1 Locutus est Dominus ad Moysen dicens: | 1 Il Signore parlò a Mosè, dicendo: |
2 “ Loquere ad filios Israel et dices ad eos: Cum ingressi fueritis terram habitationis vestrae, quam ego dabo vobis, | 2 « Parla ai figli D'Israele e dì loro: Quando sarete entrati nella terra che dovrete abitare, della quale vi darò il possesso, |
3 et feceritis oblationem Domino in holocaustum aut victimam vota solventes vel sponte offerentes munera aut in sollemnitatibus vestris adolentes odorem suavitatis Domino de bobus sive de ovibus, | 3 e farete al Signore un'offerta di olocausto o di vittima, per adempire un voto o per oblazione spontanea, o nelle vostre solennità, per far bruciare in odore soavissimo al Signore, buoi e pecore, |
4 offeret, quicumque immolaverit victimam, sacrificium similae decimam partem ephi conspersae oleo, quod mensuram habebit quartam partem hin, | 4 chi immolerà una vittima offrirà, come oblazione, la decima parte di un eli di fior di farina stemperata con un quarto d'olio; |
5 et vinum ad liba fundenda eiusdem mensurae dabit in holocaustum sive in victimam per agnos singulos. | 5 e tanto per l'olocausto che per la vittima darà la, stessa, misura di vino per le libazioni. |
6 Per arietes erit sacrificium similae duarum decimarum, quae conspersa sit oleo tertiae partis hin; | 6 Per ciascun agnello ciascun montone l'offerta sarà di due decimi di fior di farina stemperata, con un terzo d'hin d'olio, |
7 et vinum ad libamentum tertiae partis eiusdem mensurae offeret in odorem suavitatis Domino. | 7 e per le libazioni offrila un terzo della stessa misura di vino in odore soavissimo al Signore. |
8 Quando vero de bobus feceris holocaustum aut hostiam, ut impleas votum vel pacificas victimas, | 8 Ma se offri un olocausto di buoi, o un'ostia per adempire un voto, o delle vittime pacifiche, |
9 dabis per singulos boves similae tres decimas conspersae oleo, quod habeat medium mensurae hin, | 9 per ogni bue darai tre decimi di fior di farina stemperata colla metà d'un hin d'olio, |
10 et vinum ad liba fundenda eiusdem mensurae in oblationem suavissimi odoris Domino. | 10 e darai la stessa misura di vino per le libazioni in offerta di soave odore al Signore. |
11 Sic facies per singulos boves et arietes et agnos et capras. | 11 Si farà cosi |
12 Secundum numerum victimarum quas offeretis, ita facietis singulis secundum numerum earum.
| 12 per ogni bue, per ogni montone, per ogni agnello, per ogni capro. |
13 Omnis indigena eodem ritu offeret sacrificium ignis in odorem suavitatis Domino.
| 13 Tanto i nativi del paese quanto i forestieri |
14 Et omnis peregrinus, qui habitat vobiscum vel qui commoratur in medio vestri in omnibus generationibus vestris, offeret sacrificium ignis in odorem suavitatis Domino eodem modo sicut et vos.
| 14 offriranno sacrifizi collo stesso rito. |
15 Unum praeceptum erit tam vobis quam advenis pro omnibus generationibus vestris coram Domino.
| 15 Una stessa legge e ordinazione sarà tanto per noi che per i forestieri del paese. |
16 Una lex erit atque unum iudicium tam vobis quam advenis, qui vobiscum commorantur ”.
| 16 Il Signore parlò a Mose, dicendo: |
17 Locutus est Dominus ad Moysen dicens: | 17 « Parla ai figli d'Israele e di' loro: |
18 “ Loquere filiis Israel et dices ad eos: Cum veneritis in terram, quam dabo vobis, | 18 Quando sarete giunti nella terra che vi darò |
19 et comederitis de panibus regionis illius, separabitis donaria Domino | 19 e ne mangerete il pane, metterete a parte per il Signore le primizie del vostro cibo. |
20 de pulmento placentam. Sicut de areis donaria separatis, | 20 Come mettete da parte le primizie dell'aia, |
21 ita et de pulmentis dabitis ea Domino.
