Proverbia 15

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Responsio mollis frangit iram ; sermo durus suscitat furorem.	1 Η γλυκεια αποκρισις καταπραυνει θυμον? αλλ' ο λυπηρος λογος διεγειρει οργην.
2 Lingua sapientium ornat scientiam ; os fatuorum ebullit stultitiam.	2 Η γλωσσα των σοφων καλλωπιζει την γνωσιν? το στομα δε των αφρονων εξερευγεται μωριαν.
3 In omni loco, oculi Domini contemplantur bonos et malos.	3 Οι οφθαλμοι του Κυριου ειναι εν παντι τοπω, παρατηρουντες κακους και αγαθους.
4 Lingua placabilis lignum vitæ ; quæ autem immoderata est conteret spiritum.	4 Η υγιαινουσα γλωσσα ειναι δενδρον ζωης? η δε διεστραμμενη, συντριψις εις το πνευμα.
5 Stultus irridet disciplinam patris sui ; qui autem custodit increpationes astutior fiet. In abundanti justitia virtus maxima est : cogitationes autem impiorum eradicabuntur.	5 Ο αφρων καταφρονει την διδασκαλιαν του πατρος αυτου? ο δε φυλαττων ελεγχον ειναι φρονιμος.
6 Domus justi plurima fortitudo, et in fructibus impii conturbatio.	6 Εν τω οικω του δικαιου ειναι θησαυρος πολυς? εις δε το εισοδημα του ασεβους διασκορπισμος.
7 Labia sapientium disseminabunt scientiam ; cor stultorum dissimile erit.	7 Τα χειλη των σοφων διαδιδουσι γνωσιν? αλλ' η καρδια των αφρονων δεν ειναι ουτως.
8 Victimæ impiorum abominabiles Domino ; vota justorum placabilia.	8 Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? αλλ' η δεησις των ευθεων ευπροσδεκτος εις αυτον.
9 Abominatio est Domino via impii ; qui sequitur justitiam diligitur ab eo.	9 Βδελυγμα ειναι εις τον Κυριον η οδος του ασεβους? αγαπα δε τον θηρευοντα την δικαιοσυνην.
10 Doctrina mala deserenti viam vitæ ; qui increpationes odit, morietur.	10 Η διδασκαλια ειναι δυσαρεστος εις τον εγκαταλειποντα την οδον? ο μισων τον ελεγχον θελει τελευτησει.
11 Infernus et perditio coram Domino ; quanto magis corda filiorum hominum !	11 Ο αδης και η απωλεια ειναι εμπροσθεν του Κυριου? ποσω μαλλον αι καρδιαι των υιων των ανθρωπων;
12 Non amat pestilens eum qui se corripit, nec ad sapientes graditur.	12 Ο χλευαστης δεν αγαπα τον ελεγχοντα αυτον, ουδε θελει υπαγει προς τους σοφους.
13 Cor gaudens exhilarat faciem ; in mœrore animi dejicitur spiritus.	13 Καρδια ευφραινομενη ιλαρυνει το προσωπον? υπο δε της λυπης της καρδιας καταθλιβεται το πνευμα.
14 Cor sapientis quærit doctrinam, et os stultorum pascitur imperitia.	14 Η καρδια του συνετου ζητει γνωσιν? το δε στομα των αφρονων βοσκει μωριαν.
15 Omnes dies pauperis, mali ; secura mens quasi juge convivium.	15 Πασαι αι ημεραι του τεθλιμμενου ειναι κακαι? ο δε ευφραινομενος την καρδιαν εχει ευωχιαν παντοτεινην.
16 Melius est parum cum timore Domini, quam thesauri magni et insatiabiles.	16 Καλητερον το ολιγον εν φοβω Κυριου, παρα θησαυροι πολλοι και ταραχη εν αυτοις.
17 Melius est vocari ad olera cum caritate, quam ad vitulum saginatum cum odio.	17 Καλητερον ξενισμος λαχανων μετα αγαπης, παρα μοσχος σιτευτος μετα μισους.
18 Vir iracundus provocat rixas ; qui patiens est mitigat suscitatas.	18 Ο θυμωδης ανθρωπος διεγειρει μαχας? ο δε μακροθυμος καταπαυει εριδας.
19 Iter pigrorum quasi sepes spinarum ; via justorum absque offendiculo.	19 Η οδος του οκνηρου ειναι ως πεφραγμενη απο ακανθας? αλλ' η οδος των ευθεων ειναι εξωμαλισμενη.
20 Filius sapiens lætificat patrem, et stultus homo despicit matrem suam.	20 Υιος σοφος ευφραινει πατερα? ο δε μωρος ανθρωπος καταφρονει την μητερα αυτου.
21 Stultitia gaudium stulto, et vir prudens dirigit gressus suos.	21 Η μωρια ειναι χαρα εις τον ενδεη φρενων? ο δε συνετος ανθρωπος περιπατει ορθως.
22 Dissipantur cogitationes ubi non est consilium ; ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.	22 Οπου συμβουλιον δεν υπαρχει, οι σκοποι ματαιονονται? εν δε τω πληθει των συμβουλων στερεονονται.
23 Lætatur homo in sententia oris sui, et sermo opportunus est optimus.	23 Χαρα εις τον ανθρωπον δια την αποκρισιν του στοματος αυτου, και λογος εν καιρω, ποσον καλος ειναι.
24 Semita vitæ super eruditum, ut declinet de inferno novissimo.	24 Η οδος της ζωης εις τον συνετον ειναι προς τα ανω, δια να εκκλινη απο του αδου κατω.
25 Domum superborum demolietur Dominus, et firmos faciet terminos viduæ.	25 Ο Κυριος καταστρεφει τον οικον των υπερηφανων? στερεονει δε το οριον της χηρας.
26 Abominatio Domini cogitationes malæ, et purus sermo pulcherrimus firmabitur ab eo.	26 Οι λογισμοι του πονηρου ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? των δε καθαρων οι λογοι ευαρεστοι.
27 Conturbat domum suam qui sectatur avaritiam ; qui autem odit munera, vivet. Per misericordiam et fidem purgantur peccata : per timorem autem Domini declinat omnis a malo.	27 Ο δωροληπτης ταραττει τον οικον αυτου? αλλ' οστις μισει τα δωρα θελει ζησει.
28 Mens justi meditatur obedientiam ; os impiorum redundat malis.	28 Η καρδια του δικαιου προμελετα δια να αποκριθη? το δε στομα των ασεβων εξερευγεται κακα.
29 Longe est Dominus ab impiis, et orationes justorum exaudiet.	29 Ο Κυριος ειναι μακραν απο των ασεβων? εισακουει δε της δεησεως των δικαιων.
30 Lux oculorum lætificat animam ; fama bona impinguat ossa.	30 Το φως των οφθαλμων ευφραινει την καρδιαν? και η καλη φημη παχυνει τα οστα.
31 Auris quæ audit increpationes vitæ in medio sapientium commorabitur.	31 Το ωτιον, το οποιον ακουει τον ελεγχον της ζωης, διατριβει μεταξυ των σοφων.
32 Qui abjicit disciplinam despicit animam suam ; qui autem acquiescit increpationibus possessor est cordis.	32 Οστις απωθει την διδασκαλιαν, αποστρεφεται την ψυχην αυτου? αλλ' οστις ακουει τον ελεγχον, αποκτα συνεσιν.
33 Timor Domini disciplina sapientiæ, et gloriam præcedit humilitas.	33 Ο φοβος του Κυριου ειναι διδασκαλια σοφιας? και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.