1 E agora, Jó, escuta minhas palavras, dá ouvidos a todos os meus discursos. | 1 ου μην δε αλλα ακουσον ιωβ τα ρηματα μου και λαλιαν ενωτιζου μου |
2 Eis que abro a boca, minha língua, sob o céu da boca, vai falar. | 2 ιδου γαρ ηνοιξα το στομα μου και ελαλησεν η γλωσσα μου |
3 Minhas palavras brotam de um coração reto, meus lábios falarão francamente. | 3 καθαρα μου η καρδια ρημασιν συνεσις δε χειλεων μου καθαρα νοησει |
4 O Espírito de Deus me criou, e o sopro do Todo-poderoso me deu a vida. | 4 πνευμα θειον το ποιησαν με πνοη δε παντοκρατορος η διδασκουσα με |
5 Se puderes, responde-me; toma posição, fica firme diante de mim. | 5 εαν δυνη δος μοι αποκρισιν προς ταυτα υπομεινον στηθι κατ' εμε και εγω κατα σε |
6 Em face de Deus sou teu igual: como tu mesmo, fui formado de barro. | 6 εκ πηλου διηρτισαι συ ως και εγω εκ του αυτου διηρτισμεθα |
7 Assim meu temor não te assustará e o peso de minhas palavras não te acabrunhará. | 7 ουχ ο φοβος μου σε στροβησει ουδε η χειρ μου βαρεια εσται επι σοι |
8 Ora, disseste aos meus ouvidos, e ouvi estas palavras: | 8 πλην ειπας εν ωσιν μου φωνην ρηματων σου ακηκοα |
9 Sou puro, sem pecado; sou limpo, não há culpa em mim. | 9 διοτι λεγεις καθαρος ειμι ουχ αμαρτων αμεμπτος δε ειμι ου γαρ ηνομησα |
10 É ele que inventa pretextos contra mim, considera-me seu inimigo. | 10 μεμψιν δε κατ' εμου ευρεν ηγηται δε με ωσπερ υπεναντιον |
11 Pôs meus pés no cepo, espiou todos os meus passos. | 11 εθετο δε εν ξυλω τον ποδα μου εφυλαξεν δε μου πασας τας οδους |
12 Responderei que nisto foste injusto, pois Deus é maior do que o homem. | 12 πως γαρ λεγεις δικαιος ειμι και ουκ επακηκοεν μου αιωνιος γαρ εστιν ο επανω βροτων |
13 Por que o acusas de não dar nenhuma resposta a teus discursos? | 13 λεγεις δε δια τι της δικης μου ουκ επακηκοεν παν ρημα |
14 Pois Deus fala de uma maneira e de outra e não prestas atenção. | 14 εν γαρ τω απαξ λαλησαι ο κυριος εν δε τω δευτερω ενυπνιον |
15 Por meio dos sonhos, das visões noturnas, quando um sono profundo pesa sobre os humanos, enquanto o homem está adormecido em seu leito, | 15 η εν μελετη νυκτερινη ως οταν επιπιπτη δεινος φοβος επ' ανθρωπους επι νυσταγματων επι κοιτης |
16 então abre o ouvido do homem e o assusta com suas aparições, | 16 τοτε ανακαλυπτει νουν ανθρωπων εν ειδεσιν φοβου τοιουτοις αυτους εξεφοβησεν |
17 a fim de desviá-lo do pecado e de preservá-lo do orgulho, | 17 αποστρεψαι ανθρωπον εξ αδικιας το δε σωμα αυτου απο πτωματος ερρυσατο |
18 para salvar-lhe a alma do fosso, e sua vida, da seta mortífera. | 18 εφεισατο δε της ψυχης αυτου απο θανατου και μη πεσειν αυτον εν πολεμω |
19 Pela dor também é instruído o homem em seu leito, quando todos os seus membros são agitados, | 19 παλιν δε ηλεγξεν αυτον εν μαλακια επι κοιτης και πληθος οστων αυτου εναρκησεν |
20 quando recebe o alimento com desgosto, e já não pode suportar as iguarias mais deliciosas; | 20 παν δε βρωτον σιτου ου μη δυνηται προσδεξασθαι και η ψυχη αυτου βρωσιν επιθυμησει |
21 sua carne some aos olhares, seus membros emagrecidos se desvanecem; | 21 εως αν σαπωσιν αυτου αι σαρκες και αποδειξη τα οστα αυτου κενα |
22 sua alma aproxima-se da sepultura, e sua vida, daqueles que estão mortos. | 22 ηγγισεν δε εις θανατον η ψυχη αυτου η δε ζωη αυτου εν αδη |
23 Se perto dele se encontrar um anjo, um intercessor entre mil, para ensinar-lhe o que deve fazer, | 23 εαν ωσιν χιλιοι αγγελοι θανατηφοροι εις αυτων ου μη τρωση αυτον εαν νοηση τη καρδια επιστραφηναι επι κυριον αναγγειλη δε ανθρωπω την εαυτου μεμψιν την δε ανοιαν αυτου δειξη |
24 ter piedade dele e dizer: Poupai-o de descer à sepultura, recebi o resgate de sua vida; | 24 ανθεξεται του μη πεσειν αυτον εις θανατον ανανεωσει δε αυτου το σωμα ωσπερ αλοιφην επι τοιχου τα δε οστα αυτου εμπλησει μυελου |
25 sua carne retomará o vigor da mocidade, retornará aos dias de sua adolescência. | 25 απαλυνει δε αυτου τας σαρκας ωσπερ νηπιου αποκαταστησει δε αυτον ανδρωθεντα εν ανθρωποις |
26 Ele reza, e Deus lhe é propício, contempla-lhe a face com alegria. Anuncia {Deus} ao homem sua justiça; | 26 ευξαμενος δε προς κυριον και δεκτα αυτω εσται εισελευσεται δε προσωπω καθαρω συν εξηγορια αποδωσει δε ανθρωποις δικαιοσυνην |
27 canta diante dos homens, dizendo: Pequei, violei o direito, e Deus não me tratou conforme meus erros; | 27 ειτα τοτε απομεμψεται ανθρωπος αυτος εαυτω λεγων οια συνετελουν και ουκ αξια ητασεν με ων ημαρτον |
28 poupou minha alma de descer à sepultura, e minha alma bem viva goza a luz. | 28 σωσον ψυχην μου του μη ελθειν εις διαφθοραν και η ζωη μου φως οψεται |
29 Eis o que Deus faz duas, três vezes para o homem, | 29 ιδου παντα ταυτα εργαται ο ισχυρος οδους τρεις μετα ανδρος |
30 a fim de tirar-lhe a alma da sepultura, para iluminá-la com a luz dos vivos. | 30 αλλ' ερρυσατο την ψυχην μου εκ θανατου ινα η ζωη μου εν φωτι αινη αυτον |
31 Presta atenção, Jó, escuta-me; cala a boca para que eu fale. | 31 ενωτιζου ιωβ και ακουε μου κωφευσον και εγω ειμι λαλησω |
32 Se tens alguma coisa para dizer, responde-me; fala, eu gostaria de te dar razão. | 32 ει εισιν λογοι αποκριθητι μοι λαλησον θελω γαρ δικαιωθηναι σε |
33 Se não, escuta-me, cala-te, e eu te ensinarei a sabedoria. | 33 ει μη συ ακουσον μου κωφευσον και διδαξω σε σοφιαν |