Proverbi 29
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | LXX |
---|---|
1 L'uomo che, rimproverato, resta di dura cervice sarà spezzato all'improvviso e senza rimedio. | 1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα |
2 Quando comandano i giusti, il popolo gioisce, quando governano gli empi, il popolo geme. | 2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη |
3 Chi ama la sapienza allieta il padre, ma chi frequenta prostitute dissipa il patrimonio. | 3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων |
4 Il re con la giustizia rende prospero il paese, l'uomo che fa esazioni eccessive lo rovina. | 4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος |
5 L'uomo che adula il suo prossimo gli tende una rete per i suoi passi. | 5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας |
6 Sotto i passi del malvagio c'è un trabocchetto, mentre il giusto corre ed è contento. | 6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου |
7 Il giusto si prende a cuore la causa dei miseri, ma l'empio non intende ragione. | 7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται |
8 I beffardi mettono sottosopra una città, mentre i saggi placano la collera. | 8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων |
9 Se un saggio discute con uno stolto, si agiti o rida, non vi sarà conclusione. | 9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη |
10 Gli uomini sanguinari odiano l'onesto, mentre i giusti hanno cura di lui. | 10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων |
11 Lo stolto dà sfogo a tutto il suo malanimo, il saggio alla fine lo sa calmare. | 11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους |
12 Se un principe dà ascolto alle menzogne, tutti i suoi ministri sono malvagi. | 12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν |
13 Il povero e l'usuraio si incontrano; è il Signore che illumina gli occhi di tutti e due. | 13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται |
14 Un re che giudichi i poveri con equità rende saldo il suo trono per sempre. | 14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει |
15 La verga e la correzione danno sapienza, ma il giovane lasciato a se stesso disonora sua madre. | 15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου |
16 Quando governano i malvagi, i delitti abbondano, ma i giusti ne vedranno la rovina. | 16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται |
17 Correggi il figlio e ti farà contento e ti procurerà consolazioni. | 17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου |
18 Senza la rivelazione il popolo diventa sfrenato; beato chi osserva la legge. | 18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται |
19 Lo schiavo non si corregge a parole, comprende, infatti, ma non obbedisce. | 19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων |
20 Hai visto un uomo precipitoso nel parlare? C'è più da sperare in uno stolto che in lui. | 20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση |
21 Chi accarezza lo schiavo fin dall'infanzia, alla fine costui diventerà insolente. | 21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν |
22 Un uomo collerico suscita litigi e l'iracondo commette molte colpe. | 22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου |
23 L'orgoglio dell'uomo ne provoca l'umiliazione, l'umile di cuore ottiene onori. | 23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις |
24 Chi è complice del ladro, odia se stesso, egli sente l'imprecazione, ma non denuncia nulla. | 24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν |
25 Il temere gli uomini pone in una trappola; ma chi confida nel Signore è al sicuro. | 25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον |
26 Molti ricercano il favore del principe, ma è il Signore che giudica ognuno. | 26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες |
27 L'iniquo è un abominio per i giusti e gli uomini retti sono in abominio ai malvagi. | 27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων |