1 Conheces o tempo em que as cabras monteses dão à luz nos rochedos? Observaste o parto das corças? | 1 Tudod-e a kőszáli kecske ellési idejét? Figyeled-e a szarvastehén fajzását? |
2 Contaste os meses de sua gravidez, e sabes o tempo de seu parto? | 2 Számon tartod-e vemhességük hónapjait, és tudod-e ellésük idejét? |
3 Elas se abaixam e dão cria, e se livram de suas dores. | 3 Lekuporodnak vajúdva, megellenek és bőgnek. |
4 Seus filhos tornam-se fortes e crescem nos campos, apartam-se delas e não voltam mais. | 4 Fiaik elválnak, elmennek legelőre, elszélednek és nem térnek vissza hozzájuk. |
5 Quem pôs o asno em liberdade, quem rompeu os laços do burro selvagem? | 5 Ki bocsátotta a vadszamarat szabadon, és ki oldotta el köteleit? |
6 Dei-lhe o deserto por morada, a planície salgada como lugar de habitação; | 6 A pusztát rendeltem házául, a sós sivatagot lakóhelyéül. |
7 ele ri-se do tumulto da cidade, não escuta os gritos do cocheiro, | 7 Megveti a város zsivaját, és nem hallja a hajcsár kiáltását. |
8 explora as montanhas, sua pastagem, e nela anda buscando tudo o que está verde. | 8 Felkutatja legelőjét: a hegyeket, és minden zöldet felkeres. |
9 Quererá servir-te o boi selvagem, ou quererá passar a noite em teu estábulo? | 9 Akar-e neked szolgálni a vadmarha? Meghál-e a jászolodnál? |
10 Porás uma corda em seu pescoço, ou fenderá ele atrás de ti os teus sulcos? | 10 Szántásra fogod-e a vadmarhát kötéllel? Töri-e a rögöt a völgyekben utánad? |
11 Fiarás nele porque sua força é grande, e lhe deixarás o cuidado de teu trabalho? | 11 Bízol-e benne, mert nagy az ereje, és ráhagyod a munkádat? |
12 Contarás com ele para que te traga para a casa o que semeaste, e que te encha a tua eira? | 12 Rábíznád-e, hogy behordja gabonádat és megtöltse szérűdet? |
13 A asa da avestruz bate alegremente, não tem asas nem penas bondosas... | 13 Vígan csapkod a struccmadár szárnya; bizony kegyetlen a szárnya s a tollazata! |
14 Ela abandona os seus ovos na terra, e os deixa aquecer no solo, | 14 Hisz tojásait a földön hagyja s a porban melegíti őket; |
15 não pensando que um pé poderá pisá-los e que animais selvagens poderão quebrá-los. | 15 felejti, hogy láb eltapossa, s a mező vadja eltiporja őket. |
16 É cruel com seus filhinhos, como se não fossem seus; não se incomoda de ter sofrido em vão, | 16 Kemény a fiaihoz, mintha nem is az övéi volnának, nem bánja, ha kárba vész a fáradsága; |
17 pois Deus lhe negou a sabedoria e não lhe abriu a inteligência. | 17 mert Isten megvonta tőle az okosságot, és nem adott neki előrelátást; |
18 Mas quando alça o vôo, ri-se do cavalo e de seu cavaleiro. | 18 de amikor itt az ideje, a magasba rebben, és kineveti a lovat meg a rajta ülőt. |
19 És tu que dás o vigor ao cavalo, e foste tu que enfeitaste seu pescoço com uma crina ondulante? | 19 Te adsz-e erőt a lónak? Te ruházod-e fel nyakát sörénnyel? |
20 Que o fazes saltar como um gafanhoto, relinchando terrivelmente? | 20 Te tanítod-e, hogy ugorjon, mint a sáska? Be félelmetes orrának büszke prüszkölése! |
21 Orgulhoso de sua força, escava a terra com a pata, atira-se à frente das armas. | 21 A földet kapálja körmeivel, bátran ficánkol, szembeszáll a fegyveresekkel. |
22 Ri-se do medo, nada o assusta, não recua diante da espada. | 22 Megveti a félelmet, és nem hátrál a kard elől. |
23 Sobre ele ressoa a aljava, o ferro brilhante da lança e o dardo; | 23 Csöröghet a tegez fölötte, villoghat a lándzsa és a pajzs, |
24 tremendo de impaciência, devora o espaço, o som da trombeta não o deixa no lugar. | 24 izgatottan, tombolva falja a földet, és nem marad veszteg, ha megriad a harsona, |
25 Ao sinal do clarim, diz: Vamos! De longe fareja a batalha, a voz troante dos chefes e o alarido dos guerreiros. | 25 amikor hallja a harsonát, azt mondja: ‘Hajrá!’ Már messziről szimatolja a harcot, a vezérek buzdító szavát, a sereg kiáltását. |
26 É graças à tua sabedoria que o falcão alça o vôo, e desdobra as suas asas em direção ao meio-dia? | 26 A te bölcsességed által tollasodik-e meg a sólyom, és terjeszti ki szárnyait dél felé? |
27 É por tua ordem que a águia levanta o vôo, e faz seu ninho nas alturas? | 27 Parancsszódra száll-e a sas a magasba, és fészkel meredek helyen? |
28 Ela habita o rochedo, e nele passa a noite, sobre a ponta rochosa e o cimo escarpado. | 28 Sziklán lakik és ott tanyázik, meredek kőszálon, járatlan bércen, |
29 De lá espia sua presa, seus olhos penetram as distâncias. | 29 onnan kémleli étkét, és szeme ellát messzire, |
30 Seus filhinhos se alimentam de sangue; onde quer que haja cadáveres, ali está ela. | 30 fiókái vért szürcsölnek, és tüstént ott terem, ahol tetem van.« |