Proverbia 8

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam ?	1 Δεν κραζει η σοφια; και δεν εκπεμπει την φωνην αυτης η συνεσις;
2 In summis excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,	2 Ισταται επι της κορυφης των υψηλων τοπων, υπερ την οδον, εν τω μεσω των τριοδων.
3 juxta portas civitatis, in ipsis foribus loquitur, dicens :	3 Κραζει πλησιον των πυλων, εν τη εισοδω της πολεως, εν τη εισοδω των θυρων?
4 O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.	4 προς εσας, ανθρωποι, κραζω? και η φωνη μου εκπεμπεται προς τους υιους των ανθρωπων.
5 Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite.	5 Απλοι, νοησατε φρονησιν? και αφρονες, αποκτησατε νοημονα καρδιαν.
6 Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea ut recta prædicent.	6 Ακουσατε? διοτι θελω λαλησει πραγματα εξοχα, και τα χειλη μου θελουσι προφερει ορθα.
7 Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.	7 Διοτι αληθειαν θελει λαλησει ο λαρυγξ μου? τα δε χειλη μου βδελυττονται την ασεβειαν.
8 Justi sunt omnes sermones mei : non est in eis pravum quid, neque perversum ;	8 Παντες οι λογοι του στοματος μου ειναι μετα δικαιοσυνης? δεν υπαρχει εν αυτοις δολιον διεστραμμενον?
9 recti sunt intelligentibus, et æqui invenientibus scientiam.	9 Παντες ειναι σαφεις εις τον νοουντα και ορθοι εις τους ευρισκοντας γνωσιν.
10 Accipite disciplinam meam, et non pecuniam ; doctrinam magis quam aurum eligite :	10 Λαβετε την παιδειαν μου, και μη αργυριον? και γνωσιν, μαλλον παρα χρυσιον εκλεκτον.
11 melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis, et omne desiderabile ei non potest comparari.	11 Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων? και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης.
12 Ego sapientia, habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.	12 Εγω η σοφια κατοικω μετα της φρονησεως, και εφευρισκω γνωσιν συνετων βουλευματων.
13 Timor Domini odit malum : arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue, detestor.	13 Ο φοβος του Κυριου ειναι να μιση τις το κακον? αλαζονειαν και αυθαδειαν και πονηραν οδον και διεστραμμενον στομα εγω μισω.
14 Meum est consilium et æquitas ; mea est prudentia, mea est fortitudo.	14 Εμου ειναι η βουλη και η ασφαλεια? εγω ειμαι η συνεσις? εμου η δυναμις.
15 Per me reges regnant, et legum conditores justa decernunt ;	15 Δι' εμου οι βασιλεις βασιλευουσι, και οι αρχοντες θεσπιζουσι δικαιοσυνην.
16 per me principes imperant, et potentes decernunt justitiam.	16 Δι' εμου οι ηγεμονες ηγεμονευουσι, και οι μεγιστανες, παντες οι κριται της γης?
17 Ego diligentes me diligo, et qui mane vigilant ad me, invenient me.	17 Εγω τους εμε αγαπωντας αγαπω? και οι ζητουντες με θελουσι με ευρει.
18 Mecum sunt divitiæ et gloria, opes superbæ et justitia.	18 Πλουτος και δοξα ειναι μετ' εμου, αγαθα διαμενοντα και δικαιοσυνη.
19 Melior est enim fructus meus auro et lapide pretioso, et genimina mea argento electo.	19 Οι καρποι μου ειναι καλητεροι χρυσιου και χρυσιου καθαρου? και τα γεννηματα μου, εκλεκτου αργυριου.
20 In viis justitiæ ambulo, in medio semitarum judicii :	20 Περιπατω εν οδω δικαιοσυνης, αναμεσον των τριβων της κρισεως,
21 ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.	21 δια να καμω τους αγαπωντας με να κληρονομησωσιν αγαθα, και να γεμισω τους θησαυρους αυτων.
22 Dominus possedit me in initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio.	22 Ο Κυριος με ειχεν εν τη αρχη των οδων αυτου, προ των εργων αυτου, απ' αιωνος.
23 Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.	23 Προ του αιωνος με εχρισεν, απ' αρχης, πριν υπαρξη η γη.
24 Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram : necdum fontes aquarum eruperant,	24 Εγεννηθην οτε δεν ησαν αι αβυσσοι, οτε δεν υπηρχον αι πηγαι αι αναβρυουσαι υδατα?
25 necdum montes gravi mole constiterant : ante colles ego parturiebar.	25 Πριν τα ορη θεμελιωθωσι, προ των λοφων, εγω εγεννηθην?
26 Adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ.	26 ενω δεν ειχεν ετι καμει την γην ουτε πεδιαδας, ουτε κορυφας χωματων της οικουμενης.
27 Quando præparabat cælos, aderam ; quando certa lege et gyro vallabat abyssos ;	27 Οτε ητοιμαζε τους ουρανους, εγω ημην εκει? οτε περιεγραφε καμαραν υπερανω του προσωπου της αβυσσου?
28 quando æthera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum ;	28 οτε εστερεονε τον αιθερα επανω? οτε ωχυρονε τας πηγας της αβυσσου?
29 quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos ; quando appendebat fundamenta terræ :	29 οτε επεβαλλε τον νομον αυτου εις την θαλασσαν, να μη παραβωσι τα υδατα το προσταγμα αυτου? οτε διεταττε τα θεμελια της γης?
30 cum eo eram, cuncta componens. Et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore,	30 τοτε ημην πλησιον αυτου δημιουργουσα? και εγω ημην καθ' ημεραν η τρυφη αυτου, ευφραινομενη παντοτε ενωπιον αυτου,
31 ludens in orbe terrarum ; et deliciæ meæ esse cum filiis hominum.	31 ευφραινομενη εν τη οικουμενη της γης αυτου? και η τρυφη μου ητο μετα των υιων των ανθρωπων.
32 Nunc ergo, filii, audite me : beati qui custodiunt vias meas.	32 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, ω τεκνα? διοτι μακαριοι οι φυλαττοντες τας οδους μου.
33 Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abjicere eam.	33 Ακουσατε παιδειαν και γενεσθε σοφοι, και μη αποδοκιμαζετε αυτην.
34 Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei.	34 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις μου ακουση, αγρυπνων καθ' ημεραν εν ταις πυλαις μου, περιμενων εις τους παραστατας των θυρων μου?
35 Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino.	35 διοτι οστις ευρη εμε, θελει ευρει ζωην, και θελει λαβει χαριν παρα Κυριου.
36 Qui autem in me peccaverit, lædet animam suam ; omnes qui me oderunt diligunt mortem.	36 Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει? παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον.