Lettera ai Galati - האיגרת אל הגלטים 5

MODERN HEBREW BIBLE	SMITH VAN DYKE
1 ויבאו אל עבר הים אל ארץ הגדרים	1 وجاءوا الى عبر البحر الى كورة الجدريين.
2 והוא יצא מן האניה והנה איש בא לקראתו מבין הקברים אשר רוח טמאה בו	2 ولما خرج من السفينة للوقت استقبله من القبور انسان به روح نجس
3 ומושבו בקברים וגם בעבתים לא יכל איש לאסרו	3 كان مسكنه في القبور ولم يقدر احد ان يربطه ولا بسلاسل.
4 כי פעמים הרבה אסרוהו בכבלים ובעבתים וינתק את העבתים וישבר את הכבלים ואין איש יכל לכבשו	4 لانه قد ربط كثيرا بقيود وسلاسل فقطع السلاسل وكسر القيود. فلم يقدر احد ان يذلله.
5 ותמיד לילה ויומם היה בהרים ובקברים צעק ופצע את עצמו באבנים	5 وكان دائما ليلا ونهارا في الجبال وفي القبور يصيح ويجرح نفسه بالحجارة.
6 ויהי כראותו את ישוע מרחוק וירץ וישתחו לו	6 فلما رأى يسوع من بعيد ركض وسجد له
7 ויצעק בקול גדול ויאמר מה לי ולך ישוע בן אל עליון באלהים אני משביעך אשר לא תענני	7 وصرخ بصوت عظيم وقال ما لي ولك يا يسوع ابن الله العلي. استحلفك بالله ان لا تعذبني.
8 כי הוא אמר אליו צא רוח טמא מן האדם הזה	8 لانه قال له اخرج من الانسان يا ايها الروح النجس.
9 וישאל אתו מה שמך ויען ויאמר לגיון שמי כי רבים אנחנו	9 وسأله ما اسمك. فاجاب قائلا اسمي لجئون لاننا كثيرون.
10 ויתחנן אליו מאד לבלתי שלחם אל מחוץ לארץ	10 وطلب اليه كثيرا ان لا يرسلهم الى خارج الكورة.
11 ועדר חזירים רבים היה שם במרעה ההרים	11 وكان هناك عند الجبال قطيع كبير من الخنازير يرعى.
12 ויתחננו לו כל השדים לאמר שלחנו אל החזירים ונבאה אל תוכם	12 فطلب اليه كل الشياطين قائلين ارسلنا الى الخنازير لندخل فيها.
13 וינח להם ויצאו רוחות הטמאה ויבאו בחזירים וישתער העדר מן המורד אל הים כאלפים במספר ויטבעו בים	13 فأذن لهم يسوع للوقت. فخرجت الارواح النجسة ودخلت في الخنازير. فاندفع القطيع من على الجرف الى البحر. وكان نحو الفين. فاختنق في البحر.
14 וינוסו רעי החזירים ויגידו זאת בעיר ובשדות ויצאו לראות מה נהיתה	14 واما رعاة الخنازير فهربوا واخبروا في المدينة وفي الضياع. فخرجوا ليروا ما جرى.
15 ויבאו אל ישוע ויראו את אחוז השדים אשר הלגיון בו והוא יושב מלבש וטוב שכל וייראו	15 وجاءوا الى يسوع فنظروا المجنون الذي كان فيه اللجئون جالسا ولابسا وعاقلا. فخافوا.
16 ויספרו להם הראים את אשר נעשה לאחוז השדים ואת דבר החזירים	16 فحدثهم الذين رأوا كيف جرى للمجنون وعن الخنازير.
17 ויחלו להתחנן לו לסור מגבוליהם	17 فابتدأوا يطلبون اليه ان يمضي من تخومهم.
18 ויהי ברדתו אל האניה התחנן אליו האיש אשר היה אחוז שדים לתתו לשבת עמו	18 ولما دخل السفينة طلب اليه الذي كان مجنونا ان يكون معه.
19 ולא הניח לו כי אם אמר אליו שוב לביתך אל בני משפחתך והגד להם את הגדלות אשר עשה לך יהוה ויחנך	19 فلم يدعه يسوع بل قال له اذهب الى بيتك والى اهلك واخبرهم كم صنع الرب بك ورحمك.
20 וילך לו ויחל לקרא בעשר הערים את הגדלות אשר עשה לו ישוע ויתמהו כלם	20 فمضى وابتدأ ينادي في العشر المدن كم صنع به يسوع. فتعجب الجميع
21 וישב ישוע לעבר באניה אל עבר הים ויקהל אליו המון רב והוא על שפת הים	21 ولما اجتاز يسوع في السفينة ايضا الى العبر اجتمع اليه جمع كثير. وكان عند البحر.
22 והנה בא אחד מראשי הכנסת ושמו יאיר וירא אתו ויפל לרגליו	22 واذا واحد من رؤساء المجمع اسمه يايروس جاء. ولما رآه خرّ عند قدميه.
