1 Locutus est Dominus ad Moysen dicens: | 1 - Il Signore parlò a Mosè, e gli disse: |
2 “ Loquere ad filios Israel et dices ad eos: Cum ingressi fueritis terram habitationis vestrae, quam ego dabo vobis, | 2 «Parla ai figli d'Israele, e di' loro: - Quando sarete entrati nella terra della vostra abitazione, che io vi darò, |
3 et feceritis oblationem Domino in holocaustum aut victimam vota solventes vel sponte offerentes munera aut in sollemnitatibus vestris adolentes odorem suavitatis Domino de bobus sive de ovibus, | 3 e farete al Signore oblazione d'olocausto o di vittima, o per adempimento d'un voto o per spontanea offerta in dono, o quando nelle vostre solennità brucerete in odore soave al Signore bovi o pecore; |
4 offeret, quicumque immolaverit victimam, sacrificium similae decimam partem ephi conspersae oleo, quod mensuram habebit quartam partem hin, | 4 allora, chiunque immolerà una vittima offrirà in sacrificio la decima parte d'un efi di fior di farina, intrisa con olio della misura d'un quarto di hin; |
5 et vinum ad liba fundenda eiusdem mensurae dabit in holocaustum sive in victimam per agnos singulos. | 5 e per far libazione darà un'egual misura di vino; questo, per ogni agnello [immolato] come olocausto o come ostia [pacifica]. |
6 Per arietes erit sacrificium similae duarum decimarum, quae conspersa sit oleo tertiae partis hin; | 6 Per gli arieti, il sacrifizio sarà di due decimi di fior di farina, intrisa con un terzo di hin d'olio; |
7 et vinum ad libamentum tertiae partis eiusdem mensurae offeret in odorem suavitatis Domino. | 7 per libazione offrirà in odore soave al Signore un terzo della medesima misura di vino. |
8 Quando vero de bobus feceris holocaustum aut hostiam, ut impleas votum vel pacificas victimas, | 8 Quando poi farai olocausto od ostia di bovi per adempimento d'un voto oppure per vittima pacifica, |
9 dabis per singulos boves similae tres decimas conspersae oleo, quod habeat medium mensurae hin, | 9 darai per ogni bove tre decimi di fior di farina intrisa con olio della misura di un mezzo hin; |
10 et vinum ad liba fundenda eiusdem mensurae in oblationem suavissimi odoris Domino. | 10 e per libazione da spandersi, come oblazione d'odore gratissimo al Signore, un'eguale quantità di vino. |
11 Sic facies per singulos boves et arietes et agnos et capras. | 11 Così farai |
12 Secundum numerum victimarum quas offeretis, ita facietis singulis secundum numerum earum.
| 12 per ogni bove, ariete, agnello e capro. |
13 Omnis indigena eodem ritu offeret sacrificium ignis in odorem suavitatis Domino.
| 13 Tanto gl'indigeni quanto i forestieri |
14 Et omnis peregrinus, qui habitat vobiscum vel qui commoratur in medio vestri in omnibus generationibus vestris, offeret sacrificium ignis in odorem suavitatis Domino eodem modo sicut et vos.
| 14 offriranno i sacrifizi con le stesse regole. |
15 Unum praeceptum erit tam vobis quam advenis pro omnibus generationibus vestris coram Domino.
| 15 Una sola è la legge e l'ordinanza, tanto per voi quanto per i forestieri -». |
16 Una lex erit atque unum iudicium tam vobis quam advenis, qui vobiscum commorantur ”.
| 16 Il Signore parlò a Mosè e disse: |
17 Locutus est Dominus ad Moysen dicens: | 17 «Parla ai figli di Israele, e di' loro: |
18 “ Loquere filiis Israel et dices ad eos: Cum veneritis in terram, quam dabo vobis, | 18 - Quando sarete giunti nella terra ch'io vi darò, |
19 et comederitis de panibus regionis illius, separabitis donaria Domino | 19 e mangerete il pane di quella regione, metterete da parte per il Signore le primizie |
20 de pulmento placentam. Sicut de areis donaria separatis, | 20 de' vostri cibi. Come voi separate per il Signore le primizie dell'aia, |
21 ita et de pulmentis dabitis ea Domino.
