Lamentationes 5

VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Recordare, Domine, quid acciderit nobis ; intuere et respice opprobrium nostrum.	1 Wspomnij, Panie, na to, co nas spotkało, spojrzyj i przypatrz się naszej hańbie.
2 Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos.	2 Dziedziczny nasz dział przypadł obcym, cudzoziemcom - nasze domostwa.
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.	3 Sieroty, nie mamy już ojca, a matki nasze jak wdowy.
4 Aquam nostram pecunia bibimus ; ligna nostra pretio comparavimus.	4 Własną wodę za srebro pijemy, za własne drzewo płacimy.
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.	5 Pędzą nas z jarzmem na szyi, ustajemy, a nie ma wytchnienia.
6 Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.	6 Do Egiptu wyciągaliśmy ręce, i do Asyrii, by nasycić się chlebem.
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt : et nos iniquitates eorum portavimus.	7 Przodkowie nasi zgrzeszyli - ich nie ma, a my dźwigamy ich grzechy.
8 Servi dominati sunt nostri : non fuit qui redimeret de manu eorum.	8 Słudzy panują nad nami, nikt nas nie ocala z ich ręki.
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.	9 Życiem za chleb płacimy wobec [groźby] miecza w pustyni.
10 Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.	10 Jak piec nasza skóra gorąca od straszliwego głodu.
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.	11 Na Syjonie hańbiono kobiety, a dziewice po miastach Judy.
12 Principes manu suspensi sunt ; facies senum non erubuerunt.	12 Rękami [wrogów] wieszani książęta, nie było względów dla starszych.
13 Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt.	13 Młodzieńcy młyn obracali, chwiali się chłopcy pod drewnem.
14 Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium.	14 Starsi porzucili bramę, młodzieńcy - swe pieśni.
15 Defecit gaudium cordis nostri ; versus est in luctum chorus noster.	15 Znikła z serc naszych radość, w żałobę przeszły nam tańce.
16 Cecidit corona capitis nostri : væ nobis, quia peccavimus !	16 Diadem spadł z naszej głowy, biada nam, bośmy zgrzeszyli.
17 Propterea mœstum factum est cor nostrum ; ideo contenebrati sunt oculi nostri,	17 Stąd nasze serca chorują i oczy nasze zaćmione.
18 propter montem Sion quia disperiit ; vulpes ambulaverunt in eo.	18 że góra Syjonu - pustkowiem, że po niej krążą szakale.
19 Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.	19 Lecz Ty, o Panie, Ty trwasz na wieki. Twój tron - poprzez pokolenia.
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum ?	20 Czemu chcesz o nas zapomnieć na zawsze, po wszystkie dni nas opuścić?
21 Converte nos, Domine, ad te, et convertemur ; innova dies nostros, sicut a principio.	21 Nawróć nas, Panie, do Ciebie wrócimy. Dni nasze zamień na dawne!
22 Sed projiciens repulisti nos : iratus es contra nos vehementer.	22 Czyżbyś nas całkiem odtrącił? Czy tak bardzo na nas się gniewasz?