Livre des Psaumes 18

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Du maître de chant. Du serviteur de Yahvé, David, qui adressa à Yahvé les paroles de ce cantique,quand Yahvé l'eut délivré de tous ses ennemis et de la main de Saül. Il dit:	1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ δουλου του Κυριου, οστις ελαλησε προς τον Κυριον τους λογους της ωδης ταυτης, καθ' ην ημεραν ηλευθερωσεν αυτον ο Κυριος εκ της χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ της χειρος του Σαουλ? και ειπε,>> Θελω σε αγαπα, Κυριε, η ισχυς μου.
2 Je t'aime, Yahvé, ma force (mon sauveur, tu m'as sauvé de la violence).	2 Ο Κυριος ειναι πετρα μου και φρουριον μου και ελευθερωτης μου? Θεος μου, βραχος μου? επ' αυτον θελω ελπιζει? η ασπις μου και το κερας της σωτηριας μου? υψηλος πυργος μου.
3 Yahvé est mon roc et ma forteresse, mon libérateur, c'est mon Dieu. Je m'abrite en lui, mon rocher,mon bouclier et ma force de salut, ma citadelle et mon refuge.	3 Θελω επικαλεσθη τον αξιυμνητον Κυριον, και εκ των εχθρων μου θελω σωθη.
4 J'invoque Yahvé, digne de louange et je suis sauvé de mes ennemis.	4 Πονοι θανατου με περιεκυκλωσαν, και χειμαρροι ανομιας με κατετρομαξαν?
5 Les flots de la Mort m'enveloppaient, les torrents de Bélial m'épouvantaient;	5 Πονοι του αδου με περιεκυκλωσαν, παγιδες θανατου με εφθασαν.
6 les filets du Shéol me cernaient, les pièges de la Mort m'attendaient.	6 Εν τη στενοχωρια μου επεκαλεσθην τον Κυριον, και προς τον Θεον μου εβοησα. Ηκουσεν εκ του ναου αυτου της φωνης μου, και η κραυγη μου ηλθεν ενωπιον αυτου εις τα ωτα αυτου.
7 Dans mon angoisse j'invoquai Yahvé, vers mon Dieu je lançai mon cri; il entendit de son templema voix et mon cri parvint à ses oreilles.	7 Τοτε εσαλευθη και εντρομος εγεινεν η γη, και τα θεμελια των ορεων εταραχθησαν και εσαλευθησαν, διοτι ωργισθη.
8 Et la terre s'ébranla et chancela, les assises des montagnes frémirent, (sous sa colère elles furentébranlées);	8 Καπνος ανεβαινεν εκ των μυκτηρων αυτου, και πυρ κατατρωγον εκ του στοματος αυτου? ανθρακες ανηφθησαν απ' αυτου.
9 une fumée monta à ses narines et de sa bouche un feu dévorait (des braises s'y enflammèrent).	9 Και εκλινε τους ουρανους και κατεβη, και γνοφος υπο τους ποδας αυτου.
10 Il inclina les cieux et descendit, une sombre nuée sous ses pieds;	10 Και επεβη επι χερουβειμ και επετασθη? και επεταξεν επι πτερυγων ανεμων.
11 il chevaucha un chérubin et vola, il plana sur les ailes du vent.	11 Εθεσε το σκοτος αποκρυφον τοπον αυτου? η σκηνη αυτου, περιξ αυτου ησαν υδατα σκοτεινα, νεφη πυκνα των αερων.
12 Il fit des ténèbres son voile, sa tente, ténèbre d'eau, nuée sur nuée;	12 Εκ της λαμψεως της εμπροσθεν αυτου διηλθον τα νεφη αυτου, χαλαζα και ανθρακες πυρος.
13 un éclat devant lui enflammait grêle et braises de feu.	13 Και εβροντησεν εν ουρανοις ο Κυριος, και ο Υψιστος εδωκε την φωνην αυτου? χαλαζα και ανθρακες πυρος.
14 Yahvé tonna des cieux, le Très-Haut donna de la voix;	14 Και απεστειλε τα βελη αυτου και εσκορπισεν αυτους? και αστραπας επληθυνε και συνεταραξεν αυτους.