| 21 così anche gli darete le primizie degli alimenti. |
22 Quod si per ignorantiam praeterieritis quidquam horum, quae locutus est Dominus ad Moysen | 22 Che se per ignoranza tralascerete qualcosa di ciò che il Signore ha detto a Mosè, |
23 et mandavit per eum ad vos a die, qua coepit iubere et ultra ad generationes vestras, | 23 e v'ha comandato per mezzo di lui, dal giorno nel quale cominciò a comandarvi in poi, |
24 si longe ab oculis congregationis, offeret congregatio vitulum de armento, holocaustum in odorem placabilem Domino et oblationem ac liba eius, ut caeremoniae postulant, hircumque pro peccato. | 24 se tutta la moltitudine dimenticò di farlo, offrirà un vitello dell'armento per olocausto di odore gratissimo al Signore, col suo sacrifizio [di fior di farina] e la libazione, come le regole prescrivono, ed un capro per il peccato. |
25 Et expiabit sacerdos pro omni congregatione filiorum Israel, et dimittetur eis, quoniam non sponte peccaverunt, nihilominus offerentes sacrificium ignis Domino pro se et pro peccato atque errore suo. | 25 Il sacerdote pregherà per tutta la moltitudine dei figli d'Israele, e sarà loro perdonato, perchè [sebbene] non peccarono scientemente, nondimeno hanno bruciato un'offerta al Signore per sè e per il proprio peccato ed errore. |
26 Et dimittetur universae plebi filiorum Israel et advenis, qui peregrinantur inter eos, quoniam culpa est omnis populi per ignorantiam.
| 26 Sarà perdonato a tutta la turba de' figliuoli di Israele, ed a' forestieri che si trovano pellegrini fra loro, perchè fu colpa di tutto il popolo per ignoranza. |
27 Quod si anima una nesciens peccaverit, offeret capram anniculam pro peccato suo. | 27 Che se fu un solo a peccare per ignoranza, offrirà per il suo peccato una capra d'un anno, |
28 Et expiabit pro ea sacerdos, quod inscia peccaverit coram Domino; expiabit pro ea, et dimittetur illi. | 28 ed il sacerdote pregherà per lui, poichè senza saperlo peccò dinanzi al Signore; gli impetrerà il perdono, e gli sarà perdonato. |
29 Tam indigenis quam advenis una lex erit omnium, qui peccaverint ignorantes.
| 29 Tanto per gl'indigeni quanto pei forestieri, è una sola la legge per quelli che avranno peccato per ignoranza. |
30 Anima vero, quae per superbiam aliquid commiserit, sive civis sit ille sive peregrinus, quoniam adversus Dominum rebellis fuit, peribit de populo suo. | 30 Quegli poi, il quale avrà commesso qualche male per superbia, sia egli cittadino o forestiero, essendo stato ribelle verso il Signore, sarà radiato di fra il suo popolo; |
31 Verbum enim Domini contempsit et praeceptum illius fecit irritum; idcirco delebitur et portabit iniquitatem suam ”.
| 31 egli ha disprezzato la parola del Signore e reso vano il suo comandamento; perciò [il nome suo] sarà cancellato e pagherà la pena della sua iniquità -». |
32 Factum est autem, cum essent filii Israel in solitudine et invenissent hominem colligentem ligna in die sabbati, | 32 Ora avvenne che, essendo i figli d'Israele nel deserto trovarono un uomo il quale raccoglieva le legna in giorno di sabato. |
33 obtulerunt eum Moysi et Aaron et universae congregationi, | 33 Lo condussero a Mosè ed Aronne, e a tutta l'assemblea, |
34 qui recluserunt eum in carcerem nescientes quid super eo facere deberent. | 34 che lo tennero prigioniero, non sapendo che cosa dovessero farne. |
35 Dixitque Dominus ad Moysen: “ Morte moriatur homo iste; obruat eum lapidibus omnis turba extra castra ”. | 35 Ed il Signore disse a Mosè: «Sia messo a morte quell'uomo; il popolo lo lapidi, fuori del campo». |
36 Cumque eduxissent eum foras, obruerunt lapidibus; et mortuus est, sicut praeceperat Dominus.
| 36 Perciò, condottolo fuori, lo lapidarono, e morì, come aveva comandato il Signore. |
37 Dixit quoque Dominus ad Moysen: | 37 Disse ancora il Signore a Mosè: |
38 “ Loquere filiis Israel et dices ad eos, ut faciant sibi fimbrias per angulos palliorum ponentes in eis vittas hyacinthinas. | 38 «Parla a' figli d'Israele, e di' loro che si facciano delle frange per gli angoli de' loro mantelli, aggiungendovi dei nastri di color giacinto; |
39 Quas cum videbitis, recordabimini omnium mandatorum Domini eaque facietis nec sequamini cogitationes vestras et oculos per res varias fornicantes, | 39 acciò, vedendole, si ricordino di tutt'i comandamenti del Signore, e non vadan dietro a' propri pensieri ed a' propri occhi, fornicando in più modi; |
40 sed magis memores omnium praeceptorum meorum faciatis ea sitisque sancti Deo vestro. | 40 ma invece, memori dei comandamenti del Signore, li eseguiscano, e siano santi al cospetto del loro Dio. |
41 Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Aegypti, ut essem Deus vester. Ego Dominus Deus vester ”.
| 41 Io il Signore Dio vostro, che v'ho condotti via dall'Egitto, per essere il vostro Dio». |