Lamentationes 5

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Recordare, Domine, quid acciderit nobis ; intuere et respice opprobrium nostrum.	1 Ενθυμηθητι, Κυριε, τι εγεινεν εις ημας? επιβλεψον, και ιδε τον ονειδισμον ημων.
2 Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos.	2 Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους.
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.	3 Εγειναμεν ορφανοι ανευ πατρος, αι μητερες ημων ως χηραι.
4 Aquam nostram pecunia bibimus ; ligna nostra pretio comparavimus.	4 Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων? τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας.
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.	5 Επι τον τραχηλον ημων ειναι διωγμος? εμοχθησαμεν, αναπαυσιν δεν εχομεν.
6 Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.	6 Ηπλωσαμεν χειρα προς τους Αιγυπτιους, προς τους Ασσυριους, δια να χορτασθωμεν αρτον.
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt : et nos iniquitates eorum portavimus.	7 Οι πατερες ημων ημαρτησαν, εκεινοι δεν υπαρχουσι? και ημεις φερομεν τας ανομιας αυτων.
8 Servi dominati sunt nostri : non fuit qui redimeret de manu eorum.	8 Δουλοι εξουσιαζουσιν εφ' ημας? δεν υπαρχει ο λυτρονων εκ της χειρος αυτων.
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.	9 Φερομεν τον αρτον ημων μετα κινδυνου της ζωης ημων, απ' εμπροσθεν της ρομφαιας της ερημου.
10 Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.	10 Το δερμα ημων ημαυρωθη ως κλιβανος, απο της καυσεως της πεινης.
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.	11 Εταπεινωσαν τας γυναικας εν Σιων, τας παρθενους εν ταις πολεσιν Ιουδα.
12 Principes manu suspensi sunt ; facies senum non erubuerunt.	12 Οι αρχοντες εκρεμασθησαν υπο των χειρων αυτων? τα προσωπα των πρεσβυτερων δεν ετιμηθησαν.
13 Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt.	13 Οι νεοι υπεβληθησαν εις το αλεσμα, και τα παιδια επεσον υπο τα ξυλα.
14 Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium.	14 Οι πρεσβυτεροι επαυσαν απο των πυλων, οι νεοι απο των ασματων αυτων.
15 Defecit gaudium cordis nostri ; versus est in luctum chorus noster.	15 Επαυσεν η χαρα της καρδιας ημων, ο χορος ημων εστραφη εις πενθος.
16 Cecidit corona capitis nostri : væ nobis, quia peccavimus !	16 Ο στεφανος της κεφαλης ημων επεσεν? ουαι δε εις ημας, διοτι ημαρτησαμεν.
17 Propterea mœstum factum est cor nostrum ; ideo contenebrati sunt oculi nostri,	17 Δια τουτο εξελιπεν η καρδια ημων, δια ταυτα εσκοτοδινιασαν οι οφθαλμοι ημων.
18 propter montem Sion quia disperiit ; vulpes ambulaverunt in eo.	18 Δια την ερημωσιν του ορους Σιων, αι αλωπεκες περιπατουσιν εν αυτω.
19 Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.	19 Συ, Κυριε, κατοικεις εις τον αιωνα? ο θρονος σου διαμενει εις γενεαν και γενεαν.
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum ?	20 Δια τι θελεις μας λησμονησει δια παντος; θελεις μας εγκαταλειψει εις μακροτητα ημερων;
21 Converte nos, Domine, ad te, et convertemur ; innova dies nostros, sicut a principio.	21 Επιστρεψον ημας, Κυριε, προς σε και θελομεν επιστραφη. Ανανεωσον τας ημερας ημων ως το προτερον.
22 Sed projiciens repulisti nos : iratus es contra nos vehementer.	22 Διατι απερριψας ημας ολοτελως, ωργισθης εναντιον ημων εως σφοδρα;