Scrutatio

Lunedi, 6 maggio 2024 - San Pietro Nolasco ( Letture di oggi)

Livro de Jó 39


font
SAGRADA BIBLIAVULGATA
1 Conheces o tempo em que as cabras monteses dão à luz nos rochedos? Observaste o parto das corças?1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris,
vel parturientes cervas observasti ?
2 Contaste os meses de sua gravidez, e sabes o tempo de seu parto?2 Dinumerasti menses conceptus earum,
et scisti tempus partus earum ?
3 Elas se abaixam e dão cria, e se livram de suas dores.3 Incurvantur ad fœtum, et pariunt,
et rugitus emittunt.
4 Seus filhos tornam-se fortes e crescem nos campos, apartam-se delas e não voltam mais.4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum :
egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
5 Quem pôs o asno em liberdade, quem rompeu os laços do burro selvagem?5 Quis dimisit onagrum liberum,
et vincula ejus quis solvit ?
6 Dei-lhe o deserto por morada, a planície salgada como lugar de habitação;6 cui dedi in solitudine domum,
et tabernacula ejus in terra salsuginis.
7 ele ri-se do tumulto da cidade, não escuta os gritos do cocheiro,7 Contemnit multitudinem civitatis :
clamorem exactoris non audit.
8 explora as montanhas, sua pastagem, e nela anda buscando tudo o que está verde.8 Circumspicit montes pascuæ suæ,
et virentia quæque perquirit.
9 Quererá servir-te o boi selvagem, ou quererá passar a noite em teu estábulo?9 Numquid volet rhinoceros servire tibi,
aut morabitur ad præsepe tuum ?
10 Porás uma corda em seu pescoço, ou fenderá ele atrás de ti os teus sulcos?10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo,
aut confringet glebas vallium post te ?
11 Fiarás nele porque sua força é grande, e lhe deixarás o cuidado de teu trabalho?11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus,
et derelinques ei labores tuos ?
12 Contarás com ele para que te traga para a casa o que semeaste, e que te encha a tua eira?12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi,
et aream tuam congreget ?
13 A asa da avestruz bate alegremente, não tem asas nem penas bondosas...13 Penna struthionis similis est
pennis herodii et accipitris.
14 Ela abandona os seus ovos na terra, e os deixa aquecer no solo,14 Quando derelinquit ova sua in terra,
tu forsitan in pulvere calefacies ea ?
15 não pensando que um pé poderá pisá-los e que animais selvagens poderão quebrá-los.15 Obliviscitur quod pes conculcet ea,
aut bestia agri conterat.
16 É cruel com seus filhinhos, como se não fossem seus; não se incomoda de ter sofrido em vão,16 Duratur ad filios suos, quasi non sint sui :
frustra laboravit, nullo timore cogente.
17 pois Deus lhe negou a sabedoria e não lhe abriu a inteligência.17 Privavit enim eam Deus sapientia,
nec dedit illi intelligentiam.
18 Mas quando alça o vôo, ri-se do cavalo e de seu cavaleiro.18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit :
deridet equum et ascensorem ejus.
19 És tu que dás o vigor ao cavalo, e foste tu que enfeitaste seu pescoço com uma crina ondulante?19 Numquid præbebis equo fortitudinem,
aut circumdabis collo ejus hinnitum ?
20 Que o fazes saltar como um gafanhoto, relinchando terrivelmente?20 Numquid suscitabis eum quasi locustas ?
gloria narium ejus terror.
21 Orgulhoso de sua força, escava a terra com a pata, atira-se à frente das armas.21 Terram ungula fodit ; exultat audacter :
in occursum pergit armatis.
22 Ri-se do medo, nada o assusta, não recua diante da espada.22 Contemnit pavorem,
nec cedit gladio.
23 Sobre ele ressoa a aljava, o ferro brilhante da lança e o dardo;23 Super ipsum sonabit pharetra ;
vibrabit hasta et clypeus :
24 tremendo de impaciência, devora o espaço, o som da trombeta não o deixa no lugar.24 fervens et fremens sorbet terram,
nec reputat tubæ sonare clangorem.
25 Ao sinal do clarim, diz: Vamos! De longe fareja a batalha, a voz troante dos chefes e o alarido dos guerreiros.25 Ubi audierit buccinam, dicit : Vah !
procul odoratur bellum :
exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
26 É graças à tua sabedoria que o falcão alça o vôo, e desdobra as suas asas em direção ao meio-dia?26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter,
expandens alas suas ad austrum ?
27 É por tua ordem que a águia levanta o vôo, e faz seu ninho nas alturas?27 Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila,
et in arduis ponet nidum suum ?
28 Ela habita o rochedo, e nele passa a noite, sobre a ponta rochosa e o cimo escarpado.28 In petris manet,
et in præruptis silicibus commoratur,
atque inaccessis rupibus.
29 De lá espia sua presa, seus olhos penetram as distâncias.29 Inde contemplatur escam,
et de longe oculi ejus prospiciunt.
30 Seus filhinhos se alimentam de sangue; onde quer que haja cadáveres, ali está ela.30 Pulli ejus lambent sanguinem :
et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
31 Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job :
32 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ?
utique qui arguit Deum, debet respondere ei.
33 Respondens autem Job Domino, dixit :
34 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ?
manum meam ponam super os meum.
35 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem :
et alterum, quibus ultra non addam.