Livre des Psaumes 34

JERUSALEM	LXX
1 De David. Quand, déguisant sa raison devant Abimélek, il se fit chasser par lui et s'en alla.	1 τω δαυιδ δικασον κυριε τους αδικουντας με πολεμησον τους πολεμουντας με
2 Je bénirai Yahvé en tout temps, sa louange sans cesse en ma bouche;	2 επιλαβου οπλου και θυρεου και αναστηθι εις βοηθειαν μου
3 en Yahvé mon âme se loue, qu'ils écoutent, les humbles, qu'ils jubilent!	3 εκχεον ρομφαιαν και συγκλεισον εξ εναντιας των καταδιωκοντων με ειπον τη ψυχη μου σωτηρια σου εγω ειμι
4 Magnifiez avec moi Yahvé, exaltons ensemble son nom.	4 αισχυνθητωσαν και εντραπητωσαν οι ζητουντες την ψυχην μου αποστραφητωσαν εις τα οπισω και καταισχυνθητωσαν οι λογιζομενοι μοι κακα
5 Je cherche Yahvé, il me répond et de toutes mes frayeurs me délivre.	5 γενηθητωσαν ωσει χνους κατα προσωπον ανεμου και αγγελος κυριου εκθλιβων αυτους
6 Qui regarde vers lui resplendira et sur son visage point de honte.	6 γενηθητω η οδος αυτων σκοτος και ολισθημα και αγγελος κυριου καταδιωκων αυτους
7 Un pauvre a crié, Yahvé écoute, et de toutes ses angoisses il le sauve.	7 οτι δωρεαν εκρυψαν μοι διαφθοραν παγιδος αυτων ματην ωνειδισαν την ψυχην μου
8 Il campe, l'ange de Yahvé, autour de ses fidèles, et il les dégage.	8 ελθετω αυτοις παγις ην ου γινωσκουσιν και η θηρα ην εκρυψαν συλλαβετω αυτους και εν τη παγιδι πεσουνται εν αυτη
9 Goûtez et voyez comme Yahvé est bon; heureux qui s'abrite en lui!	9 η δε ψυχη μου αγαλλιασεται επι τω κυριω τερφθησεται επι τω σωτηριω αυτου
10 Craignez Yahvé, vous les saints: qui le craint ne manque de rien.	10 παντα τα οστα μου ερουσιν κυριε τις ομοιος σοι ρυομενος πτωχον εκ χειρος στερεωτερων αυτου και πτωχον και πενητα απο των διαρπαζοντων αυτον
11 Les jeunes fauves sont dénués, affamés; qui cherche Yahvé ne manque d'aucun bien.	11 ανασταντες μαρτυρες αδικοι α ουκ εγινωσκον ηρωτων με
12 Venez, fils, écoutez-moi, la crainte de Yahvé, je vous l'enseigne.	12 ανταπεδιδοσαν μοι πονηρα αντι καλων και ατεκνιαν τη ψυχη μου
13 Où est l'homme qui désire la vie, épris de jours où voir le bonheur?	13 εγω δε εν τω αυτους παρενοχλειν μοι ενεδυομην σακκον και εταπεινουν εν νηστεια την ψυχην μου και η προσευχη μου εις κολπον μου αποστραφησεται
14 Garde ta langue du mal, tes lèvres des paroles trompeuses;	14 ως πλησιον ως αδελφον ημετερον ουτως ευηρεστουν ως πενθων και σκυθρωπαζων ουτως εταπεινουμην
15 Evite le mal, fais le bien, recherche la paix et poursuis-la.	15 και κατ' εμου ηυφρανθησαν και συνηχθησαν συνηχθησαν επ' εμε μαστιγες και ουκ εγνων διεσχισθησαν και ου κατενυγησαν
16 Pour les justes, les yeux de Yahvé, et pour leurs clameurs, ses oreilles;	16 επειρασαν με εξεμυκτηρισαν με μυκτηρισμον εβρυξαν επ' εμε τους οδοντας αυτων
17 contre les malfaisants, la face de Yahvé, pour ôter de la terre leur mémoire.	17 κυριε ποτε εποψη αποκαταστησον την ψυχην μου απο της κακουργιας αυτων απο λεοντων την μονογενη μου
18 Ils crient, Yahvé écoute, de toutes leurs angoisses il les délivre;	18 εξομολογησομαι σοι κυριε εν εκκλησια πολλη εν λαω βαρει αινεσω σε
19 proche est Yahvé des coeurs brisés, il sauve les esprits abattus.	19 μη επιχαρειησαν μοι οι εχθραινοντες μοι αδικως οι μισουντες με δωρεαν και διανευοντες οφθαλμοις
20 Malheur sur malheur pour le juste, mais de tous Yahvé le délivre;	20 οτι εμοι μεν ειρηνικα ελαλουν και επ' οργην δολους διελογιζοντο
21 Yahvé garde tous ses os, pas un ne sera brisé.	21 και επλατυναν επ' εμε το στομα αυτων ειπαν ευγε ευγε ειδαν οι οφθαλμοι ημων
22 Le mal tuera l'impie, qui déteste le juste expiera.	22 ειδες κυριε μη παρασιωπησης κυριε μη αποστης απ' εμου
23 Yahvé rachète l'âme de ses serviteurs, qui s'abrite en lui n'expiera point.	23 εξεγερθητι κυριε και προσχες τη κρισει μου ο θεος μου και ο κυριος μου εις την δικην μου
	24 κρινον με κατα την δικαιοσυνην σου κυριε ο θεος μου και μη επιχαρειησαν μοι
	25 μη ειπαισαν εν καρδιαις αυτων ευγε ευγε τη ψυχη ημων μηδε ειπαισαν κατεπιομεν αυτον
	26 αισχυνθειησαν και εντραπειησαν αμα οι επιχαιροντες τοις κακοις μου ενδυσασθωσαν αισχυνην και εντροπην οι μεγαλορρημονουντες επ' εμε
	27 αγαλλιασαιντο και ευφρανθειησαν οι θελοντες την δικαιοσυνην μου και ειπατωσαν δια παντος μεγαλυνθητω ο κυριος οι θελοντες την ειρηνην του δουλου αυτου
	28 και η γλωσσα μου μελετησει την δικαιοσυνην σου ολην την ημεραν τον επαινον σου