Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Jesaja 41


font
EINHEITSUBERSETZUNG BIBELLXX
1 Ihr Inseln, hört schweigend auf mich,
ihr Völker, wartet auf mich! Sie sollen kommen und ihre Sache vortragen,
wir wollen vor Gericht gehen, alle zusammen.
1 εγκαινιζεσθε προς με νησοι οι γαρ αρχοντες αλλαξουσιν ισχυν εγγισατωσαν και λαλησατωσαν αμα τοτε κρισιν αναγγειλατωσαν
2 Wer hat im Osten den geweckt,
dem Gerechtigkeit folgt auf Schritt und Tritt? Wer gibt ihm die Völker preis
und unterwirft ihm die Könige? Sein Schwert macht sie zu Staub,
sein Bogen macht sie zu Spreu, die verweht.
2 τις εξηγειρεν απο ανατολων δικαιοσυνην εκαλεσεν αυτην κατα ποδας αυτου και πορευσεται δωσει εναντιον εθνων και βασιλεις εκστησει και δωσει εις γην τας μαχαιρας αυτων και ως φρυγανα εξωσμενα τα τοξα αυτων
3 Er verfolgt sie, rückt unversehrt vor,
berührt kaum mit den Füßen den Weg.
3 και διωξεται αυτους και διελευσεται εν ειρηνη η οδος των ποδων αυτου
4 Wer hat das bewirkt und vollbracht?
Er, der von Anfang an die Generationen (ins Dasein) rief. Ich, der Herr, bin der Erste
und noch bei den Letzten bin ich derselbe.
4 τις ενηργησεν και εποιησεν ταυτα εκαλεσεν αυτην ο καλων αυτην απο γενεων αρχης εγω θεος πρωτος και εις τα επερχομενα εγω ειμι
5 Die Inseln sehen es und geraten in Furcht,
die Enden der Erde erzittern;
sie nähern sich und kommen herbei.
5 ειδοσαν εθνη και εφοβηθησαν τα ακρα της γης ηγγισαν και ηλθοσαν αμα
6 []6 κρινων εκαστος τω πλησιον και τω αδελφω βοηθησαι και ερει
7 []7 ισχυσεν ανηρ τεκτων και χαλκευς τυπτων σφυρη αμα ελαυνων ποτε μεν ερει συμβλημα καλον εστιν ισχυρωσαν αυτα εν ηλοις θησουσιν αυτα και ου κινηθησονται
8 Du, mein Knecht Israel,
du, Jakob, den ich erwählte,
Nachkomme meines Freundes Abra-ham:
8 συ δε ισραηλ παις μου ιακωβ ον εξελεξαμην σπερμα αβρααμ ον ηγαπησα
9 Ich habe dich von den Enden der Erde geholt,
aus ihrem äußersten Winkel habe ich dich gerufen. Ich habe zu dir gesagt: Du bist mein Knecht,
ich habe dich erwählt und dich nicht verschmäht.
9 ου αντελαβομην απ' ακρων της γης και εκ των σκοπιων αυτης εκαλεσα σε και ειπα σοι παις μου ει εξελεξαμην σε και ουκ εγκατελιπον σε
10 Fürchte dich nicht, denn ich bin mit dir;
hab keine Angst, denn ich bin dein Gott. Ich helfe dir, ja, ich mache dich stark,
ja, ich halte dich mit meiner hilfreichen Rechten.
10 μη φοβου μετα σου γαρ ειμι μη πλανω εγω γαρ ειμι ο θεος σου ο ενισχυσας σε και εβοηθησα σοι και ησφαλισαμην σε τη δεξια τη δικαια μου
11 Schmach und Schande kommt über alle,
die sich über dich erhitzen. Die Männer, die mit dir streiten,
werden zunichte und gehen zugrunde.
11 ιδου αισχυνθησονται και εντραπησονται παντες οι αντικειμενοι σοι εσονται γαρ ως ουκ οντες και απολουνται παντες οι αντιδικοι σου
12 Du wirst sie suchen, aber nicht mehr finden,
die Männer, die mit dir zanken. Sie werden zunichte und finden ihr Ende,
die Männer, die dich bekriegen.
12 ζητησεις αυτους και ου μη ευρης τους ανθρωπους οι παροινησουσιν εις σε εσονται γαρ ως ουκ οντες και ουκ εσονται οι αντιπολεμουντες σε
13 Denn ich bin der Herr, dein Gott,
der deine rechte Hand ergreift und der zu dir sagt: Fürchte dich nicht, ich werde dir helfen.
13 οτι εγω ο θεος σου ο κρατων της δεξιας σου ο λεγων σοι μη φοβου
14 Fürchte dich nicht, du armer Wurm Jakob,
du Würmlein Israel! Ich selber werde dir helfen - Spruch des Herrn.
Der Heilige Israels löst dich aus.
14 ιακωβ ολιγοστος ισραηλ εγω εβοηθησα σοι λεγει ο θεος ο λυτρουμενος σε ισραηλ
15 Zu einem Dreschschlitten mache ich dich,
zu einem neuen Schlitten mit vielen Schneiden. Berge wirst du dreschen und sie zermalmen
und Hügel machst du zu Spreu.
