Qoelet 11

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Mitte panem tuum super transeuntes aquas, quia post tempora multainvenies illum.	1 Ριψον τον αρτον σου επι προσωπον των υδατων? διοτι εν ταις πολλαις ημεραις θελεις ευρει αυτον.
2 Da partem septem necnon et octo, quia ignoras, quid futurum sit mali superterram.	2 Δος μεριδιον εις επτα και ετι εις οκτω? διοτι δεν εξευρεις τι κακον θελει γεινει επι της γης.
3 Si repletae fuerint nubes, imbrem super terram effundent; si ceciderit lignum ad austrum aut ad aquilonem, in quocumque loco ceciderit, ibi erit.	3 Εαν τα νεφη ηναι πληρη, θελουσι διαχυσει βροχην επι την γην? και εαν δενδρον πεση προς τον νοτον η προς τον βορραν, εν τω τοπω οπου πεση το δενδρον, εκει θελει μεινει.
4 Qui observat ventum, non seminat, et,qui considerat nubes, numquam metet.	4 Οστις παρατηρει τον ανεμον, δεν θελει σπειρει? και οστις θεωρει τα νεφη, δεν θελει θερισει.
5 Quomodo ignoras, quae sit via spiritus, et qua ratione compingantur ossa inventre praegnantis, sic nescis opera Dei, qui fabricator est omnium.	5 Καθως δεν γνωριζεις τις η οδος του ανεμου ουδε τινι τροπω μορφονονται τα οστα εν τη κοιλια της κυοφορουσης, ουτω δεν γνωριζεις τα εργα του Θεου, οστις καμνει τα παντα.
6 Mane semina semen tuum, et vespere ne cesset manus tua, quia nescis quid magis prosit, hoc aut illud, et si utrumque simul melius erit.	6 Σπειρε τον σπορον σου το πρωι, και την εσπεραν ας μη ησυχαση η χειρ σου? διοτι δεν εξευρεις τι θελει ευδοκιμησει, τουτο η εκεινο, η εαν και τα δυο ηναι επισης αγαθα.
7 Dulce lumen, et delectabile est oculis videre solem.	7 Γλυκυ βεβαια ειναι το φως, και ευαρεστον εις τους οφθαλμους να βλεπωσι τον ηλιον?
8 Si annis multis vixerit homo et in his omnibus laetatus fuerit, meminisse debet tenebrosi temporis, quod multum erit: omne, quod venerit, vanitas.	8 αλλα και εαν ο ανθρωπος ζηση ετη πολλα και ευφραινηται εν πασι τουτοις, ας ενθυμηθη ομως τας ημερας του σκοτους, οτι θελουσιν εισθαι πολλαι. Παντα τα συμβαινοντα ματαιοτης.
9 Laetare ergo, iuvenis, in adulescentia tua, et in bono sit cor tuum in diebus iuventutis tuae, et ambula in viis cordis tui et in intuitu oculorum tuorum et scito quod pro omnibus his adducet te Deus in iudicium.	9 Ευφραινου, νεανισκε, εν τη νεοτητι σου? και η καρδια σου ας σε χαροποιη εν ταις ημεραις της νεοτητος σου? και περιπατει κατα τας επιθυμιας της καρδιας σου και κατα την ορασιν των οφθαλμων σου? πλην εξευρε, οτι δια παντα ταυτα ο Θεος θελει σε φερει εις κρισιν.
10 Aufer curam a corde tuo et amove malum a carne tua; adulescentia enim et iuventus vanae sunt.	10 Και αφαιρεσον τον θυμον απο της καρδιας σου, και απομακρυνον την πονηριαν απο της σαρκος σου? διοτι η νεοτης και η παιδικη ηλικια ειναι ματαιοτης.