Livre des Psaumes 64

JERUSALEM	LXX
1 Du maître de chant. Psaume de David.	1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ ωδη ιερεμιου και ιεζεκιηλ εκ του λογου της παροικιας οτε εμελλον εκπορευεσθαι
2 Ecoute, ô Dieu, la voix de ma plainte, contre la peur de l'ennemi garde ma vie;	2 σοι πρεπει υμνος ο θεος εν σιων και σοι αποδοθησεται ευχη εν ιερουσαλημ
3 à la bande des méchants cache-moi, à la meute des ouvriers de mal!	3 εισακουσον προσευχης μου προς σε πασα σαρξ ηξει
4 Eux qui aiguisent leur langue comme une épée, ils ajustent leur flèche, parole amère,	4 λογοι ανομιων υπερεδυναμωσαν ημας και τας ασεβειας ημων συ ιλαση
5 pour tirer en cachette sur l'innocent, ils tirent soudain et ne craignent rien.	5 μακαριος ον εξελεξω και προσελαβου κατασκηνωσει εν ταις αυλαις σου πλησθησομεθα εν τοις αγαθοις του οικου σου αγιος ο ναος σου θαυμαστος εν δικαιοσυνη
6 Ils s'encouragent dans leur méchante besogne, ils calculent pour tendre des pièges, ils disent: "Quiles verra	6 επακουσον ημων ο θεος ο σωτηρ ημων η ελπις παντων των περατων της γης και εν θαλασση μακραν
7 et scrutera nos secrets?" Il les scrute, celui qui scrute le fond de l'homme et le coeur profond.	7 ετοιμαζων ορη εν τη ισχυι αυτου περιεζωσμενος εν δυναστεια
8 Dieu a tiré une flèche, soudaines ont été leurs blessures;	8 ο συνταρασσων το κυτος της θαλασσης ηχους κυματων αυτης ταραχθησονται τα εθνη
9 il les fit choir à cause de leur langue, tous ceux qui les voient hochent la tête.	9 και φοβηθησονται οι κατοικουντες τα περατα απο των σημειων σου εξοδους πρωιας και εσπερας τερψεις
10 Tout homme alors craindra, il publiera l'oeuvre de Dieu, et son action, il la comprendra.	10 επεσκεψω την γην και εμεθυσας αυτην επληθυνας του πλουτισαι αυτην ο ποταμος του θεου επληρωθη υδατων ητοιμασας την τροφην αυτων οτι ουτως η ετοιμασια σου
11 Le juste aura sa joie en Yahvé et son refuge en lui; ils s'en loueront, tous les coeurs droits.	11 τους αυλακας αυτης μεθυσον πληθυνον τα γενηματα αυτης εν ταις σταγοσιν αυτης ευφρανθησεται ανατελλουσα
	12 ευλογησεις τον στεφανον του ενιαυτου της χρηστοτητος σου και τα πεδια σου πλησθησονται πιοτητος
	13 πιανθησονται τα ωραια της ερημου και αγαλλιασιν οι βουνοι περιζωσονται
	14 ενεδυσαντο οι κριοι των προβατων και αι κοιλαδες πληθυνουσι σιτον κεκραξονται και γαρ υμνησουσιν