Levitico 14

NOVA VULGATA	LXX
1 Locutusque est Dominus ad Moysen dicens:	1 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων
2 “ Hic est ri tus leprosi, quando mundandus est: adducetur ad sacerdotem,	2 ουτος ο νομος του λεπρου η αν ημερα καθαρισθη και προσαχθησεται προς τον ιερεα
3 qui egressus e castris, cum invenerit lepram esse sanatam,	3 και εξελευσεται ο ιερευς εξω της παρεμβολης και οψεται ο ιερευς και ιδου ιαται η αφη της λεπρας απο του λεπρου
4 praecipiet, ut sumant pro eo, qui purificatur, duas aves vivas, mundas et lignum cedrinum vermiculumque et hyssopum.	4 και προσταξει ο ιερευς και λημψονται τω κεκαθαρισμενω δυο ορνιθια ζωντα καθαρα και ξυλον κεδρινον και κεκλωσμενον κοκκινον και υσσωπον
5 Et unam ex avibus immolari iubebit in vase fictili super aquas viventes.	5 και προσταξει ο ιερευς και σφαξουσιν το ορνιθιον το εν εις αγγειον οστρακινον εφ' υδατι ζωντι
6 Aliam autem vivam cum ligno cedrino et cocco et hyssopo tinguet in sanguine avis super aquas viventes immolatae,	6 και το ορνιθιον το ζων λημψεται αυτο και το ξυλον το κεδρινον και το κλωστον κοκκινον και τον υσσωπον και βαψει αυτα και το ορνιθιον το ζων εις το αιμα του ορνιθιου του σφαγεντος εφ' υδατι ζωντι
7 quo asperget illum, qui a lepra mundandus est, septies, ut iure purgetur; et dimittet avem vivam, ut in agrum avolet.	7 και περιρρανει επι τον καθαρισθεντα απο της λεπρας επτακις και καθαρος εσται και εξαποστελει το ορνιθιον το ζων εις το πεδιον
8 Cumque laverit homo vestimenta sua, radet omnes pilos corporis, et lavabitur aqua; purificatusque ingredietur castra, ita dumtaxat ut maneat extra tabernaculum suum septem diebus.	8 και πλυνει ο καθαρισθεις τα ιματια αυτου και ξυρηθησεται αυτου πασαν την τριχα και λουσεται εν υδατι και καθαρος εσται και μετα ταυτα εισελευσεται εις την παρεμβολην και διατριψει εξω του οικου αυτου επτα ημερας
9 Et die septimo radet capillos capitis barbamque et supercilia ac totius corporis pilos et lavabit vestimenta carnemque suam aqua, et mundus erit.	9 και εσται τη ημερα τη εβδομη ξυρηθησεται πασαν την τριχα αυτου την κεφαλην αυτου και τον πωγωνα και τας οφρυας και πασαν την τριχα αυτου ξυρηθησεται και πλυνει τα ιματια και λουσεται το σωμα αυτου υδατι και καθαρος εσται
10 Die octavo assumet duos agnos immaculatos et ovem anniculam absque macula et tres decimas ephi similae in sacrificium, quae conspersa sit oleo, et log olei.	10 και τη ημερα τη ογδοη λημψεται δυο αμνους ενιαυσιους αμωμους και προβατον ενιαυσιον αμωμον και τρια δεκατα σεμιδαλεως εις θυσιαν πεφυραμενης εν ελαιω και κοτυλην ελαιου μιαν
11 Cumque sacerdos purificans hominem statuerit eum et haec omnia coram Domino in ostio tabernaculi conventus,	11 και στησει ο ιερευς ο καθαριζων τον ανθρωπον τον καθαριζομενον και ταυτα εναντι κυριου επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου
12 tollet agnum unum et offeret eum in sacrificium pro delicto, oleique log et, elevatis ante Dominum omnibus,	12 και λημψεται ο ιερευς τον αμνον τον ενα και προσαξει αυτον της πλημμελειας και την κοτυλην του ελαιου και αφοριει αυτο αφορισμα εναντι κυριου
13 immolabit agnum, ubi immolari solet hostia pro peccato et holocaustum, id est in loco sancto. Sicut enim pro peccato ita et pro delicto ad sacerdotem pertinet sacrificium: sanctum sanctorum est.	13 και σφαξουσιν τον αμνον εν τοπω ου σφαζουσιν τα ολοκαυτωματα και τα περι αμαρτιας εν τοπω αγιω εστιν γαρ το περι αμαρτιας ωσπερ το της πλημμελειας εστιν τω ιερει αγια αγιων εστιν
