Proverbia 18

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Occasiones quærit qui vult recedere ab amico : omni tempore erit exprobrabilis.	1 Ο ιδιογνωμων ζητει κατα την επιθυμιαν αυτου και εναντιονεται εις παν ο, τι ειναι ορθον.
2 Non recipit stultus verba prudentiæ, nisi ea dixeris quæ versantur in corde ejus.	2 Ο αφρων δεν ηδυνεται εις την συνεσιν, αλλ' εις ο, τι φανταζεται η καρδια αυτου.
3 Impius, cum in profundum venerit peccatorum, contemnit ; sed sequitur eum ignominia et opprobrium.	3 Οταν ερχηται ο ασεβης, ερχεται και η καταφρονησις? και μετα του ονειδους, η ατιμια.
4 Aqua profunda verba ex ore viri, et torrens redundans fons sapientiæ.	4 Οι λογοι του στοματος του ανθρωπου ειναι υδατα βαθεα? και η πηγη της σοφιας, χειμαρρος αναπηδων.
5 Accipere personam impii non est bonum, ut declines a veritate judicii.	5 Δεν ειναι καλον να προσωποληπτη τις τον ασεβη, δια να ανατρεπη το δικαιον εν τη κρισει.
6 Labia stulti miscent se rixis, et os ejus jurgia provocat.	6 Τα χειλη του αφρονος εμβαινουσιν εις εριδας, και το στομα αυτου προσκαλει ραπισματα.
7 Os stulti contritio ejus, et labia ipsius ruina animæ ejus.	7 Το στομα του αφρονος ειναι ο αφανισμος αυτου, και τα χειλη αυτου παγις εις την ψυχην αυτου.
8 Verba bilinguis quasi simplicia, et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris. Pigrum dejicit timor ; animæ autem effeminatorum esurient.	8 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως και καταβαινουσιν εως των ενδομυχων της κοιλιας.
9 Qui mollis et dissolutus est in opere suo frater est sua opera dissipantis.	9 Ο οκνηρος εις το εργον αυτου ειναι βεβαιως αδελφος του ασωτου.
10 Turris fortissima nomen Domini ; ad ipsum currit justus, et exaltabitur.	10 Το ονομα του Κυριου ειναι πυργος οχυρος? ο δικαιος, καταφευγων εις αυτον, ειναι εν ασφαλεια.
11 Substantia divitis urbs roboris ejus, et quasi murus validus circumdans eum.	11 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις, και φανταζεται αυτα ως υψηλον τειχος.
12 Antequam conteratur, exaltatur cor hominis, et antequam glorificetur, humiliatur.	12 Προ του αφανισμου υψονεται η καρδια του ανθρωπου? και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.
13 Qui prius respondet quam audiat, stultum se esse demonstrat, et confusione dignum.	13 Το να αποκρινηται τις πριν ακουση, ειναι εις αυτον αφροσυνη και ονειδος.
14 Spiritus viri sustentat imbecillitatem suam ; spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere ?	14 Το πνευμα του ανθρωπου θελει υποστηριζει την αδυναμιαν αυτου? αλλα το κατατεθλιμμενον πνευμα τις δυναται να υποφερη;
15 Cor prudens possidebit scientiam, et auris sapientium quærit doctrinam.	15 Η καρδια του φρονιμου αποκτα συνεσιν? και το ωτιον των σοφων ζητει γνωσιν.
16 Donum hominis dilatat viam ejus, et ante principes spatium ei facit.	16 Το δωρον του ανθρωπου ανοιγει τοπον εις αυτον, και φερει αυτον εμπροσθεν των μεγαλων.
17 Justus prior est accusator sui : venit amicus ejus, et investigabit eum.	17 Ο πρωτολογων εν τη κρισει αυτου φαινεται δικαιος? αλλ' ο αντιδικος αυτου ερχεται και εξελεγχει αυτον.
18 Contradictiones comprimit sors, et inter potentes quoque dijudicat.	18 Ο κληρος παυει τας αντιλογιας και αποφασιζει μεταξυ των δυνατων.
19 Frater qui adjuvatur a fratre quasi civitas firma, et judicia quasi vectes urbium.	19 Αδελφος δυσαρεστηθεις υποτασσεται δυσκολωτερα παρα οχυρα πολις? αι δε διαφοραι αυτων ειναι ως μοχλοι φρουριου.
20 De fructu oris viri replebitur venter ejus, et genimina labiorum ipsius saturabunt eum.	20 Εκ των καρπων του στοματος του ανθρωπου θελει χορτασθη η κοιλια αυτου? απο του προιοντος των χειλεων αυτου θελει εμπλησθη.
21 Mors et vita in manu linguæ ; qui diligunt eam comedent fructus ejus.	21 Θανατος και ζωη ειναι εις την χειρα της γλωσσης? και οι αγαπωντες αυτην θελουσι φαγει τους καρπους αυτης.
22 Qui invenit mulierem bonam invenit bonum, et hauriet jucunditatem a Domino. Qui expellit mulierem bonam expellit bonum ; qui autem tenet adulteram stultus est et impius.	22 Οστις ευρηκε γυναικα, ευρηκεν αγαθον και απηλαυσε χαριν παρα Κυριου.
23 Cum obsecrationibus loquetur pauper, et dives effabitur rigide.	23 Ο πενης λαλει μετα ικεσιων? αλλ' ο πλουσιος αποκρινεται μετα σκληροτητος.
24 Vir amabilis ad societatem magis amicus erit quam frater.	24 Ο ανθρωπος ο εχων φιλους πρεπει να φερηται φιλικως? και υπαρχει φιλος στενωτερος αδελφου.