Prima lettera ai Corinzi 4

¹ Sic nos existimet homo ut mi nistros Christi et dispensatores mysteriorumDei.

² Hic iam quaeritur inter dispensatores, ut fidelis quis inveniatur.

³ Mihiautem pro minimo est, ut a vobis iudicer aut ab humano die. Sed neque meipsumiudico;

⁴ nihil enim mihi conscius sum, sed non in hoc iustificatus sum. Quiautem iudicat me, Dominus est!

⁵ Itaque nolite ante tempus quidquam iudicare,quoadusque veniat Dominus, qui et illuminabit abscondita tenebrarum etmanifestabit consilia cordium; et tunc laus erit unicuique a Deo.

⁶ Haec autem, fratres, transfiguravi in me et Apollo propter vos, ut in nobisdiscatis illud: “ Ne supra quae scripta sunt ”, ne unus pro alio infleminiadversus alterum.

⁷ Quis enim te discernit? Quid autem habes, quod nonaccepisti? Si autem accepisti, quid gloriaris, quasi non acceperis?

⁸ Iam saturati estis, iam divites facti estis. Sine nobis regnastis; et utinamregnaretis, ut et nos vobiscum regnaremus.

⁹ Puto enim, Deus nos apostolosnovissimos ostendit tamquam morti destinatos, quia spectaculum facti sumus mundoet angelis et hominibus.

¹⁰ Nos stulti propter Christum, vos autem prudentes inChristo; nos infirmi, vos autem fortes; vos gloriosi, nos autem ignobiles.

¹¹ Usque in hanc horam et esurimus et sitimus et nudi sumus et colaphis caedimur etinstabiles sumus

¹² et laboramus operantes manibus nostris; maledictibenedicimus, persecutionem passi sustinemus,

¹³ blasphemati obsecramus; tamquampurgamenta mundi facti sumus, omnium peripsema, usque adhuc.

¹⁴ Non ut confundam vos, haec scribo, sed ut quasi filios meos carissimosmoneam;

¹⁵ nam si decem milia paedagogorum habeatis in Christo, sed non multospatres, nam in Christo Iesu per evangelium ego vos genui.

¹⁶ Rogo ergo vos:imitatorcs mei estote!

¹⁷ Ideo misi ad vos Timotheum, qui est filius meuscarissimus et fidelis in Domino, qui vos commonefaciat vias meas, quae sunt inChristo, sicut ubique in omni ecclesia doceo.

¹⁸ Tamquam non venturus sim ad vos, sic inflati sunt quidam;

¹⁹ veniam autemcito ad vos, si Dominus voluerit, et cognoscam non sermonem eorum, qui inflatisunt, sed virtutem;

²⁰ non enim in sermone est regnum Dei sed in virtute.

²¹ Quid vultis? In virga veniam ad vos an in caritate et spiritu mansuetudinis?