15 il décocha ses flèches et les dispersa, il lança les éclairs et les chassa.	15 Και εφανησαν τα βαθη των υδατων και ανεκαλυφθησαν τα θεμελια της οικουμενης, απο της επιτιμησεως σου, Κυριε, απο του φυσηματος της πνοης των μυκτηρων σου.
16 Et le lit de la mer apparut, les assises du monde se découvrirent, au grondement de ta menace,Yahvé, au vent du souffle de tes narines.	16 Εξαπεστειλεν εξ υψους? ελαβε με? ειλκυσε με εξ υδατων πολλων.
17 Il envoie d'en haut et me prend, il me retire des grandes eaux,	17 Ηλευθερωσε με εκ του δυνατου εχθρου μου, και εκ των μισουντων με, διοτι ησαν δυνατωτεροι μου.
18 il me délivre d'un puissant ennemi, d'adversaires plus forts que moi.	18 Προεφθασαν με εν τη ημερα της θλιψεως μου? αλλ' ο Κυριος εσταθη το αντιστηριγμα μου?
19 Ils m'attendaient au jour de mon malheur, mais Yahvé fut pour moi un appui;	19 και εξηγαγε με εις ευρυχωριαν? ηλευθερωσε με διοτι ηυδοκησεν εις εμε.
20 il m'a dégagé, mis au large, il m'a sauvé, car il m'aime.	20 Αντημειψε με ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου? κατα την καθαροτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν εις εμε.
21 Yahvé me rend selon ma justice, selon la pureté de mes mains me rétribue,	21 Διοτι εφυλαξα τας οδους του Κυριου, και δεν ησεβησα εκκλινας απο του Θεου μου.
22 car j'ai gardé les voies de Yahvé sans faillir loin de mon Dieu.	22 Διοτι πασαι αι κρισεις αυτου ησαν εμπροσθεν μου, και τα διαταγματα αυτου δεν απεμακρυνα απ' εμου?
23 Ses jugements sont tous devant moi, ses décrets, je ne les ai pas écartés,	23 και εσταθην αμεμπτος προς αυτον, και εφυλαχθην απο της ανομιας μου.
24 mais je suis irréprochable avec lui, je me garde contre le péché.	24 Και ανταπεδωκεν εις εμε ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου, κατα την καθαροτητα των χειρων μου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτου.
25 Et Yahvé me rétribue selon ma justice, ma pureté qu'il voit de ses yeux.	25 Μετα οσιου οσιος θελεις εισθαι? μετα ανδρος τελειου τελειος θελεις εισθαι?
26 Tu es fidèle avec le fidèle, sans reproche avec l'irréprochable,	26 μετα καθαρου, καθαρος θελεις εισθαι? και μετα διεστραμμενου διεστραμμενως θελεις φερθη.
27 pur avec qui est pur mais rusant avec le fourbe,	27 Διοτι συ θελεις σωσει λαον τεθλιμμενον? οφθαλμους δε υπερηφανων θελεις ταπεινωσει.
28 toi qui sauves le peuple des humbles, et rabaisses les yeux hautains.	28 Διοτι συ θελεις φωτισει τον λυχνον μου? Κυριος ο Θεος μου θελει φωτισει το σκοτος μου.
29 C'est toi, Yahvé, ma lampe, mon Dieu éclaire ma ténèbre;	29 Διοτι δια σου θελω διασπασει στρατευμα, και δια του Θεου μου θελω υπερπηδησει τειχος.
30 avec toi je force l'enceinte, avec mon Dieu je saute la muraille.	30 Του Θεου, η οδος αυτου ειναι αμωμος? ο λογος του Κυριου ειναι δεδοκιμασμενος? ειναι ασπις παντων των ελπιζοντων επ' αυτον.
31 Dieu, sa voie est sans reproche et la parole de Yahvé sans alliage. Il est, lui, le bouclier dequiconque s'abrite en lui.	31 Διοτι τις Θεος πλην του Κυριου; και τις φρουριον πλην του Θεου ημων;
32 Qui donc est Dieu, hors Yahvé? Qui est Rocher, sinon notre Dieu?	32 Ο Θεος ειναι ο περιζωννυων με δυναμιν, και καθιστων αμωμον την οδον μου.
33 Ce Dieu qui me ceint de force et rend ma voie irréprochable,	33 Καμνει τους ποδας μου ως των ελαφων και με στηνει επι τους υψηλους τοπους μου.
