Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Proverbia 15


font
VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Responsio mollis frangit iram ;
sermo durus suscitat furorem.
1 Una risposta gentile calma la collera,
una parola pungente eccita l’ira.
2 Lingua sapientium ornat scientiam ;
os fatuorum ebullit stultitiam.
2 Le parole dei saggi fanno gustare la scienza,
mentre la bocca degli stolti esprime sciocchezze.
3 In omni loco, oculi Domini
contemplantur bonos et malos.
3 Gli occhi del Signore arrivano dappertutto,
scrutano i malvagi e i buoni.
4 Lingua placabilis lignum vitæ ;
quæ autem immoderata est conteret spiritum.
4 Una parola buona è un albero di vita,
quella malevola è una ferita al cuore.
5 Stultus irridet disciplinam patris sui ;
qui autem custodit increpationes astutior fiet.
In abundanti justitia virtus maxima est :
cogitationes autem impiorum eradicabuntur.
5 Lo stolto disprezza la correzione di suo padre,
chi tiene conto del rimprovero diventa prudente.
6 Domus justi plurima fortitudo,
et in fructibus impii conturbatio.
6 Nella casa del giusto c’è abbondanza di beni,
sul guadagno dell’empio incombe il dissesto.
7 Labia sapientium disseminabunt scientiam ;
cor stultorum dissimile erit.
7 Le labbra dei saggi diffondono la scienza,
non così il cuore degli stolti.
8 Victimæ impiorum abominabiles Domino ;
vota justorum placabilia.
8 Il sacrificio dei malvagi è un orrore per il Signore,
la preghiera dei buoni gli è gradita.
9 Abominatio est Domino via impii ;
qui sequitur justitiam diligitur ab eo.
9 Il Signore ha in orrore la condotta dei perversi,
egli ama chi pratica la giustizia.
10 Doctrina mala deserenti viam vitæ ;
qui increpationes odit, morietur.
10 Correzione severa per chi abbandona il retto sentiero;
chi rifiuta i rimproveri morirà!
11 Infernus et perditio coram Domino ;
quanto magis corda filiorum hominum !
11 Abisso e regno dei morti sono palesi davanti al Signore,
quanto più i cuori degli uomini!
12 Non amat pestilens eum qui se corripit,
nec ad sapientes graditur.
12 Lo spavaldo non vuole essere corretto,
egli non va in compagnia dei saggi.
13 Cor gaudens exhilarat faciem ;
in mœrore animi dejicitur spiritus.
13 Un cuore lieto dà serenità al volto,
ma quando il cuore è triste, lo spirito è depresso.
14 Cor sapientis quærit doctrinam,
et os stultorum pascitur imperitia.
14 Un cuore intelligente desidera imparare,
la bocca dello stolto si pasce della sua ignoranza.
15 Omnes dies pauperis, mali ;
secura mens quasi juge convivium.
15 Tutti i giorni sono brutti per il povero,
per un cuore felice è sempre festa.
16 Melius est parum cum timore Domini,
quam thesauri magni et insatiabiles.
16 È meglio aver poco con il timore di Dio
che un grande tesoro con l’inquietudine.
17 Melius est vocari ad olera cum caritate,
quam ad vitulum saginatum cum odio.
17 È meglio un piatto di verdura con l’amore
che un bue grasso con l’odio.
18 Vir iracundus provocat rixas ;
qui patiens est mitigat suscitatas.
18 Chi è collerico suscita contese,
chi è paziente calma le liti.
19 Iter pigrorum quasi sepes spinarum ;
via justorum absque offendiculo.
19 La strada del pigro è come una siepe di spine,
il sentiero dei retti è scorrevole.
20 Filius sapiens lætificat patrem,
et stultus homo despicit matrem suam.
20 Il figlio saggio allieta il padre,
il figlio stolto disprezza sua madre.
21 Stultitia gaudium stulto,
et vir prudens dirigit gressus suos.
21 La stoltezza è una gioia per chi è privo di senno;
chi è prudente cammina diritto.
22 Dissipantur cogitationes ubi non est consilium ;
ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.
22 Falliscono le decisioni prese senza consultazione,
riescono quelle suggerite da molti consiglieri.
23 Lætatur homo in sententia oris sui,
et sermo opportunus est optimus.
23 È una gioia saper dare una risposta;
una parola detta al momento giusto è gradita!
24 Semita vitæ super eruditum,
ut declinet de inferno novissimo.
24 Per l’uomo assennato la strada della vita è verso l’alto,
per salvarlo dal regno dei morti che è in basso.
25 Domum superborum demolietur Dominus,
et firmos faciet terminos viduæ.
25 Il Signore abbatte la casa dei superbi,
ma consolida il confine della vedova.
26 Abominatio Domini cogitationes malæ,
et purus sermo pulcherrimus firmabitur ab eo.
26 Il Signore aborrisce i pensieri malvagi,
ma le parole benevole gli sono gradite.
27 Conturbat domum suam qui sectatur avaritiam ;
qui autem odit munera, vivet.
Per misericordiam et fidem purgantur peccata :
per timorem autem Domini declinat omnis a malo.
27 Sconvolge la sua casa chi è avido di guadagni disonesti,
ma chi detesta i regali vivrà.
28 Mens justi meditatur obedientiam ;
os impiorum redundat malis.
28 La mente del giusto riflette prima di rispondere,
ma la bocca dei malvagi esprime cattiveria.
29 Longe est Dominus ab impiis,
et orationes justorum exaudiet.
29 Il Signore è lontano dai malvagi,
ma ascolta la preghiera dei giusti.
30 Lux oculorum lætificat animam ;
fama bona impinguat ossa.
30 Uno sguardo luminoso dà gioia al cuore,
una notizia lieta rinvigorisce le ossa.
31 Auris quæ audit increpationes vitæ
in medio sapientium commorabitur.
31 Chi ascolta un rimprovero salutare
potrà stare in mezzo ai saggi.
32 Qui abjicit disciplinam despicit animam suam ;
qui autem acquiescit increpationibus possessor est cordis.
32 Chi rifiuta la correzione disprezza se stesso,
ma chi ascolta il rimprovero acquista senno.
33 Timor Domini disciplina sapientiæ,
et gloriam præcedit humilitas.
33 Il timore di Dio è scuola di sapienza,
prima della gloria c’è l’umiltà.