23 ויתחנן אליו מאד לאמר בתי הקטנה חלתה עד למות אנא בוא נא ושים ידיך עליה למען תרפא ותחיה	23 وطلب اليه كثيرا قائلا ابنتي الصغيرة على آخر نسمة. ليتك تأتي وتضع يدك عليها لتشفى فتحيا.
24 וילך אתו וילכו אחריו המון רב וידחקהו	24 فمضى معه وتبعه جمع كثير وكانوا يزحمونه
25 ואשה היתה זבת דם שתים עשרה שנה	25 وامرأة بنزف دم منذ اثنتي عشرة سنة.
26 והיא סבלה הרבה תחת ידי רפאים רבים והוציאה את כל אשר לה ולא להועיל ויהי חליה חזק מאד	26 وقد تألمت كثيرا من اطباء كثيرين وانفقت كل ما عندها ولم تنتفع شيئا بل صارت الى حال اردأ.
27 ויהי כשמעה את שמע ישוע ותבוא בהמון העם מאחריו ותגע בבגדו	27 لما سمعت بيسوع جاءت في الجمع من وراء ومسّت ثوبه.
28 כי אמרה רק אם אגע בבגדיו אושע	28 لانها قالت ان مسست ولو ثيابه شفيت.
29 וייבש מקור דמיה פתאם ותבן בבשרה כי נרפא נגעה	29 فللوقت جف ينبوع دمها وعلمت في جسمها انها قد برئت من الداء.
30 וברגע ידע ישוע בנפשו כי גבורה יצאה ממנו ויפן בתוך העם ויאמר מי נגע בבגדי	30 فللوقت التفت يسوع بين الجمع شاعرا في نفسه بالقوة التي خرجت منه وقال من لمس ثيابي.
31 ויאמר אליו תלמידיו אתה ראה את ההמון דוחק אתך ואמרת מי נגע בי	31 فقال له تلاميذه انت تنظر الجمع يزحمك وتقول من لمسني.
32 ויבט סביב לראות את אשר עשתה זאת	32 وكان ينظر حوله ليرى التي فعلت هذا.
33 ותירא האשה ותחרד כי ידעה את אשר נעשה לה ותבא ותפל לפניו ותגד לו את האמת כלה	33 واما المرأة فجاءت وهي خائفة ومرتعدة عالمة بما حصل لها فخرّت وقالت له الحق كله.
34 ויאמר אליה בתי אמונתך הושיעה לך לכי לשלום וחיית מנגעך	34 فقال لها يا ابنة ايمانك قد شفاك. اذهبي بسلام وكوني صحيحة من دائك
35 עודנו מדבר והנה באים מבית ראש הכנסת לאמר בתך מתה למה תטריח עוד את המורה	35 وبينما هو يتكلم جاءوا من دار رئيس المجمع قائلين ابنتك ماتت. لماذا تتعب المعلم بعد.
36 וכשמע ישוע את הדבר אשר דברו ויאמר אל ראש הכנסת אל תירא רק האמינה	36 فسمع يسوع لوقته الكلمة التي قيلت فقال لرئيس المجمع لا تخف. آمن فقط.
37 ולא הניח לאיש ללכת אתו בלתי אם לפטרוס וליעקב וליוחנן אחי יעקב	37 ولم يدع احد يتبعه الا بطرس ويعقوب ويوحنا اخا يعقوب.
38 ויבא בית ראש הכנסת וירא המון הבכים והמיללים הרבה	38 فجاء الى بيت رئيس المجمع ورأى ضجيجا. يبكون ويولولون كثيرا.
39 ובבאו אמר אליהם מה תהמו ותבכו הנערה לא מתה אך ישנה היא	39 فدخل وقال لهم لماذا تضجون وتبكون. لم تمت الصبية لكنها نائمة.
40 וישחקו לו והוא גרש את כלם ויקח את אבי הנערה ואת אמה ואת אשר אתו ויבא החדרה אשר שם שכבת הנערה	40 فضحكوا عليه. اما هو فاخرج الجميع واخذ ابا الصبية وامها والذين معه ودخل حيث كانت الصبية مضطجعة.
41 ויאחז ביד הנערה ויאמר אליה טליתא קומי אשר פרושו הילדה אני אמר לך קומי נא	41 وامسك بيد الصبية وقال لها طليثا قومي. الذي تفسيره يا صبية لك اقول قومي.
42 ומיד קמה הילדה ותתהלך והיא בת שתים עשרה שנה וישמו שמה גדולה	42 وللوقت قامت الصبية ومشت. لانها كانت ابنة اثنتي عشر سنة. فبهتوا بهتا عظيما.
43 ויזהר אותם מאד שלא יודע הדבר לאיש ויאמר לתת לה לאכול	43 فاوصاهم كثيرا ان لا يعلم احد بذلك. وقال ان تعطى لتأكل