1 Factum est autem cum audisset Sanaballat et Thobias et Gosem Arabs etceteri inimici nostri, quod aedificassem ego murum, et non esset in ipso residuainterruptio — usque ad tempus autem illud valvas non posueram in portis — | 1 וַיְהִי כַאֲשֶׁר נִשְׁמַע לְסַנְבַלַּט וְטֹובִיָּה וּלְגֶשֶׁם הָעַרְבִי וּלְיֶתֶר אֹיְבֵינוּ כִּי בָנִיתִי אֶת־הַחֹומָה וְלֹא־נֹותַר בָּהּ פָּרֶץ גַּם עַד־הָעֵת הַהִיא דְּלָתֹות לֹא־הֶעֱמַדְתִּי בַשְּׁעָרִים |
2 miserunt Sanaballat et Gosem ad me dicentes: “ Veni, et conveniamus inCephirim in campo Ono ”. Ipsi autem cogitabant, ut facerent mihi malum. | 2 וַיִּשְׁלַח סַנְבַלַּט וְגֶשֶׁם אֵלַי לֵאמֹר לְכָה וְנִוָּעֲדָה יַחְדָּו בַּכְּפִירִים בְּבִקְעַת אֹונֹו וְהֵמָּה חֹשְׁבִים לַעֲשֹׂות לִי רָעָה |
3 Misiergo ad eos nuntios dicens: “ Opus grande ego facio et non possum descendere;cur cessare oportet opus, si desistero et descendero ad vos? ”. | 3 וָאֶשְׁלְחָה עֲלֵיהֶם מַלְאָכִים לֵאמֹר מְלָאכָה גְדֹולָה אֲנִי עֹשֶׂה וְלֹא אוּכַל לָרֶדֶת לָמָּה תִשְׁבַּת הַמְּלָאכָה כַּאֲשֶׁר אַרְפֶּהָ וְיָרַדְתִּי אֲלֵיכֶם |
4 Miseruntautem ad me secundum verbum hoc per quattuor vices, et respondi eis iuxtasermonem priorem.
| 4 וַיִּשְׁלְחוּ אֵלַי כַּדָּבָר הַזֶּה אַרְבַּע פְּעָמִים וָאָשִׁיב אֹותָם כַּדָּבָר הַזֶּה׃ ס |
5 Et misit ad me Sanaballat iuxta verbum prius quinta vice puerum suum, etepistulam non obsignatam habebat in manu sua, in qua erat scriptum: | 5 וַיִּשְׁלַח אֵלַי סַנְבַלַּט כַּדָּבָר הַזֶּה פַּעַם חֲמִישִׁית אֶת־נַעֲרֹו וְאִגֶּרֶת פְּתוּחָה בְּיָדֹו |
6 “ Ingentibus auditum est, et Gosem dixit quod tu et Iudaei cogitetis rebellare, etpropterea aedifices murum et levare te velis super eos regem; iuxta hanc vocem | 6 כָּתוּב בָּהּ בַּגֹּויִם נִשְׁמָע וְגַשְׁמוּ אֹמֵר אַתָּה וְהַיְּהוּדִים חֹשְׁבִים לִמְרֹוד עַל־כֵּן אַתָּה בֹונֶה הַחֹומָה וְאַתָּה הֹוֶה לָהֶם לְמֶלֶךְ כַּדְּבָרִים הָאֵלֶּה |
7 et prophetas posueris, qui praedicent de te in Ierusalem dicentes: “Rex inIudaea est!”. Nunc autem auditurus est rex verba haec; idcirco nunc veni, utineamus consilium pariter ”. | 7 וְגַם־נְבִיאִים הֶעֱמַדְתָּ לִקְרֹא עָלֶיךָ בִירוּשָׁלִַם לֵאמֹר מֶלֶךְ בִּיהוּדָה וְעַתָּה יִשָּׁמַע לַמֶּלֶךְ כַּדְּבָרִים הָאֵלֶּה וְעַתָּה לְכָה וְנִוָּעֲצָה יַחְדָּו׃ ס |
8 Et misi ad eum dicens: “ Non est factumsecundum verba haec, quae tu loqueris; de corde enim tuo tu componis haec ”. | 8 וָאֶשְׁלְחָה אֵלָיו לֵאמֹר לֹא נִהְיָה כַּדְּבָרִים הָאֵלֶּה אֲשֶׁר אַתָּה אֹומֵר כִּי מִלִּבְּךָ אַתָּה בֹודָאם |
9 Omnes enim hi terrebant nos cogitantes: “ Fatigabuntur manus eorum ab opere,et non complebitur ”. Quam ob causam magis confortavi manus meas.
| 9 כִּי כֻלָּם מְיָרְאִים אֹותָנוּ לֵאמֹר יִרְפּוּ יְדֵיהֶם מִן־הַמְּלָאכָה וְלֹא תֵעָשֶׂה וְעַתָּה חַזֵּק אֶת־יָדָי |
10 Et ingressus sum domum Semeiae filii Dalaiae filii Meetabel, ubi eratdetentus. Qui ait: “ Tractemus nobiscum in domo Dei, in medio templi, etclaudamus portas aedis, quia venturi sunt, ut interficiant te; utique nocteventuri sunt ad occidendum te”.