14 Assumensque sacerdos de sanguine hostiae pro delicto ponet super extremum auriculae dextrae eius, qui mundatur, et super pollices manus dextrae et pedis;	14 και λημψεται ο ιερευς απο του αιματος του της πλημμελειας και επιθησει ο ιερευς επι τον λοβον του ωτος του καθαριζομενου του δεξιου και επι το ακρον της χειρος της δεξιας και επι το ακρον του ποδος του δεξιου
15 et de olei log mittet in manum suam sinistram	15 και λαβων ο ιερευς απο της κοτυλης του ελαιου επιχεει επι την χειρα του ιερεως την αριστεραν
16 tinguetque digitum dextrum in eo et asperget septies coram Domino.	16 και βαψει τον δακτυλον τον δεξιον απο του ελαιου του οντος επι της χειρος της αριστερας και ρανει επτακις τω δακτυλω εναντι κυριου
17 Quod autem reliquum est olei in laeva manu, fundet super extremum auriculae dextrae eius, qui mundatur, et super pollices manus ac pedis dextri et super sanguinem sacrificii pro delicto	17 το δε καταλειφθεν ελαιον το ον εν τη χειρι επιθησει ο ιερευς επι τον λοβον του ωτος του καθαριζομενου του δεξιου και επι το ακρον της χειρος της δεξιας και επι το ακρον του ποδος του δεξιου επι τον τοπον του αιματος του της πλημμελειας
18 et super caput eius, qui mundatur; expiabitque eum coram Domino	18 το δε καταλειφθεν ελαιον το επι της χειρος του ιερεως επιθησει ο ιερευς επι την κεφαλην του καθαρισθεντος και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς εναντι κυριου
19 et faciet sacrificium pro peccato. Tunc immolabit holocaustum	19 και ποιησει ο ιερευς το περι της αμαρτιας και εξιλασεται ο ιερευς περι του ακαθαρτου του καθαριζομενου απο της αμαρτιας αυτου και μετα τουτο σφαξει ο ιερευς το ολοκαυτωμα
20 et ponet illud in altari cum sacrificio similae, et homo rite mundabitur.	20 και ανοισει ο ιερευς το ολοκαυτωμα και την θυσιαν επι το θυσιαστηριον εναντι κυριου και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς και καθαρισθησεται
21 Quod si pauper est, et non potest manus eius invenire, quae dicta sunt, assumet agnum pro delicto ad elationem, ut expiet eum sacerdos, decimamque partem similae conspersae oleo in sacrificium et olei log	21 εαν δε πενηται και η χειρ αυτου μη ευρισκη λημψεται αμνον ενα εις ο επλημμελησεν εις αφαιρεμα ωστε εξιλασασθαι περι αυτου και δεκατον σεμιδαλεως πεφυραμενης εν ελαιω εις θυσιαν και κοτυλην ελαιου μιαν
22 duosque turtures sive duos pullos columbae, quos manus eius invenire poterit, unum pro peccato et alterum in holocaustum.	22 και δυο τρυγονας η δυο νεοσσους περιστερων οσα ευρεν η χειρ αυτου και εσται η μια περι αμαρτιας και η μια εις ολοκαυτωμα
23 Offeretque ea die octavo purificationis suae sacerdoti ad ostium tabernaculi conventus coram Domino.	23 και προσοισει αυτα τη ημερα τη ογδοη εις το καθαρισαι αυτον προς τον ιερεα επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου εναντι κυριου
24 Qui suscipiens agnum pro delicto et log olei levabit simul coram Domino;	24 και λαβων ο ιερευς τον αμνον της πλημμελειας και την κοτυλην του ελαιου επιθησει αυτα επιθεμα εναντι κυριου
25 immolatoque agno pro delicto, de sanguine eius ponet super extremum auriculae dextrae illius, qui mundatur, et super pollices manus eius ac pedis dextri;	25 και σφαξει τον αμνον της πλημμελειας και λημψεται ο ιερευς απο του αιματος του της πλημμελειας και επιθησει επι τον λοβον του ωτος του καθαριζομενου του δεξιου και επι το ακρον της χειρος της δεξιας και επι το ακρον του ποδος του δεξιου
26 olei vero partem mittet in manum suam sinistram.	26 και απο του ελαιου επιχεει ο ιερευς επι την χειρα του ιερεως την αριστεραν
