Proverbi 29

BIBBIA CEI 1974	GREEK BIBLE
1 L'uomo che, rimproverato, resta di dura cervice sarà spezzato all'improvviso e senza rimedio.	1 Ανθρωπος οστις ελεγχομενος σκληρυνει τον τραχηλον, εξαιφνης θελει αφανισθη και χωρις ιασεως.
2 Quando comandano i giusti, il popolo gioisce, quando governano gli empi, il popolo geme.	2 Οταν οι δικαιοι μεγαλυνθωσιν, ο λαος ευφραινεται? αλλ' οταν ο ασεβης εξουσιαζη, στεναζει ο λαος.
3 Chi ama la sapienza allieta il padre, ma chi frequenta prostitute dissipa il patrimonio.	3 Οστις αγαπα την σοφιαν, ευφραινει τον πατερα αυτου? αλλ' οστις συναναστρεφεται με πορνας, φθειρει την περιουσιαν αυτου.
4 Il re con la giustizia rende prospero il paese, l'uomo che fa esazioni eccessive lo rovina.	4 Ο βασιλευς δια της δικαιοσυνης στερεονει τον τοπον? αλλ' ο δωροληπτης καταστρεφει αυτον.
5 L'uomo che adula il suo prossimo gli tende una rete per i suoi passi.	5 Ο ανθρωπος οστις κολακευει τον πλησιον αυτου, εκτεινει δικτυον εμπροσθεν των βηματων αυτου.
6 Sotto i passi del malvagio c'è un trabocchetto, mentre il giusto corre ed è contento.	6 Ο κακος ανθρωπος παγιδευεται εν τη ανομια? αλλ' ο δικαιος ψαλλει και ευφραινεται.
7 Il giusto si prende a cuore la causa dei miseri, ma l'empio non intende ragione.	7 Ο δικαιος λαμβανει γνωσιν της κρισεως των πενητων? ο ασεβης δεν νοει γνωσιν.
8 I beffardi mettono sottosopra una città, mentre i saggi placano la collera.	8 Οι χλευασται ανθρωποι καταφλεγουσι την πολιν? αλλ' οι σοφοι αποστρεφουσι την οργην.
9 Se un saggio discute con uno stolto, si agiti o rida, non vi sarà conclusione.	9 Ο σοφος ανθρωπος, διαφερομενος μετα του αφρονος ανθρωπου, ειτε οργιζεται, ειτε γελα, δεν ευρισκει αναπαυσιν.
10 Gli uomini sanguinari odiano l'onesto, mentre i giusti hanno cura di lui.	10 Οι ανδρες των αιματων μισουσι τον αμεμπτον? αλλ' οι ευθεις εκζητουσι την ζωην αυτου.
11 Lo stolto dà sfogo a tutto il suo malanimo, il saggio alla fine lo sa calmare.	11 Ο αφρων εκθετει ολην αυτου την ψυχην? ο δε σοφος αναχαιτιζει αυτην εις τα οπισω.
12 Se un principe dà ascolto alle menzogne, tutti i suoi ministri sono malvagi.	12 Εαν ο διοικητης προσεχη εις λογους ψευδεις, παντες οι υπηρεται αυτου γινονται ασεβεις.
13 Il povero e l'usuraio si incontrano; è il Signore che illumina gli occhi di tutti e due.	13 Πενης και δανειστης συναπαντωνται? ο Κυριος φωτιζει αμφοτερων τους οφθαλμους.
14 Un re che giudichi i poveri con equità rende saldo il suo trono per sempre.	14 Βασιλεως κρινοντος τους πτωχους εν αληθεια, ο θρονος αυτου θελει στερεωθη διαπαντος.
15 La verga e la correzione danno sapienza, ma il giovane lasciato a se stesso disonora sua madre.	15 Η ραβδος και ο ελεγχος διδουσι σοφιαν? παιδιον δε απολελυμενον καταισχυνει την μητερα αυτου.
16 Quando governano i malvagi, i delitti abbondano, ma i giusti ne vedranno la rovina.	16 Οταν οι ασεβεις πληθυνωνται, η ανομια περισσευει? αλλ' οι δικαιοι θελουσιν ιδει την πτωσιν αυτων.
17 Correggi il figlio e ti farà contento e ti procurerà consolazioni.	17 Παιδευε τον υιον σου και θελει φερει αναπαυσιν εις σε? και θελει φερει ηδονην εις την ψυχην σου.
18 Senza la rivelazione il popolo diventa sfrenato; beato chi osserva la legge.	18 Οπου δεν υπαρχει ορασις, ο λαος διαφθειρεται? ειναι δε μακαριος ο φυλαττων τον νομον.
19 Lo schiavo non si corregge a parole, comprende, infatti, ma non obbedisce.	19 Ο δουλος δια λογων δεν θελει διορθωθη? επειδη καταλαμβανει μεν, αλλα δεν υπακουει.
20 Hai visto un uomo precipitoso nel parlare? C'è più da sperare in uno stolto che in lui.	20 Ειδες ανθρωπον ταχυν εις τους λογους αυτου; περισσοτερα ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.
21 Chi accarezza lo schiavo fin dall'infanzia, alla fine costui diventerà insolente.	21 Εαν τις ανατρεφη παιδιοθεν τον δουλον αυτου τρυφηλως, τελος παντων θελει κατασταθη υιος.
22 Un uomo collerico suscita litigi e l'iracondo commette molte colpe.	22 Ο θυμωδης ανθρωπος εξαπτει εριδα, και ο οργιλος ανθρωπος πληθυνει ανομιας.
23 L'orgoglio dell'uomo ne provoca l'umiliazione, l'umile di cuore ottiene onori.	23 Η υπερηφανια του ανθρωπου θελει ταπεινωσει αυτον? ο δε ταπεινοφρων απολαμβανει τιμην.
24 Chi è complice del ladro, odia se stesso, egli sente l'imprecazione, ma non denuncia nulla.	24 Ο συμμεριστης του κλεπτου μισει την εαυτου ψυχην? ακουει τον ορκον και δεν ομολογει.
25 Il temere gli uomini pone in una trappola; ma chi confida nel Signore è al sicuro.	25 Ο φοβος του ανθρωπου στηνει παγιδα? ο δε πεποιθως επι Κυριον θελει εισθαι εν ασφαλεια.
26 Molti ricercano il favore del principe, ma è il Signore che giudica ognuno.	26 Πολλοι ζητουσι το προσωπον του ηγεμονος? αλλ' η του ανθρωπου κρισις ειναι παρα Κυριου.
27 L'iniquo è un abominio per i giusti e gli uomini retti sono in abominio ai malvagi.	27 Ο αδικος ανθρωπος ειναι βδελυγμα εις τους δικαιους? και ο ευθυς εις την οδον αυτου, βδελυγμα εις τους ασεβεις.