1 Voici encore des proverbes de Salomon, que transcrivirent les gens d'Ezéchias, roi de Juda.
| 1 τους εμους λογους υιε φοβηθητι και δεξαμενος αυτους μετανοει ταδε λεγει ο ανηρ τοις πιστευουσιν θεω και παυομαι |
2 C'est la gloire de Dieu de celer une chose, c'est la gloire des rois de la scruter.
| 2 αφρονεστατος γαρ ειμι παντων ανθρωπων και φρονησις ανθρωπων ουκ εστιν εν εμοι |
3 Les cieux, par leur hauteur, la terre, par sa profondeur, et le coeur des rois sont insondables.
| 3 θεος δεδιδαχεν με σοφιαν και γνωσιν αγιων εγνωκα |
4 Ote de l'argent les scories, il en sortira totalement purifié;
| 4 τις ανεβη εις τον ουρανον και κατεβη τις συνηγαγεν ανεμους εν κολπω τις συνεστρεψεν υδωρ εν ιματιω τις εκρατησεν παντων των ακρων της γης τι ονομα αυτω η τι ονομα τοις τεκνοις αυτου ινα γνως |
5 ôte le méchant de la présence du roi, et sur la justice s'affermira son trône.
| 5 παντες λογοι θεου πεπυρωμενοι υπερασπιζει δε αυτος των ευλαβουμενων αυτον |
6 En face du roi, ne prends pas de grands airs, ne te mets à la place des grands;
| 6 μη προσθης τοις λογοις αυτου ινα μη ελεγξη σε και ψευδης γενη |
7 car mieux vaut qu'on te dise: "Monte ici!" que d'être abaissé en présence du prince. Ce que tesyeux ont vu,
| 7 δυο αιτουμαι παρα σου μη αφελης μου χαριν προ του αποθανειν με |
8 ne le produis pas trop vite au procès, car que feras-tu à la fin si ton prochain te confond?
| 8 ματαιον λογον και ψευδη μακραν μου ποιησον πλουτον δε και πενιαν μη μοι δως συνταξον δε μοι τα δεοντα και τα αυταρκη |
9 Avec ton prochain vide ta querelle, mais sans révéler le secret d'autrui,
| 9 ινα μη πλησθεις ψευδης γενωμαι και ειπω τις με ορα η πενηθεις κλεψω και ομοσω το ονομα του θεου |
10 de crainte que celui qui entend ne te bafoue et que ta diffamation soit sans retour.
| 10 μη παραδως οικετην εις χειρας δεσποτου μηποτε καταρασηται σε και αφανισθης |
11 Des pommes d'or avec des ciselures d'argent, telle est une parole dite à propos.
| 11 εκγονον κακον πατερα καταραται την δε μητερα ουκ ευλογει |
12 Un anneau d'or, un joyau d'or fin, telle une sage réprimande à l'oreille attentive.
| 12 εκγονον κακον δικαιον εαυτον κρινει την δε εξοδον αυτου ουκ απενιψεν |
13 La fraîcheur de la neige au jour de la moisson, tel est un messager fidèle: il réconforte l'âme deson maître.
| 13 εκγονον κακον υψηλους οφθαλμους εχει τοις δε βλεφαροις αυτου επαιρεται |
14 Nuages et vent, mais point de pluie! tel est l'homme qui promet royalement, mais ne tient pas.
| 14 εκγονον κακον μαχαιρας τους οδοντας εχει και τας μυλας τομιδας ωστε αναλισκειν και κατεσθιειν τους ταπεινους απο της γης και τους πενητας αυτων εξ ανθρωπων |
15 Par la patience un juge se laisse fléchir, la langue douce broie les os.
| 15 τη βδελλη τρεις θυγατερες ησαν αγαπησει αγαπωμεναι και αι τρεις αυται ουκ ενεπιμπλασαν αυτην και η τεταρτη ουκ ηρκεσθη ειπειν ικανον |
