Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Proverbia 8

font
VULGATALXX
1 Numquid non sapientia clamitat,
et prudentia dat vocem suam ?
1 συ την σοφιαν κηρυξεις ινα φρονησις σοι υπακουση
2 In summis excelsisque verticibus supra viam,
in mediis semitis stans,
2 επι γαρ των υψηλων ακρων εστιν ανα μεσον δε των τριβων εστηκεν
3 juxta portas civitatis,
in ipsis foribus loquitur, dicens :
3 παρα γαρ πυλαις δυναστων παρεδρευει εν δε εισοδοις υμνειται
4 O viri, ad vos clamito,
et vox mea ad filios hominum.
4 υμας ω ανθρωποι παρακαλω και προιεμαι εμην φωνην υιοις ανθρωπων
5 Intelligite, parvuli, astutiam,
et insipientes, animadvertite.
5 νοησατε ακακοι πανουργιαν οι δε απαιδευτοι ενθεσθε καρδιαν
6 Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum,
et aperientur labia mea ut recta prædicent.
6 εισακουσατε μου σεμνα γαρ ερω και ανοισω απο χειλεων ορθα
7 Veritatem meditabitur guttur meum,
et labia mea detestabuntur impium.
7 οτι αληθειαν μελετησει ο φαρυγξ μου εβδελυγμενα δε εναντιον εμου χειλη ψευδη
8 Justi sunt omnes sermones mei :
non est in eis pravum quid, neque perversum ;
8 μετα δικαιοσυνης παντα τα ρηματα του στοματος μου ουδεν εν αυτοις σκολιον ουδε στραγγαλωδες
9 recti sunt intelligentibus,
et æqui invenientibus scientiam.
9 παντα ενωπια τοις συνιουσιν και ορθα τοις ευρισκουσι γνωσιν
10 Accipite disciplinam meam, et non pecuniam ;
doctrinam magis quam aurum eligite :
10 λαβετε παιδειαν και μη αργυριον και γνωσιν υπερ χρυσιον δεδοκιμασμενον ανθαιρεισθε δε αισθησιν χρυσιου καθαρου
11 melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis,
et omne desiderabile ei non potest comparari.
11 κρεισσων γαρ σοφια λιθων πολυτελων παν δε τιμιον ουκ αξιον αυτης εστιν
12 Ego sapientia, habito in consilio,
et eruditis intersum cogitationibus.
12 εγω η σοφια κατεσκηνωσα βουλην και γνωσιν και εννοιαν εγω επεκαλεσαμην
13 Timor Domini odit malum :
arrogantiam, et superbiam,
et viam pravam, et os bilingue, detestor.
13 φοβος κυριου μισει αδικιαν υβριν τε και υπερηφανιαν και οδους πονηρων μεμισηκα δε εγω διεστραμμενας οδους κακων
14 Meum est consilium et æquitas ;
mea est prudentia, mea est fortitudo.
14 εμη βουλη και ασφαλεια εμη φρονησις εμη δε ισχυς
15 Per me reges regnant,
et legum conditores justa decernunt ;
15 δι' εμου βασιλεις βασιλευουσιν και οι δυνασται γραφουσιν δικαιοσυνην
16 per me principes imperant,
et potentes decernunt justitiam.
16 δι' εμου μεγιστανες μεγαλυνονται και τυραννοι δι' εμου κρατουσι γης
17 Ego diligentes me diligo,
et qui mane vigilant ad me, invenient me.
17 εγω τους εμε φιλουντας αγαπω οι δε εμε ζητουντες ευρησουσιν
18 Mecum sunt divitiæ et gloria,
opes superbæ et justitia.
18 πλουτος και δοξα εμοι υπαρχει και κτησις πολλων και δικαιοσυνη
19 Melior est enim fructus meus auro et lapide pretioso,
et genimina mea argento electo.
19 βελτιον εμε καρπιζεσθαι υπερ χρυσιον και λιθον τιμιον τα δε εμα γενηματα κρεισσω αργυριου εκλεκτου
20 In viis justitiæ ambulo,
in medio semitarum judicii :
20 εν οδοις δικαιοσυνης περιπατω και ανα μεσον τριβων δικαιωματος αναστρεφομαι
21 ut ditem diligentes me,
et thesauros eorum repleam.
21 ινα μερισω τοις εμε αγαπωσιν υπαρξιν και τους θησαυρους αυτων εμπλησω αγαθων [21α] εαν αναγγειλω υμιν τα καθ' ημεραν γινομενα μνημονευσω τα εξ αιωνος αριθμησαι
22 Dominus possedit me in initio viarum suarum
antequam quidquam faceret a principio.
22 κυριος εκτισεν με αρχην οδων αυτου εις εργα αυτου
23 Ab æterno ordinata sum,
et ex antiquis antequam terra fieret.
23 προ του αιωνος εθεμελιωσεν με εν αρχη
24 Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram :
necdum fontes aquarum eruperant,
24 προ του την γην ποιησαι και προ του τας αβυσσους ποιησαι προ του προελθειν τας πηγας των υδατων
25 necdum montes gravi mole constiterant :
ante colles ego parturiebar.
25 προ του ορη εδρασθηναι προ δε παντων βουνων γεννα με
26 Adhuc terram non fecerat, et flumina,
et cardines orbis terræ.
26 κυριος εποιησεν χωρας και αοικητους και ακρα οικουμενα της υπ' ουρανον
27 Quando præparabat cælos, aderam ;
quando certa lege et gyro vallabat abyssos ;
27 ηνικα ητοιμαζεν τον ουρανον συμπαρημην αυτω και οτε αφωριζεν τον εαυτου θρονον επ' ανεμων
28 quando æthera firmabat sursum,
et librabat fontes aquarum ;
28 ηνικα ισχυρα εποιει τα ανω νεφη και ως ασφαλεις ετιθει πηγας της υπ' ουρανον
29 quando circumdabat mari terminum suum,
et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos ;
quando appendebat fundamenta terræ :
29 και ισχυρα εποιει τα θεμελια της γης
30 cum eo eram, cuncta componens.
Et delectabar per singulos dies,
ludens coram eo omni tempore,
30 ημην παρ' αυτω αρμοζουσα εγω ημην η προσεχαιρεν καθ' ημεραν δε ευφραινομην εν προσωπω αυτου εν παντι καιρω
31 ludens in orbe terrarum ;
et deliciæ meæ esse cum filiis hominum.
31 οτε ευφραινετο την οικουμενην συντελεσας και ενευφραινετο εν υιοις ανθρωπων
32 Nunc ergo, filii, audite me :
beati qui custodiunt vias meas.
32 νυν ουν υιε ακουε μου
33 Audite disciplinam, et estote sapientes,
et nolite abjicere eam.
33 -
34 Beatus homo qui audit me,
et qui vigilat ad fores meas quotidie,
et observat ad postes ostii mei.
34 μακαριος ανηρ ος εισακουσεται μου και ανθρωπος ος τας εμας οδους φυλαξει αγρυπνων επ' εμαις θυραις καθ' ημεραν τηρων σταθμους εμων εισοδων
35 Qui me invenerit, inveniet vitam,
et hauriet salutem a Domino.
35 αι γαρ εξοδοι μου εξοδοι ζωης και ετοιμαζεται θελησις παρα κυριου
36 Qui autem in me peccaverit, lædet animam suam ;
omnes qui me oderunt diligunt mortem.		36 οι δε εις εμε αμαρτανοντες ασεβουσιν τας εαυτων ψυχας και οι μισουντες με αγαπωσιν θανατον