| 21 cosi offrirete al Signore le primizie delle vostre paste. |
22 Quod si per ignorantiam praeterieritis quidquam horum, quae locutus est Dominus ad Moysen | 22 Quando per ignoranza avete omessa alcuna di queste cose dal Signore dette a Mosè |
23 et mandavit per eum ad vos a die, qua coepit iubere et ultra ad generationes vestras, | 23 se per mezzo di lui imposte dal giorno in cui egli cominciò a darvi ordini e in seguito, |
24 si longe ab oculis congregationis, offeret congregatio vitulum de armento, holocaustum in odorem placabilem Domino et oblationem ac liba eius, ut caeremoniae postulant, hircumque pro peccato. | 24 se la moltitudine ha dimenticato di far tal cosa, offrirà un giovenco, olocausto in odore soavissimo al signore, col suo sacrifizio, colle sue libazioni, come prescrivono le cerimonie, e un capro per il peccato. |
25 Et expiabit sacerdos pro omni congregatione filiorum Israel, et dimittetur eis, quoniam non sponte peccaverunt, nihilominus offerentes sacrificium ignis Domino pro se et pro peccato atque errore suo. | 25 Il sacerdote pregherà per tutta la moltitudine dei figli d'Israele, e sarà loro perdonato, perchè han peccato involontariamente: offriranno però peisò, per il loro peccato e per il loro errori; dell'incenso al Signore. |
26 Et dimittetur universae plebi filiorum Israel et advenis, qui peregrinantur inter eos, quoniam culpa est omnis populi per ignorantiam.
| 26 Così sarà perdonato a tutta la moltitudine d'Israele e agli stranieri che soggiornano tra loro, perchè il popolo intero ha mancato per ignoranza. |
27 Quod si anima una nesciens peccaverit, offeret capram anniculam pro peccato suo. | 27 Ma se ha peccato per ignoranza una sola persona, essa offrirà una capra d'un anno pel suo peccato; |
28 Et expiabit pro ea sacerdos, quod inscia peccaverit coram Domino; expiabit pro ea, et dimittetur illi. | 28 se il sacerdote pregherà per essa che ha peccato per ignoranza davanti al Signore, e, impetratole il perdono, le sarà perdonato. |
29 Tam indigenis quam advenis una lex erit omnium, qui peccaverint ignorantes.
| 29 Vi sarà una stessa legge per quelli del paese e per i forestieri che han peccato per ignoranza. |
30 Anima vero, quae per superbiam aliquid commiserit, sive civis sit ille sive peregrinus, quoniam adversus Dominum rebellis fuit, peribit de populo suo. | 30 Ma la persona che avrà peccato per superbia, cittadino o forestiero che sia, perirà di mezzo al suo popolo, perchè si è ribellato contro il Signore, |
31 Verbum enim Domini contempsit et praeceptum illius fecit irritum; idcirco delebitur et portabit iniquitatem suam ”.
| 31 ne ha disprezzata la parola, e ne ha reso vano il comandamento, sarà quindi sterminato e pagherà il fio della sua iniquità ». |
32 Factum est autem, cum essent filii Israel in solitudine et invenissent hominem colligentem ligna in die sabbati, | 32 mentre i figli d'Israele erano nel deserto, trovarono un uomo che raccoglieva legna in giorno di sabato. |
33 obtulerunt eum Moysi et Aaron et universae congregationi, | 33 Lo presentarono a Mosè, ad Aronne e a tutta l'assemblea, |
34 qui recluserunt eum in carcerem nescientes quid super eo facere deberent. | 34 che lo misero in prigione, non sapendo quel che avessero a farne. |
35 Dixitque Dominus ad Moysen: “ Morte moriatur homo iste; obruat eum lapidibus omnis turba extra castra ”. | 35 E il Signore disse a Mosè: « Quell'uomo sia messo a morte e lapidato da tutta la moltitudine fuori del campo ». |
36 Cumque eduxissent eum foras, obruerunt lapidibus; et mortuus est, sicut praeceperat Dominus.
| 36 E avendolo condotto fuori e lapidato, egli morì, come il Signore aveva comandato. Le frange sacre. |
37 Dixit quoque Dominus ad Moysen: | 37 Il Signore disse ancora a Mosè: |
38 “ Loquere filiis Israel et dices ad eos, ut faciant sibi fimbrias per angulos palliorum ponentes in eis vittas hyacinthinas. | 38 « Parla ai figli d'Israele e di' loro che si faccian delle frange agli angoli dei loro mantelli e vi mettano dei cordoni di color di giacinto; |
39 Quas cum videbitis, recordabimini omnium mandatorum Domini eaque facietis nec sequamini cogitationes vestras et oculos per res varias fornicantes, | 39 chè vedendo tali cose si ricordino di tutti i comandamenti del Signore e non vadan dietro ai loro pensieri e ai loro occhi che si prostituiscono ai vari oggetti; |
40 sed magis memores omnium praeceptorum meorum faciatis ea sitisque sancti Deo vestro. | 40 ma si ricordino piuttosto dei precetti del Signore e li mettano in pratica, e siano santi al loro Dio. |
41 Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Aegypti, ut essem Deus vester. Ego Dominus Deus vester ”.
| 41 Io sono il Signore Dio vostro che vi trassi dalla terra d'Egitto per essere vostro Dio ». |