16 As-tu trouvé du miel? Manges-en à ta faim; garde-toi de t'en gorger, tu le vomirais.
| 16 αδης και ερως γυναικος και ταρταρος και γη ουκ εμπιπλαμενη υδατος και υδωρ και πυρ ου μη ειπωσιν αρκει |
17 Dans la maison du prochain, fais-toi rare, de crainte que, fatigué de toi, il ne te prenne engrippe.
| 17 οφθαλμον καταγελωντα πατρος και ατιμαζοντα γηρας μητρος εκκοψαισαν αυτον κορακες εκ των φαραγγων και καταφαγοισαν αυτον νεοσσοι αετων |
18 Une massue, une épée, une flèche aiguë: tel est l'homme qui porte un faux témoignage contreson prochain.
| 18 τρια δε εστιν αδυνατα μοι νοησαι και το τεταρτον ουκ επιγινωσκω |
19 Dent gâtée, pied boiteux: le traître en qui l'on se confie au jour du malheur,
| 19 ιχνη αετου πετομενου και οδους οφεως επι πετρας και τριβους νηος ποντοπορουσης και οδους ανδρος εν νεοτητι |
20 autant ôter son manteau par un temps glacial. C'est mettre du vinaigre sur du nitre que dechanter des chansons à un coeur affligé.
| 20 τοιαυτη οδος γυναικος μοιχαλιδος η οταν πραξη απονιψαμενη ουδεν φησιν πεπραχεναι ατοπον |
21 Si ton ennemi a faim, donne-lui à manger, s'il a soif, donne-lui à boire,
| 21 δια τριων σειεται η γη το δε τεταρτον ου δυναται φερειν |
22 c'est amasser des charbons sur sa tête et Yahvé te le revaudra.
| 22 εαν οικετης βασιλευση και αφρων πλησθη σιτιων |
23 L'aquilon engendre la pluie, la langue dissimulatrice un visage irrité.
| 23 και οικετις εαν εκβαλη την εαυτης κυριαν και μισητη γυνη εαν τυχη ανδρος αγαθου |
24 Mieux vaut habiter à l'angle d'un toit que faire maison commune avec une femme querelleuse.
| 24 τεσσαρα δε εστιν ελαχιστα επι της γης ταυτα δε εστιν σοφωτερα των σοφων |
25 De l'eau fraîche pour une gorge altérée: telle est une bonne nouvelle venant d'un pays lointain.
| 25 οι μυρμηκες οις μη εστιν ισχυς και ετοιμαζονται θερους την τροφην |
26 Fontaine piétinée, source souillée: tel est un juste tremblant devant un méchant.
| 26 και οι χοιρογρυλλιοι εθνος ουκ ισχυρον οι εποιησαντο εν πετραις τους εαυτων οικους |
27 Il n'est pas bon de manger trop de miel, ni de rechercher gloire sur gloire.
| 27 αβασιλευτον εστιν η ακρις και εκστρατευει αφ' ενος κελευσματος ευτακτως |
28 Ville ouverte, sans remparts: tel un homme qui ne se possède pas.
| 28 και καλαβωτης χερσιν ερειδομενος και ευαλωτος ων κατοικει εν οχυρωμασιν βασιλεως |
| 29 τρια δε εστιν α ευοδως πορευεται και το τεταρτον ο καλως διαβαινει |
| 30 σκυμνος λεοντος ισχυροτερος κτηνων ος ουκ αποστρεφεται ουδε καταπτησσει κτηνος |
| 31 και αλεκτωρ εμπεριπατων θηλειαις ευψυχος και τραγος ηγουμενος αιπολιου και βασιλευς δημηγορων εν εθνει |
| 32 εαν προη σεαυτον εις ευφροσυνην και εκτεινης την χειρα σου μετα μαχης ατιμασθηση |
| 33 αμελγε γαλα και εσται βουτυρον εαν δε εκπιεζης μυκτηρας εξελευσεται αιμα εαν δε εξελκης λογους εξελευσονται κρισεις και μαχαι |