Neemia 1

NOVA VULGATA	LXX
1 Verba Nehemiae filii Hacha liae. Et factum est in mense Ca sleu, annovicesimo, et ego eram in castro Susan.	1 και εν τω πρωτω ετει κυρου του βασιλεως περσων του τελεσθηναι λογον κυριου απο στοματος ιερεμιου εξηγειρεν κυριος το πνευμα κυρου βασιλεως περσων και παρηγγειλεν φωνην εν παση βασιλεια αυτου και γε εν γραπτω λεγων
2 Et venit Hanani unus de fratribus meis,ipse et viri ex Iuda; et interrogavi eos de Iudaeis, qui salvati erant etsupererant de captivitate, et de Ierusalem.	2 ουτως ειπεν κυρος βασιλευς περσων πασας τας βασιλειας της γης εδωκεν μοι κυριος ο θεος του ουρανου και αυτος επεσκεψατο επ' εμε του οικοδομησαι αυτω οικον εν ιερουσαλημ τη εν τη ιουδαια
3 Et dixerunt mihi: “ Superstites,qui supererant de captivitate ibi in provincia, in afflictione magna sunt et inopprobrio; et murus Ierusalem dissipatus est, et portae eius combustae sunt igne”.	3 τις εν υμιν απο παντος του λαου αυτου και εσται ο θεος αυτου μετ' αυτου και αναβησεται εις ιερουσαλημ την εν τη ιουδαια και οικοδομησατω τον οικον θεου ισραηλ αυτος ο θεος ο εν ιερουσαλημ
4 Cumque audissem verba huiuscemodi, sedi et flevi et luxi diebus multis;ieiunabam et orabam ante faciem Dei caeli.	4 και πας ο καταλειπομενος απο παντων των τοπων ου αυτος παροικει εκει και λημψονται αυτον ανδρες του τοπου αυτου εν αργυριω και χρυσιω και αποσκευη και κτηνεσιν μετα του εκουσιου εις οικον του θεου του εν ιερουσαλημ
5 Et dixi: “ Quaeso, Domine, Deuscaeli, Deus fortis, magne atque terribilis, qui custodis pactum et misericordiamcum his, qui te diligunt et custodiunt mandata tua;	5 και ανεστησαν αρχοντες των πατριων τω ιουδα και βενιαμιν και οι ιερεις και οι λευιται παντων ων εξηγειρεν ο θεος το πνευμα αυτων του αναβηναι οικοδομησαι τον οικον κυριου τον εν ιερουσαλημ
6 fiat auris tua auscultans,et oculi tui aperti, ut audias orationem servi tui, quam ego oro coram te hodie,die et nocte pro filiis Israel servis tuis, et confiteor pro peccatis filiorumIsrael, quibus peccaverunt tibi. Ego quoque et domus patris mei peccavimus,	6 και παντες οι κυκλοθεν ενισχυσαν εν χερσιν αυτων εν σκευεσιν αργυριου εν χρυσω εν αποσκευη και εν κτηνεσιν και εν ξενιοις παρεξ των εν εκουσιοις
7 delinquentes deliquimus contra te et non custodivimus praecepta et mandata etiudicia, quae praecepisti Moysi famulo tuo.	7 και ο βασιλευς κυρος εξηνεγκεν τα σκευη οικου κυριου α ελαβεν ναβουχοδονοσορ απο ιερουσαλημ και εδωκεν αυτα εν οικω θεου αυτου
8 Memento verbi, quod mandasti Moysi servo tuo dicens: “Cum transgressifueritis, ego dispergam vos in populos;	8 και εξηνεγκεν αυτα κυρος βασιλευς περσων επι χειρα μιθραδατου γασβαρηνου και ηριθμησεν αυτα τω σασαβασαρ αρχοντι του ιουδα
9 si autem revertamini ad me etcustodiatis praecepta mea et faciatis ea, etiamsi abducti fueritis in extremacaeli, inde congregabo vos et reducam in locum quem elegi, ut habitaret nomenmeum ibi”.	9 και ουτος ο αριθμος αυτων ψυκτηρες χρυσοι τριακοντα και ψυκτηρες αργυροι χιλιοι παρηλλαγμενα εννεα και εικοσι
10 Ipsi enim sunt servi tui et populus tuus, quos redemisti infortitudine tua magna et in manu tua valida.	10 κεφφουρη χρυσοι τριακοντα και αργυροι διακοσιοι και σκευη ετερα χιλια
11 Obsecro, Domine, sit auris tua attendens ad orationem servi tui et adorationem servorum tuorum, qui volunt timere nomen tuum; et fac servum tuumprosperari hodie et da ei gratiam ante virum hunc ”. Ego enim eram pincernaregis.	11 παντα τα σκευη τω χρυσω και τω αργυρω πεντακισχιλια και τετρακοσια τα παντα αναβαινοντα μετα σασαβασαρ απο της αποικιας εκ βαβυλωνος εις ιερουσαλημ