Proverbia 11

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Statera dolosa abominatio est apud Dominum, et pondus æquum voluntas ejus.	1 Δολια πλαστιγξ βδελυγμα εις τον Κυριον? δικαιον δε ζυγιον ευαρεστησις αυτου.
2 Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia ; ubi autem est humilitas, ibi et sapientia.	2 Οπου εισελθη υπερηφανια, εισερχεται και καταισχυνη? η δε σοφια ειναι μετα των ταπεινων.
3 Simplicitas justorum diriget eos, et supplantatio perversorum vastabit illos.	3 Η ακεραιοτης των ευθεων θελει οδηγει αυτους? η δε υπουλοτης των σκολιων θελει απολεσει αυτους.
4 Non proderunt divitiæ in die ultionis ; justitia autem liberabit a morte.	4 Τα πλουτη δεν ωφελουσιν εν ημερα οργης? η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου.
5 Justitia simplicis diriget viam ejus, et in impietate sua corruet impius.	5 Η δικαιοσυνη του ακεραιου θελει ορθοτομησει την οδον αυτου? ο δε ασεβης θελει πεσει δια της ασεβειας αυτου.
6 Justitia rectorum liberabit eos, et in insidiis suis capientur iniqui.	6 Η δικαιοσυνη των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους? οι δε παραβαται θελουσι συλληφθη εν τη κακια αυτων.
7 Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes, et exspectatio sollicitorum peribit.	7 Οταν ο ασεβης ανθρωπος αποθνησκη, η ελπις αυτου απολλυται? απολλυται και η προσδοκια των ανομων.
8 Justus de angustia liberatus est, et tradetur impius pro eo.	8 Ο δικαιος ελευθερονεται εκ της θλιψεως, αντ' αυτου δε εισερχεται ο ασεβης.
9 Simulator ore decipit amicum suum ; justi autem liberabuntur scientia.	9 Ο υποκριτης δια του στοματος αφανιζει τον πλησιον αυτου? αλλ' οι δικαιοι θελουσιν ελευθερωθη δια της γνωσεως.
10 In bonis justorum exsultabit civitas, et in perditione impiorum erit laudatio.	10 Εις την ευοδωσιν των δικαιων η πολις ευφραινεται? και εις τον ολεθρον των ασεβων αγαλλεται.
11 Benedictione justorum exaltabitur civitas, et ore impiorum subvertetur.	11 Δια της ευλογιας των ευθεων υψονεται πολις? δια του στοματος δε των ασεβων καταστρεφεται.
12 Qui despicit amicum suum indigens corde est ; vir autem prudens tacebit.	12 Ο ενδεης φρενων περιφρονει τον πλησιον αυτου? ο δε φρονιμος ανθρωπος σιωπα.
13 Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana ; qui autem fidelis est animi, celat amici commissum.	13 Ο σπερμολογος περιερχεται αποκαλυπτων τα μυστικα? ο δε την ψυχην πιστος κρυπτει το πραγμα.
14 Ubi non est gubernator, populus corruet ; salus autem, ubi multa consilia.	14 Οπου δεν ειναι κυβερνησις, ο λαος πιπτει? εκ του πληθους δε των συμβουλων προερχεται σωτηρια.
15 Affligetur malo qui fidem facit pro extraneo ; qui autem cavet laqueos securus erit.	15 Οστις εγγυαται δι' αλλον, θελει παθει κακον? και οστις μισει την εγγυησιν, ειναι ασφαλης.
16 Mulier gratiosa inveniet gloriam, et robusti habebunt divitias.	16 Η ευκοσμος γυνη απολαμβανει τιμην? οι δε καρτερικοι απολαμβανουσι πλουτη.
17 Benefacit animæ suæ vir misericors ; qui autem crudelis est, etiam propinquos abjicit.	17 Ο ελεημων ανθρωπος αγαθοποιει την ψυχην αυτου? ο δε ανελεημων θλιβει την σαρκα αυτου.
18 Impius facit opus instabile, seminanti autem justitiam merces fidelis.	18 Ο ασεβης εργαζεται εργον ψευδες? εις δε τον σπειροντα δικαιοσυνην θελει εισθαι μισθος ασφαλης.
19 Clementia præparat vitam, et sectatio malorum mortem.	19 Καθως η δικαιοσυνη τεινει εις ζωην, ουτως ο κυνηγων το κακον τρεχει εις τον θανατον αυτου.
20 Abominabile Domino cor pravum, et voluntas ejus in iis qui simpliciter ambulant.	20 Οι διεστραμμενοι την καρδιαν ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? αλλ' οι αμεμπτοι την οδον ειναι δεκτοι εις αυτον.
21 Manus in manu non erit innocens malus ; semen autem justorum salvabitur.	21 Και χειρ με χειρα εαν συναπτηται, ο ασεβης δεν θελει μενει ατιμωρητος? το δε σπερμα των δικαιων θελει ελευθερωθη.
22 Circulus aureus in naribus suis, mulier pulchra et fatua.	22 Ως ερρινον χρυσουν εις χοιρου μυτην, ουτω γυνη ωραια χωρις φρονησεως.
23 Desiderium justorum omne bonum est ; præstolatio impiorum furor.	23 Η επιθυμια των δικαιων ειναι μονον το καλον? η προσδοκια δε των ασεβων οργη.
24 Alii dividunt propria, et ditiores fiunt ; alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt.	24 Οι μεν σκορπιζουσι, και ομως περισσευονται? οι δε παρα το δεον φειδονται, και ομως ερχονται εις ενδειαν.
25 Anima quæ benedicit impinguabitur, et qui inebriat, ipse quoque inebriabitur.	25 Η αγαθοποιος ψυχη θελει παχυνθη? και οστις ποτιζει, θελει ποτισθη και αυτος.
26 Qui abscondit frumenta maledicetur in populis ; benedictio autem super caput vendentium.	26 Οστις κρατει σιτον, θελει εισθαι λαοκαταρατος? ευλογια δε θελει εισθαι επι την κεφαλην του πωλουντος.
27 Bene consurgit diluculo qui quærit bona ; qui autem investigator malorum est, opprimetur ab eis.	27 Οστις προθυμειται εις το καλον, θελει απολαυσει χαριν? αλλ' οστις ζητει το κακον, θελει επελθει επ' αυτον.
28 Qui confidit in divitiis suis corruet : justi autem quasi virens folium germinabunt.	28 Οστις ελπιζει επι τον πλουτον αυτου, ουτος θελει πεσει? οι δε δικαιοι ως βλαστος θελουσιν ανθησει.
29 Qui conturbat domum suam possidebit ventos, et qui stultus est serviet sapienti.	29 Οστις ταραττει τον οικον αυτου, θελει κληρονομησει ανεμον? και ο αφρων θελει εισθαι δουλος εις τον φρονιμον.
30 Fructus justi lignum vitæ, et qui suscipit animas sapiens est.	30 Ο καρπος του δικαιου ειναι δενδρον ζωης? και οστις κερδιζει ψυχας, ειναι σοφος.
31 Si justus in terra recipit, quanto magis impius et peccator !	31 Αν ο δικαιος παιδευηται επι της γης, πολλω μαλλον ο ασεβης και ο αμαρτωλος.