Lamentationes 5

VULGATA	LXX
1 Recordare, Domine, quid acciderit nobis ; intuere et respice opprobrium nostrum.	1 μνησθητι κυριε ο τι εγενηθη ημιν επιβλεψον και ιδε τον ονειδισμον ημων
2 Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos.	2 κληρονομια ημων μετεστραφη αλλοτριοις οι οικοι ημων ξενοις
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.	3 ορφανοι εγενηθημεν ουχ υπαρχει πατηρ μητερες ημων ως αι χηραι
4 Aquam nostram pecunia bibimus ; ligna nostra pretio comparavimus.	4 εξ ημερων ημων ξυλα ημων εν αλλαγματι ηλθεν
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.	5 επι τον τραχηλον ημων εδιωχθημεν εκοπιασαμεν ουκ ανεπαυθημεν
6 Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.	6 αιγυπτος εδωκεν χειρα ασσουρ εις πλησμονην αυτων
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt : et nos iniquitates eorum portavimus.	7 οι πατερες ημων ημαρτον ουχ υπαρχουσιν ημεις τα ανομηματα αυτων υπεσχομεν
8 Servi dominati sunt nostri : non fuit qui redimeret de manu eorum.	8 δουλοι εκυριευσαν ημων λυτρουμενος ουκ εστιν εκ της χειρος αυτων
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.	9 εν ταις ψυχαις ημων εισοισομεν αρτον ημων απο προσωπου ρομφαιας της ερημου
10 Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.	10 το δερμα ημων ως κλιβανος επελειωθη συνεσπασθησαν απο προσωπου καταιγιδων λιμου
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.	11 γυναικας εν σιων εταπεινωσαν παρθενους εν πολεσιν ιουδα
12 Principes manu suspensi sunt ; facies senum non erubuerunt.	12 αρχοντες εν χερσιν αυτων εκρεμασθησαν πρεσβυτεροι ουκ εδοξασθησαν
13 Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt.	13 εκλεκτοι κλαυθμον ανελαβον και νεανισκοι εν ξυλω ησθενησαν
14 Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium.	14 και πρεσβυται απο πυλης κατεπαυσαν εκλεκτοι εκ ψαλμων αυτων κατεπαυσαν
15 Defecit gaudium cordis nostri ; versus est in luctum chorus noster.	15 κατελυσεν χαρα καρδιας ημων εστραφη εις πενθος ο χορος ημων
16 Cecidit corona capitis nostri : væ nobis, quia peccavimus !	16 επεσεν ο στεφανος της κεφαλης ημων ουαι δη ημιν οτι ημαρτομεν
17 Propterea mœstum factum est cor nostrum ; ideo contenebrati sunt oculi nostri,	17 περι τουτου εγενηθη οδυνηρα η καρδια ημων περι τουτου εσκοτασαν οι οφθαλμοι ημων
18 propter montem Sion quia disperiit ; vulpes ambulaverunt in eo.	18 επ' ορος σιων οτι ηφανισθη αλωπεκες διηλθον εν αυτη
19 Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.	19 συ δε κυριε εις τον αιωνα κατοικησεις ο θρονος σου εις γενεαν και γενεαν
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum ?	20 ινα τι εις νεικος επιληση ημων καταλειψεις ημας εις μακροτητα ημερων
21 Converte nos, Domine, ad te, et convertemur ; innova dies nostros, sicut a principio.	21 επιστρεψον ημας κυριε προς σε και επιστραφησομεθα και ανακαινισον ημερας ημων καθως εμπροσθεν
22 Sed projiciens repulisti nos : iratus es contra nos vehementer.	22 οτι απωθουμενος απωσω ημας ωργισθης εφ' ημας εως σφοδρα .