco videntium : |
27 porque se afastaram dele e não quiseram conhecer os seus caminhos, | 27 qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias ejus intelligere noluerunt : |
28 fazendo chegar até ele o clamor do pobre e tornando-o atento ao grito do infeliz. | 28 ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum. |
29 Se ele dá a paz, quem o censurará? Se oculta sua face, quem poderá contemplá-lo? | 29 Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet ? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum, et super gentes, et super omnes homines ? |
30 Assim trata ele o povo e o indivíduo de maneira que o ímpio não venha a reinar, e já não seja uma armadilha para o povo. | 30 Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi. |
31 Tinha dito a Deus: Fui seduzido, não mais pecarei, | 31 Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo. |
32 ensina-me o que ignoro; se fiz o mal, não recomeçarei mais. | 32 Si erravi, tu doce me ; si iniquitatem locutus sum, ultra non addam. |
33 Julgas, então, que ele deve punir, já que rejeitaste suas ordens? És tu quem deves escolher, não eu; dize, pois, o que sabes. | 33 Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi ? tu enim cœpisti loqui, et non ego : quod si quid nosti melius, loquere. |
34 As pessoas sensatas me responderão, como qualquer homem sábio que me tiver ouvido: | 34 Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me. |
35 Jó não falou conforme a razão, falta-lhe bom senso às palavras. | 35 Job autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam. |
36 Pois bem! Que Jó seja provado até o fim, já que suas respostas são as de um ímpio. | 36 Pater mi, probetur Job usque ad finem : ne desinas ab homine iniquitatis : |
37 Leva ao máximo o seu pecado {bate as mãos no meio de nós}, multiplicando seus discursos contra Deus. | 37 quia addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur : et tunc ad judicium provocet sermonibus suis Deum. |