| 10 וַאֲנִי־בָאתִי בֵּית שְׁמַעְיָה בֶן־דְּלָיָה בֶּן־מְהֵיטַבְאֵל וְהוּא עָצוּר וַיֹּאמֶר נִוָּעֵד אֶל־בֵּית הָאֱלֹהִים אֶל־תֹּוךְ הַהֵיכָל וְנִסְגְּרָה דַּלְתֹות הַהֵיכָל כִּי בָּאִים לְהָרְגֶךָ וְלַיְלָה בָּאִים לְהָרְגֶךָ |
11 Et dixi: “ Num quisquam similis mei fugit? Et quis ut ego ingredieturtemplum et vivet? Non ingrediar ”. | 11 וָאֹמְרָה הַאִישׁ כָּמֹונִי יִבְרָח וּמִי כָמֹונִי אֲשֶׁר־יָבֹוא אֶל־הַהֵיכָל וָחָי לֹא אָבֹוא |
12 Et intellexi quod Deus non misisset eum,sed quasi vaticinans locutus esset ad me, quia Thobias et Sanaballat conduxeranteum. | 12 וָאַכִּירָה וְהִנֵּה לֹא־אֱלֹהִים שְׁלָחֹו כִּי הַנְּבוּאָה דִּבֶּר עָלַי וְטֹובִיָּה וְסַנְבַלַּט שְׂכָרֹו |
13 Acceperat enim pretium, ut territus sic agerem et peccarem, et haberentmalum, quod exprobrarent mihi. | 13 לְמַעַן שָׂכוּר הוּא לְמַעַן־אִירָא וְאֶעֱשֶׂה־כֵּן וְחָטָאתִי וְהָיָה לָהֶם לְשֵׁם רָע לְמַעַן יְחָרְפוּנִי׃ פ |
14 Memento, Deus meus, Thobiae et Sanaballatiuxta opera eorum talia, sed et Noadiae prophetae et ceterorum prophetarum, quiterrebant me!
| 14 זָכְרָה אֱלֹהַי לְטֹובִיָּה וּלְסַנְבַלַּט כְּמַעֲשָׂיו אֵלֶּה וְגַם לְנֹועַדְיָה הַנְּבִיאָה וּלְיֶתֶר הַנְּבִיאִים אֲשֶׁר הָיוּ מְיָרְאִים אֹותִי |
15 Completus est autem murus vicesimo quinto die mensis Elul, quinquagintaduobus diebus. | 15 וַתִּשְׁלַם הַחֹומָה בְּעֶשְׂרִים וַחֲמִשָּׁה לֶאֱלוּל לַחֲמִשִּׁים וּשְׁנַיִם יֹום׃ פ |
16 Factum est ergo, cum audissent omnes inimici nostri, etvidissent universae gentes, quae erant in circuitu nostro, ut conciderent intrasemetipsos et scirent quod a Deo factum esset opus hoc.
| 16 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר שָׁמְעוּ כָּל־אֹויְבֵינוּ וַיִּרְאוּ כָּל־הַגֹּויִם אֲשֶׁר סְבִיבֹתֵינוּ וַיִּפְּלוּ מְאֹד בְּעֵינֵיהֶם וַיֵּדְעוּ כִּי מֵאֵת אֱלֹהֵינוּ נֶעֶשְׂתָה הַמְּלָאכָה הַזֹּאת |
17 Sed et in diebus illis, multae optimatum Iudaeorum epistulae mittebantur adThobiam, et a Thobia veniebant ad eos. | 17 גַּם ׀ בַּיָּמִים הָהֵם מַרְבִּים חֹרֵי יְהוּדָה אִגְּרֹתֵיהֶם הֹולְכֹות עַל־טֹובִיָּה וַאֲשֶׁר לְטֹובִיָּה בָּאֹות אֲלֵיהֶם |
18 Multi enim in Iudaea coniurationemfecerunt cum eo, quia gener erat Secheniae filii Area, et Iohanan filius eiusacceperat filiam Mosollam filii Barachiae. | 18 כִּי־רַבִּים בִּיהוּדָה בַּעֲלֵי שְׁבוּעָה לֹו כִּי־חָתָן הוּא לִשְׁכַנְיָה בֶן־אָרַח וִיהֹוחָנָן בְּנֹו לָקַח אֶת־בַּת־מְשֻׁלָּם בֶּן בֶּרֶכְיָה |
19 Sed et laudabant eum coram me etverba mea nuntiabant ei; et Thobias mittebat epistulas, ut terreret me.
| 19 גַּם טֹובֹתָיו הָיוּ אֹמְרִים לְפָנַי וּדְבָרַי הָיוּ מֹוצִיאִים לֹו אִגְּרֹות שָׁלַח טֹובִיָּה לְיָרְאֵנִי |