Scrutatio

Martedi, 30 aprile 2024 - San Pio V ( Letture di oggi)

Livro de Jó 31


font
SAGRADA BIBLIALXX
1 Eu havia feito um pacto com meus olhos: não desejaria olhar nunca para uma virgem.1 διαθηκην εθεμην τοις οφθαλμοις μου και ου συνησω επι παρθενον
2 Que parte me daria Deus lá do alto, que sorte o Todo-poderoso me enviaria dos céus?2 και τι εμερισεν ο θεος απανωθεν και κληρονομια ικανου εξ υψιστων
3 A infelicidade não está reservada ao injusto, e o infortúnio ao iníquo?3 ουχι απωλεια τω αδικω και απαλλοτριωσις τοις ποιουσιν ανομιαν
4 Não conhece Deus os meus caminhos, e não conta todos os meus passos?4 ουχι αυτος οψεται οδον μου και παντα τα διαβηματα μου εξαριθμησεται
5 Se caminhei com a mentira, se meu pé correu atrás da fraude,5 ει δε ημην πεπορευμενος μετα γελοιαστων ει δε και εσπουδασεν ο πους μου εις δολον
6 que Deus me pese em justas balanças e reconhecerá minha integridade.6 ισταιη με αρα εν ζυγω δικαιω οιδεν δε ο κυριος την ακακιαν μου
7 Se meus passos se desviaram do caminho, se meu coração seguiu meus olhos, se às minhas mãos se apegou qualquer mácula,7 ει εξεκλινεν ο πους μου εκ της οδου ει δε και τω οφθαλμω επηκολουθησεν η καρδια μου ει δε και ταις χερσιν μου ηψαμην δωρων
8 semeie eu e outro o coma, e que minhas plantações sejam desenraizadas!8 σπειραιμι αρα και αλλοι φαγοισαν αρριζος δε γενοιμην επι γης
9 Se meu coração foi seduzido por uma mulher, se fiquei à espreita à porta de meu vizinho,9 ει εξηκολουθησεν η καρδια μου γυναικι ανδρος ετερου ει και εγκαθετος εγενομην επι θυραις αυτης
10 que minha mulher gire a mó para outro e que estranhos a possuam!10 αρεσαι αρα και η γυνη μου ετερω τα δε νηπια μου ταπεινωθειη
11 Pois isso teria sido um crime, um delito dependente da justiça,11 θυμος γαρ οργης ακατασχετος το μιαναι ανδρος γυναικα
12 um fogo que devoraria até o abismo, e que teria arruinado todos os meus bens.12 πυρ γαρ εστιν καιομενον επι παντων των μερων ου δ' αν επελθη εκ ριζων απωλεσεν
13 Nunca violei o direito de meus escravos, ou de minha serva, em suas discussões comigo.13 ει δε και εφαυλισα κριμα θεραποντος μου η θεραπαινης κρινομενων αυτων προς με
14 Que farei eu quando Deus se levantar? Quando me interrogar, que lhe responderei?14 τι γαρ ποιησω εαν ετασιν μου ποιησηται ο κυριος εαν δε και επισκοπην τινα αποκρισιν ποιησομαι
15 Aquele que me criou no ventre, não o criou também a ele? Um mesmo criador não nos formou no seio da nossa mãe?15 ποτερον ουχ ως και εγω εγενομην εν γαστρι και εκεινοι γεγονασιν γεγοναμεν δε εν τη αυτη κοιλια
16 Não recusei aos pobres aquilo que desejavam, não fiz desfalecer os olhos da viúva,16 αδυνατοι δε χρειαν ην ποτ' ειχον ουκ απετυχον χηρας δε τον οφθαλμον ουκ εξετηξα
17 não comi sozinho meu pedaço de pão, sem que o órfão tivesse a sua parte;17 ει δε και τον ψωμον μου εφαγον μονος και ουχι ορφανω μετεδωκα
18 desde minha infância cuidei deste como um pai, desde o ventre de minha mãe fui o guia da viúva.18 οτι εκ νεοτητος μου εξετρεφον ως πατηρ και εκ γαστρος μητρος μου ωδηγησα
19 Se vi perecer um homem por falta de roupas, e o pobre que não tinha com que cobrir-se,19 ει δε και υπερειδον γυμνον απολλυμενον και ουκ ημφιασα
20 sem que seus rins me tenham abençoado, aquecido como estava com a lã de minhas ovelhas;20 αδυνατοι δε ει μη ευλογησαν με απο δε κουρας αμνων μου εθερμανθησαν οι ωμοι αυτων
