1 Paolo prigioniero di Gesù Cristo, e il fratello Timoteo, a Filemone diletto, e nostro cooperatore, | 1 Παυλος, δεσμιος του Ιησου Χριστου, και Τιμοθεος ο αδελφος, προς Φιλημονα τον αγαπητον και συνεργον ημων |
2 E ad Appia sorella carissima, e ad Archippo nostro consoldato, e alla Chiesa, che è nella tua casa. | 2 και την Απφιαν την αγαπητην και Αρχιππον τον συστρατιωτην ημων και την κατ' οικον σου εκκλησιαν? |
3 Grazia a voi, e pace da Dio Padre nostro, e dal Signore Gesù Cristo. | 3 χαρις ειη υμιν και ειρηνη απο Θεου Πατρος ημων και Κυριου Ιησου Χριστου. |
4 Rendo grazie al mio Dio, facendo sempre commemorazione di te nelle mie orazioni, | 4 Ευχαριστω τον Θεον μου και μνημονευω σε παντοτε εν ταις προσευχαις μου, |
5 Sentendo (qual sia) la tua carità, e la fede, che tu hai nel Signor Gesù, e Terso di tutti i santi: | 5 ακουων την αγαπην σου και την πιστιν, την οποιαν εχεις προς τον Κυριον Ιησουν και εις παντας τους αγιους, |
6 Di modo che evidente si è il partecipare che tu fai alla fede dal conoscersi tutte le buone opere, che sono in voi per Gesù Cristo. | 6 δια να γεινη η κοινωνια της πιστεως σου ενεργος δια της φανερωσεως παντος καλου του εν υμιν εις Χριστον Ιησουν. |
7 Imperocché grande allegrezza ho avuto, e consolazione della tua carità; perché le viscere de' santi sono state da te rifocillate, o fratello, | 7 Διοτι χαραν πολλην εχομεν και παρηγοριαν δια την αγαπην σου, επειδη τα σπλαγχνα των αγιων ανεπαυθησαν δια σου, αδελφε. |
8 Per la qual cosa avendo io molta fidanza in Gesù Cristo per comandarti quel che conviene: | 8 Οθεν, αν και εχω εν Χριστω πολλην παρρησιαν να επιταττω εις σε το πρεπον, |
9 Ti prego piuttosto per la carità, tale essendo tu, quale io Paolo vecchio, ora poi anche prigioniero di Gesù Cristo: | 9 ομως δια την αγαπην μαλλον σε παρακαλω, τοιουτος ων ως Παυλος ο γερων, τωρα δε και δεσμιος του Ιησου Χριστου, |
10 Ti scongiuro per lo mio figliuolo, cui ho io generato tralle catene, Onesimo, | 10 σε παρακαλω υπερ του τεκνου μου, τον οποιον εγεννησα εν τοις δεσμοις μου, υπερ του Ονησιμου, |
11 Il quale una volta fu disutile per te, ora poi è utile e per me, e per te, | 11 οστις ητο ποτε αχρηστος εις σε, τωρα δε εις σε και εις εμε ειναι χρησιμος, |
12 Il quale io ho rimandato a te. E tu accoglilo, come mie viscere: | 12 τον οποιον πεμπω οπισω. Συ δε αυτον, τουτεστι τα σπλαγχνα μου, δεχθητι? |
13 Il quale io bramava di ritener con me, perchè mi servisse in luogo di te tralle catene del vangelo: | 13 τον οποιον εγω ηθελον να κρατω πλησιον μου, δια να με υπηρετη αντι σου εν τοις δεσμοις του ευαγγελιου? |
14 Ma nulla ho volato fare senza il tuo parere, affinchè non fosse quasi forzato, ma volontario il beneficio tuo. | 14 χωρις ομως της γνωμης σου δεν ηθελησα να καμω ουδεν, δια να μη ηναι το αγαθον σου ως κατ' αναγκην, αλλ' εκουσιως. |
15 Imperocché forse per questo si è allontanato per brev' ora da te, affinchè tu lo ricuperassi per l'eternità: | 15 Διοτι ισως δια τουτο εχωρισθη προς ωραν, δια να απολαβης αυτον διαπαντος, |
16 Non più come servo, ma in cambio di servo fratello carissimo, massimamente a me: e quanto più a te, e secondo la carne, e secondo il Signore? | 16 ουχι πλεον ως δουλον, αλλ' υπερ δουλον, αδελφον αγαπητον, μαλιστα εις εμε, ποσω δε μαλλον εις σε και κατα σαρκα και εν Κυριω. |
17 Se adunque tieni me per tuo intrinseco, accoglilo, come me: | 17 Εαν λοιπον εχης εμε κοινωνον, δεχθητι αυτον ως εμε. |
18 Che se in qualche cosa ti ha fatto danno, od egli è a te debitore; scrivi ciò a conto mio. | 18 Και εαν σε ηδικησεν εις τι η χρεωστη, λογαριαζε τουτο εις εμε? |
19 Io Paolo ho scritto di pugno: io soddisfarò, per non dirti, che tu devi a me anche te stesso: | 19 εγω ο Παυλος εγραψα με την χειρα μου, εγω θελω πληρωσει? δια να μη σοι λεγω οτι και σεαυτον ετι μοι χρεωστεις. |
20 Si, o fratello. Ricavi io da te questo frutto nel Signore: ristora le mie viscere nel Signore. | 20 Ναι, αδελφε, ειθε να λαβω εγω ταυτην την χαριν παρα σου εν Κυριω? αναπαυσον μου τα σπλαγχνα εν Κυριω. |
21 Affidato alla tua ubbidienza ti ho scrìtto: sapendo, che farai anche più di quello, ch'io dico. | 21 Πεποιθως εις την υπακοην σου εγραψα προς σε, εξευρων οτι και πλειοτερον αφ' ο, τι λεγω θελεις καμει. |
22 Insiememente ancora preparami l'ospizio: imperocché spero, che me diante le vostre orazioni sarò donato a voi. | 22 Ενταυτω δε ετοιμαζε μοι και καταλυμα? επειδη ελπιζω οτι δια των προσευχων σας θελω χαρισθη εις εσας. |
23 Ti saluta Epafra compagno della, mia prigionia per Cristo Gesù, | 23 Ασπαζονται σε Επαφρας ο συναιχμαλωτος μου εν Χριστω Ιησου, |
24 Marco, Aristarco, Demade, e Luca, miei ajuti. | 24 Μαρκος, Αρισταρχος, Δημας, Λουκας, οι συνεργοι μου. |
25 La grazia del Signor nostro Gesù Cristo col vostro spirito. Cosi sia. | 25 Η χαρις του Κυριου ημων Ιησου Χριστου ειη μετα του πνευματος υμων. Αμην. |