27 In quo tinguens digitum dextrae manus asperget septies coram Domino;	27 και ρανει ο ιερευς τω δακτυλω τω δεξιω απο του ελαιου του εν τη χειρι αυτου τη αριστερα επτακις εναντι κυριου
28 tangetque extremum auriculae dextrae illius, qui mundatur, et pollices manus ac pedis dextri super locum sanguinis, qui effusus est pro delicto.	28 και επιθησει ο ιερευς απο του ελαιου του επι της χειρος αυτου επι τον λοβον του ωτος του καθαριζομενου του δεξιου και επι το ακρον της χειρος αυτου της δεξιας και επι το ακρον του ποδος αυτου του δεξιου επι τον τοπον του αιματος του της πλημμελειας
29 Reliquam autem partem olei, quae est in sinistra manu, mittet super caput hominis, qui purificatur, in expiationem eius coram Domino;	29 το δε καταλειφθεν απο του ελαιου το ον επι της χειρος του ιερεως επιθησει επι την κεφαλην του καθαρισθεντος και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς εναντι κυριου
30 et turtures sive pullos columbae, quos manus illius invenerit, offeret,	30 και ποιησει μιαν των τρυγονων η απο των νεοσσων των περιστερων καθοτι ευρεν αυτου η χειρ
31 unum pro delicto et alterum in holocaustum cum sacrificio similae, et sic expiabit eum sacerdos coram Domino.	31 την μιαν περι αμαρτιας και την μιαν εις ολοκαυτωμα συν τη θυσια και εξιλασεται ο ιερευς περι του καθαριζομενου εναντι κυριου
32 Hoc est sacrificium leprosi, qui habere non potest omnia in emundationem sui ”.	32 ουτος ο νομος εν ω εστιν η αφη της λεπρας και του μη ευρισκοντος τη χειρι εις τον καθαρισμον αυτου
33 Locutus est Dominus ad Moysen et Aaron dicens:	33 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων
34 “ Cum ingressi fueritis terram Chanaan, quam ego dabo vobis in possessionem, si fuerit plaga leprae in aedibus terrae possessionis vestrae,	34 ως αν εισελθητε εις την γην των χαναναιων ην εγω διδωμι υμιν εν κτησει και δωσω αφην λεπρας εν ταις οικιαις της γης της εγκτητου υμιν
35 ibit, cuius est domus, nuntians sacerdoti et dicet: "Quasi plaga videtur mihi esse in domo mea".	35 και ηξει τινος αυτου η οικια και αναγγελει τω ιερει λεγων ωσπερ αφη εωραται μου εν τη οικια
36 At ille praecipiet, ut efferant universa de domo, priusquam ingrediatur eam, et videat plagam, ne immunda fiant omnia, quae in domo sunt. Intrabitque postea, ut consideret domum;	36 και προσταξει ο ιερευς αποσκευασαι την οικιαν προ του εισελθοντα ιδειν τον ιερεα την αφην και ου μη ακαθαρτα γενηται οσα εαν η εν τη οικια και μετα ταυτα εισελευσεται ο ιερευς καταμαθειν την οικιαν
37 et, cum viderit in parietibus illius quasi valliculas pallore sive rubore deformes et humiliores superficie reliqua,	37 και οψεται την αφην εν τοις τοιχοις της οικιας κοιλαδας χλωριζουσας η πυρριζουσας και η οψις αυτων ταπεινοτερα των τοιχων
38 egredietur ostium domus et statim claudet eam septem diebus.	38 και εξελθων ο ιερευς εκ της οικιας επι την θυραν της οικιας και αφοριει ο ιερευς την οικιαν επτα ημερας
39 Reversusque die septimo considerabit eam; si invenerit crevisse plagam,	39 και επανηξει ο ιερευς τη ημερα τη εβδομη και οψεται την οικιαν και ιδου ου διεχυθη η αφη εν τοις τοιχοις της οικιας
40 iubebit erui lapides, in quibus plaga est, et proici eos extra civitatem in loco immundo;	40 και προσταξει ο ιερευς και εξελουσιν τους λιθους εν οις εστιν η αφη και εκβαλουσιν αυτους εξω της πολεως εις τοπον ακαθαρτον