21 se levantei a mão contra o órfão, quando me via apoiado pelos juízes,21 ει επηρα ορφανω χειρα πεποιθως οτι πολλη μοι βοηθεια περιεστιν
22 que meu ombro caia de minhas costas, que meu braço seja arrancado de seu cotovelo!22 αποσταιη αρα ο ωμος μου απο της κλειδος ο δε βραχιων μου απο του αγκωνος μου συντριβειη
23 Pois o temor de Deus me invadiu, e diante de sua majestade não posso subsistir.23 φοβος γαρ κυριου συνεσχεν με και απο του λημματος αυτου ουχ υποισω
24 Nunca pus no ouro minha segurança, nem jamais disse ao ouro puro: És minha esperança.24 ει εταξα χρυσιον ισχυν μου ει δε και λιθω πολυτελει επεποιθησα
25 Nunca me rejubilei por ser grande a minha riqueza, nem pelo fato de minha mão ter ajuntado muito.25 ει δε και ευφρανθην πολλου πλουτου μοι γενομενου ει δε και επ' αναριθμητοις εθεμην χειρα μου
26 Quando eu via o sol brilhar, e a lua levantar-se em seu esplendor,26 η ουχ ορω μεν ηλιον τον επιφαυσκοντα εκλειποντα σεληνην δε φθινουσαν ου γαρ επ' αυτοις εστιν
27 jamais meu coração deixou-se seduzir em segredo, e minha mão não foi levada à boca para um beijo.27 και ει ηπατηθη λαθρα η καρδια μου ει δε και χειρα μου επιθεις επι στοματι μου εφιλησα
28 Isto seria um crime digno de castigo, pois eu teria renegado o Deus do alto.28 και τουτο μοι αρα ανομια η μεγιστη λογισθειη οτι εψευσαμην εναντιον κυριου του υψιστου
29 Nunca me alegrei com a ruína de meu inimigo, e nem exultei quando a infelicidade o feriu.29 ει δε και επιχαρης εγενομην πτωματι εχθρων μου και ειπεν η καρδια μου ευγε
30 Não permiti que minha língua pecasse, reclamando sua morte por uma imprecação.30 ακουσαι αρα το ους μου την καταραν μου θρυληθειην δε αρα υπο λαου μου κακουμενος
31 Jamais as pessoas de minha tenda me disseram: Há alguém que não saiu satisfeito.31 ει δε και πολλακις ειπον αι θεραπαιναι μου τις αν δωη ημιν των σαρκων αυτου πλησθηναι λιαν μου χρηστου οντος
32 O estrangeiro não passava a noite fora, eu abria a minha porta ao viajante.32 εξω δε ουκ ηυλιζετο ξενος η δε θυρα μου παντι ελθοντι ανεωκτο
33 Nunca dissimulei minha culpa aos homens, escondendo em meu peito minha iniqüidade,33 ει δε και αμαρτων ακουσιως εκρυψα την αμαρτιαν μου
34 como se temesse a multidão e receasse o desprezo das famílias, a ponto de me manter quieto sem pôr o pé fora da porta.34 ου γαρ διετραπην πολυοχλιαν πληθους του μη εξαγορευσαι ενωπιον αυτων ει δε και ειασα αδυνατον εξελθειν θυραν μου κολπω κενω
35 Oh, se eu tivesse alguém para me ouvir! Eis a minha assinatura: que o Todo-poderoso me responda! Que o meu adversário escreva também um memorial.35 τις δωη ακουοντα μου χειρα δε κυριου ει μη εδεδοικειν συγγραφην δε ην ειχον κατα τινος
36 Será que eu não o poria sobre meus ombros, e não cingiria minha fronte com ele como de uma coroa?36 επ' ωμοις αν περιθεμενος στεφανον ανεγινωσκον
37 Dar-lhe-ia conta de todos os meus passos, e me apresentaria diante dele altivo como um príncipe.37 και ει μη ρηξας αυτην απεδωκα ουθεν λαβων παρα χρεοφειλετου
38 Se minha terra clamou contra mim, e seus sulcos derramaram lágrimas,38 ει επ' εμοι ποτε η γη εστεναξεν ει δε και οι αυλακες αυτης εκλαυσαν ομοθυμαδον
39 se comi seus frutos sem pagar, se afligi a alma de seu possuidor,39 ει δε και την ισχυν αυτης εφαγον μονος ανευ τιμης ει δε και ψυχην κυριου της γης εκβαλων ελυπησα
40 que em vez de trigo produza espinhos, e joio em vez de cevada! Aqui terminam os discursos de Jó.40 αντι πυρου αρα εξελθοι μοι κνιδη αντι δε κριθης βατος και επαυσατο ιωβ ρημασιν