34 qui égale mes pieds à ceux des biches et me tient debout sur les hauteurs,	34 Διδασκει τας χειρας μου εις πολεμον, και εκαμε τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου.
35 qui instruit mes mains au combat, mes bras à bander l'arc d'airain.	35 Και εδωκας εις εμε την ασπιδα της σωτηριας σου? και η δεξια σου με υπεστηριξε και η αγαθοτης σου με εμεγαλυνεν.
36 Tu me donnes ton bouclier de salut (ta droite me soutient), tu ne cesses de m'exaucer,	36 Επλατυνας τα βηματα μου υποκατω μου, και οι ποδες μου δεν εκλονισθησαν.
37 tu élargis mes pas sous moi et mes chevilles n'ont point fléchi.	37 Κατεδιωξα τους εχθρους μου και εφθασα αυτους? και δεν επεστρεψα εωσου συνετελεσα αυτους.
38 Je poursuis mes ennemis et les atteins, je ne reviens pas qu'ils ne soient achevés;	38 Συνετριψα αυτους και δεν ηδυνηθησαν να ανεγερθωσιν? επεσον υπο τους ποδας μου.
39 je les frappe, ils ne peuvent se relever, ils tombent, ils sont sous mes pieds.	39 Και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον? συνεκαμψας υποκατω μου τους επανισταμενους επ' εμε.
40 Tu m'as ceint de force pour le combat, tu fais ployer sous moi mes agresseurs;	40 Και εκαμες τους εχθρους μου να τρεψωσιν εις εμε τα νωτα, και εξωλοθρευσα τους μισουντας με.
41 mes ennemis, tu me fais voir leur dos, ceux qui me haïssent, je les extermine.	41 Εβοησαν, και ουδεις ο σωζων? προς τον Κυριον, και δεν εισηκουσεν αυτων.
42 Ils crient, et pas de sauveur, vers Yahvé, mais pas de réponse;	42 Και κατελεπτυνα αυτους ως κονιν κατα προσωπον ανεμου? απετιναξα αυτους ως τον πηλον των οδων.
43 je les broie comme poussière au vent, je les foule comme la boue des ruelles.	43 Ηλευθερωσας με εκ των αντιλογιων του λαου? κατεστησας με κεφαλην εθνων? λαος, τον οποιον δεν εγνωρισα, εδουλευσεν εις εμε.
44 Tu me délivres des querelles de mon peuple, tu me mets à la tête des nations; le peuple quej'ignorais m'est asservi,	44 Μολις ηκουσαν, και υπηκουσαν εις εμε? ξενοι υπεταχθησαν εις εμε.
45 les fils d'étrangers me font leur cour, ils sont tout oreille et m'obéissent;	45 Ξενοι παρελυθησαν και κατετρομαξαν εκ των αποκρυφων τοπων αυτων.
46 les fils d'étrangers faiblissent, ils quittent en tremblant leurs réduits.	46 Ζη Κυριος, και ευλογημενον το φρουριον μου? και ας υψωθη ο Θεος της σωτηριας μου?
47 Vive Yahvé, et béni soit mon rocher, exalté, le Dieu de mon salut,	47 ο Θεος ο εκδικων με και υποτασσων λαους υποκατω μου?
48 le Dieu qui me donne les vengeances et prosterne les peuples sous moi!	48 οστις με ελευθερονει εκ των εχθρων μου. Ναι, με υψονεις υπερανω των επανισταμενων επ' εμε? ηλευθερωσας με απο ανδρος αδικου.
49 Me délivrant d'ennemis furieux, tu m'exaltes par-dessus mes agresseurs, tu me libères de l'hommede violence.	49 Δια τουτο θελω σε υμνει, Κυριε, μεταξυ των εθνων, και εις το ονομα σου θελω ψαλλει.
50 Aussi je te louerai, Yahvé, chez les païens, et je veux jouer pour ton nom:	50 Αυτος μεγαλυνει τας σωτηριας του βασιλεως αυτου, και καμνει ελεος εις τον κεχρισμενον αυτου, εις τον Δαβιδ και εις το σπερμα αυτου εως αιωνος.
51 "Il multiplie pour son roi les délivrances et montre de l'amour pour son oint, pour David et sadescendance à jamais."