15 ιδου εποιησα σε ως τροχους αμαξης αλοωντας καινους πριστηροειδεις και αλοησεις ορη και λεπτυνεις βουνους και ως χνουν θησεις
16 Du worfelst sie und es verweht sie der Wind,
es zerstreut sie der Sturm. Du aber jubelst über den Herrn,
du rühmst dich des Heiligen Israels.
16 και λικμησεις και ανεμος λημψεται αυτους και καταιγις διασπερει αυτους συ δε ευφρανθηση εν τοις αγιοις ισραηλ και αγαλλιασονται
17 Die Elenden und Armen suchen Wasser,
doch es ist keines da;
ihre Zunge vertrocknet vor Durst. Ich, der Herr, will sie erhören,
ich, der Gott Israels, verlasse sie nicht.
17 οι πτωχοι και οι ενδεεις ζητησουσιν γαρ υδωρ και ουκ εσται η γλωσσα αυτων απο της διψης εξηρανθη εγω κυριος ο θεος εγω επακουσομαι ο θεος ισραηλ και ουκ εγκαταλειψω αυτους
18 Auf den kahlen Hügeln lasse ich Ströme hervorbrechen
und Quellen inmitten der Täler.Ich mache die Wüste zum Teich
und das ausgetrocknete Land zur Oase.
18 αλλα ανοιξω επι των ορεων ποταμους και εν μεσω πεδιων πηγας ποιησω την ερημον εις ελη και την διψωσαν γην εν υδραγωγοις
19 In der Wüste pflanze ich Zedern,
Akazien, Ölbäume und Myrten. In der Steppe setze ich Zypressen,
Platanen und auch Eschen.
19 θησω εις την ανυδρον γην κεδρον και πυξον και μυρσινην και κυπαρισσον και λευκην
20 Dann werden alle sehen und erkennen,
begreifen und verstehen, dass die Hand des Herrn das alles gemacht hat,
dass der Heilige Israels es erschaffen hat.
20 ινα ιδωσιν και γνωσιν και εννοηθωσιν και επιστωνται αμα οτι χειρ κυριου εποιησεν ταυτα παντα και ο αγιος του ισραηλ κατεδειξεν
21 Bringt eure Sache vor, spricht der Herr,
schafft eure Beweise herbei, spricht Jakobs König.
21 εγγιζει η κρισις υμων λεγει κυριος ο θεος ηγγισαν αι βουλαι υμων λεγει ο βασιλευς ιακωβ
22 Sie sollen vorbringen und uns kundtun,
was sich ereignen wird. Was bedeutet das Vergangene? Teilt es uns mit,
damit auch wir unseren Sinn darauf richten.Oder lasst uns das Zukünftige hören,
damit wir das Ende erfahren.
22 εγγισατωσαν και αναγγειλατωσαν υμιν α συμβησεται η τα προτερα τινα ην ειπατε και επιστησομεν τον νουν και γνωσομεθα τι τα εσχατα και τα επερχομενα ειπατε ημιν
23 Tut kund, was später noch kommt,
damit wir erkennen: Ja, ihr seid Götter. Ja, tut Gutes oder Böses,
damit wir alle zusammen es sehen und staunen.
23 αναγγειλατε ημιν τα επερχομενα επ' εσχατου και γνωσομεθα οτι θεοι εστε ευ ποιησατε και κακωσατε και θαυμασομεθα και οψομεθα αμα
24 Seht, ihr seid nichts,
euer Tun ist ein Nichts;
einen Gräuel wählt, wer immer euch wählt.
24 οτι ποθεν εστε υμεις και ποθεν η εργασια υμων εκ γης βδελυγμα εξελεξαντο υμας
25 Ich habe ihn im Norden geweckt und er kam;
im Osten habe ich ihn beim Namen gerufen. Er hat die Fürsten wie Lehm zertreten,
wie ein Töpfer den Ton stampft.
25 εγω δε ηγειρα τον απο βορρα και τον αφ' ηλιου ανατολων κληθησονται τω ονοματι μου ερχεσθωσαν αρχοντες και ως πηλος κεραμεως και ως κεραμευς καταπατων τον πηλον ουτως καταπατηθησεσθε
26 Wer hat es kundgetan von Anfang an,
sodass wir es wussten? Wer hat es im Voraus kundgetan,
sodass wir sagen konnten: Es ist richtig? Niemand hat es kundgetan,
niemand hat es gemeldet,
keiner hörte von euch ein einziges Wort.
26 τις γαρ αναγγελει τα εξ αρχης ινα γνωμεν και τα εμπροσθεν και ερουμεν οτι αληθη εστιν ουκ εστιν ο προλεγων ουδε ο ακουων υμων τους λογους
27 Ich habe Zion als Erster (gesagt):
Sieh her, da ist es!,
und habe Jerusalem einen Freudenboten geschickt.
27 αρχην σιων δωσω και ιερουσαλημ παρακαλεσω εις οδον
28 Ich blickte umher, doch niemand war da,
keiner von diesen hier konnte mir raten
und Antwort geben auf meine Fragen.
28 απο γαρ των εθνων ιδου ουδεις και απο των ειδωλων αυτων ουκ ην ο αναγγελλων και εαν ερωτησω αυτους ποθεν εστε ου μη αποκριθωσιν μοι
29 Seht her: Sie alle sind nichts,
ihr Tun ist ein Nichts;
windig und wesenlos sind die Bilder der Götter.
29 εισιν γαρ οι ποιουντες υμας και ματην οι πλανωντες υμας