41 domum autem ipsam radi intrinsecus per circuitum et spargi pulverem rasurae extra urbem in locum immundum	41 και αποξυσουσιν την οικιαν εσωθεν κυκλω και εκχεουσιν τον χουν εξω της πολεως εις τοπον ακαθαρτον
42 lapidesque alios reponi pro his, qui ablati fuerint, et luto alio liniri domum.	42 και λημψονται λιθους απεξυσμενους ετερους και αντιθησουσιν αντι των λιθων και χουν ετερον λημψονται και εξαλειψουσιν την οικιαν
43 Sin autem plaga rursum effloruerit in domo, postquam eruti sunt lapides et pulvis erasus et alia terra lita,	43 εαν δε επελθη παλιν αφη και ανατειλη εν τη οικια μετα το εξελειν τους λιθους και μετα το αποξυσθηναι την οικιαν και μετα το εξαλειφθηναι
44 et ingressus sacerdos viderit crevisse plagam in domo: lepra est maligna et domus immunda.	44 και εισελευσεται ο ιερευς και οψεται ει διακεχυται η αφη εν τη οικια λεπρα εμμονος εστιν εν τη οικια ακαθαρτος εστιν
45 Quam statim destruent et lapides eius ac ligna atque universum pulverem domus proicient extra oppidum in loco immundo.	45 και καθελουσιν την οικιαν και τα ξυλα αυτης και τους λιθους αυτης και παντα τον χουν εξοισουσιν εξω της πολεως εις τοπον ακαθαρτον
46 Qui intraverit domum, quando clausa est, immundus erit usque ad vesperum;	46 και ο εισπορευομενος εις την οικιαν πασας τας ημερας ας αφωρισμενη εστιν ακαθαρτος εσται εως εσπερας
47 et, qui dormierit in ea vel comederit quippiam, lavabit vestimenta sua.	47 και ο κοιμωμενος εν τη οικια πλυνει τα ιματια αυτου και ακαθαρτος εσται εως εσπερας και ο εσθων εν τη οικια πλυνει τα ιματια αυτου και ακαθαρτος εσται εως εσπερας
48 Quod si introiens sacerdos viderit plagam non crevisse in domo, postquam denuo lita est, mundam eam esse decernet, reddita sanitate.	48 εαν δε παραγενομενος εισελθη ο ιερευς και ιδη και ιδου διαχυσει ου διαχειται η αφη εν τη οικια μετα το εξαλειφθηναι την οικιαν και καθαριει ο ιερευς την οικιαν οτι ιαθη η αφη
49 Et in purificationem eius sumet duas aves lignumque cedrinum et vermiculum atque hyssopum	49 και λημψεται αφαγνισαι την οικιαν δυο ορνιθια ζωντα καθαρα και ξυλον κεδρινον και κεκλωσμενον κοκκινον και υσσωπον
50 et, immolata una avi in vase fictili super aquas vivas,	50 και σφαξει το ορνιθιον το εν εις σκευος οστρακινον εφ' υδατι ζωντι
51 tollet lignum cedrinum et hyssopum et coccum et avem vivam et intinguet omnia in sanguine avis immolatae atque in aquis viventibus et asperget domum septies;	51 και λημψεται το ξυλον το κεδρινον και το κεκλωσμενον κοκκινον και τον υσσωπον και το ορνιθιον το ζων και βαψει αυτο εις το αιμα του ορνιθιου του εσφαγμενου εφ' υδατι ζωντι και περιρρανει εν αυτοις επι την οικιαν επτακις
52 purificabitque eam tam in sanguine avis quam in aquis viventibus et in avi viva lignoque cedrino et hyssopo atque vermiculo;	52 και αφαγνιει την οικιαν εν τω αιματι του ορνιθιου και εν τω υδατι τω ζωντι και εν τω ορνιθιω τω ζωντι και εν τω ξυλω τω κεδρινω και εν τω υσσωπω και εν τω κεκλωσμενω κοκκινω
53 cumque dimiserit avem avolare extra urbem in agrum libere, expiabit domum, et erit munda.	53 και εξαποστελει το ορνιθιον το ζων εξω της πολεως εις το πεδιον και εξιλασεται περι της οικιας και καθαρα εσται
54 Ista est lex omnis leprae et scabiei,	54 ουτος ο νομος κατα πασαν αφην λεπρας και θραυσματος
55 leprae vestium et domorum,	55 και της λεπρας ιματιου και οικιας
56 tumoris et pustulae et lucentis maculae,	56 και ουλης και σημασιας και του αυγαζοντος
57 ut possit sciri quo tempore immundum quid vel mundum sit ”.	57 και του εξηγησασθαι η ημερα ακαθαρτον και η ημερα καθαρισθησεται ουτος ο νομος της λεπρας