Scrutatio

Lunedi, 6 maggio 2024 - San Pietro Nolasco ( Letture di oggi)

Livro de Jó 39


font
SAGRADA BIBLIANOVA VULGATA
1 Conheces o tempo em que as cabras monteses dão à luz nos rochedos? Observaste o parto das corças?1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris
vel parturientes cervas observasti?
2 Contaste os meses de sua gravidez, e sabes o tempo de seu parto?2 Dinumerasti menses conceptus earum
et scisti tempus partus earum?
3 Elas se abaixam e dão cria, e se livram de suas dores.3 Incurvantur ad fetum et pariunt
et fetus suos emittunt.
4 Seus filhos tornam-se fortes e crescem nos campos, apartam-se delas e não voltam mais.4 Impinguantur filii earum et adolescunt in campo,
egrediuntur et non revertuntur ad eas.
5 Quem pôs o asno em liberdade, quem rompeu os laços do burro selvagem?5 Quis dimisit onagrum liberum,
et vincula ipsius quis solvit?
6 Dei-lhe o deserto por morada, a planície salgada como lugar de habitação;6 Cui dedi in solitudine domum
et tabernacula eius in terra salsuginis.
7 ele ri-se do tumulto da cidade, não escuta os gritos do cocheiro,7 Contemnit multitudinem civitatis,
clamorem exactoris non audit.
8 explora as montanhas, sua pastagem, e nela anda buscando tudo o que está verde.8 Explorat montes pascuae suae
et virentia quaeque perquirit.
9 Quererá servir-te o boi selvagem, ou quererá passar a noite em teu estábulo?9 Numquid volet taurus ferus servire tibi
aut morabitur ad praesepe tuum?
10 Porás uma corda em seu pescoço, ou fenderá ele atrás de ti os teus sulcos?10 Numquid alligabis taurum ferum ad arandum loro tuo,
aut confringet glebas vallium post te?
11 Fiarás nele porque sua força é grande, e lhe deixarás o cuidado de teu trabalho?11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius
et derelinques ei labores tuos?
12 Contarás com ele para que te traga para a casa o que semeaste, e que te encha a tua eira?12 Numquid credes illi quod revertatur
et sementem in aream tuam congreget?
13 A asa da avestruz bate alegremente, não tem asas nem penas bondosas...13 Ala struthionis laeta est,
penna vero ciconiae et avolat.
14 Ela abandona os seus ovos na terra, e os deixa aquecer no solo,14 Quando derelinquit ova sua in terra,
in pulvere calefiunt.
15 não pensando que um pé poderá pisá-los e que animais selvagens poderão quebrá-los.15 Obliviscitur quod pes conculcet ea,
aut bestia agri conterat.
16 É cruel com seus filhinhos, como se não fossem seus; não se incomoda de ter sofrido em vão,16 Duratur ad filios suos quasi non sint sui;
frustra laborans nullo timore anxiatur.
17 pois Deus lhe negou a sabedoria e não lhe abriu a inteligência.17 Privavit enim eam Deus sapientia
nec dedit illi intellegentiam.
18 Mas quando alça o vôo, ri-se do cavalo e de seu cavaleiro.18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit,
deridet equum et ascensorem eius.
19 És tu que dás o vigor ao cavalo, e foste tu que enfeitaste seu pescoço com uma crina ondulante?19 Numquid praebebis equo fortitudinem
aut circumdabis collo eius iubam?
20 Que o fazes saltar como um gafanhoto, relinchando terrivelmente?20 Numquid suscitabis eum quasi locustas?
Gloria hinnitus eius terror;
21 Orgulhoso de sua força, escava a terra com a pata, atira-se à frente das armas.21 vallem ungula fodit, exsultat audacter,
in occursum pergit armatis.
22 Ri-se do medo, nada o assusta, não recua diante da espada.22 Contemnit pavorem nec territur
neque cedit gladio.
23 Sobre ele ressoa a aljava, o ferro brilhante da lança e o dardo;23 Super ipsum sonabit pharetra,
micat hasta et acinaces.
24 tremendo de impaciência, devora o espaço, o som da trombeta não o deixa no lugar.24 Fervens et fremens sorbet terram
nec consistet, cum tubae sonaverit clangor.
25 Ao sinal do clarim, diz: Vamos! De longe fareja a batalha, a voz troante dos chefes e o alarido dos guerreiros.25 Ubi audierit bucinam, dicit: “Uah!”.
Procul odoratur bellum,
exhortationem ducum et ululatum exercitus.
26 É graças à tua sabedoria que o falcão alça o vôo, e desdobra as suas asas em direção ao meio-dia?26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter,
expandens alas suas ad austrum?
27 É por tua ordem que a águia levanta o vôo, e faz seu ninho nas alturas?27 Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila
et in arduis ponet nidum suum?
28 Ela habita o rochedo, e nele passa a noite, sobre a ponta rochosa e o cimo escarpado.28 In petris manet
et in praeruptis silicibus commoratur
atque in culmine et arce.
29 De lá espia sua presa, seus olhos penetram as distâncias.29 Inde contemplatur escam,
et de longe oculi eius prospiciunt.
30 Seus filhinhos se alimentam de sangue; onde quer que haja cadáveres, ali está ela.30 Pulli eius lambent sanguinem;
et, ubicumque cadaver fuerit, statim adest ”.