Livre des Psaumes 109

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Du maître de chant. De David.Psaume. Dieu de ma louange, ne te tais plus!	1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Θεε της αινεσεως μου, μη σιωπησης?
2 Bouche méchante et bouche d'imposture s'ouvrent contre moi. On me parle une langue demensonge,	2 διοτι στομα ασεβους και στομα δολιου ηνοιχθησαν επ' εμε? ελαλησαν κατ' εμου με γλωσσαν ψευδη?
3 de paroles de haine on m'entoure, on m'attaque sans raison.	3 και με λογους μισους με περιεκυκλωσαν και με επολεμησαν αναιτιως.
4 Pour prix de mon amitié, on m'accuse, et je ne suis que prière;	4 Αντι της αγαπης μου ειναι αντιδικοι εις εμε? εγω δε προσευχομαι.
5 on amène sur moi le malheur pour prix du bienfait, la haine pour prix de mon amitié.	5 Και ανταπεδωκαν εις εμε κακον αντι καλου, και μισος αντι της αγαπης μου.
6 "Suscite contre lui le méchant, que se dresse à sa droite l'accusateur;	6 Καταστησον ασεβη επ' αυτον? και διαβολος ας στεκη εκ δεξιων αυτου.
7 du jugement qu'il sorte coupable, que sa prière soit tenue pour péché!	7 Οταν κρινηται, ας εξελθη καταδεδικασμενος? και η προσευχη αυτου ας γεινη εις αμαρτιαν.
8 Que les jours lui soient écourtés, qu'un autre prenne sa charge;	8 Ας γεινωσιν αι ημεραι αυτου ολιγαι? αλλος ας λαβη την επισκοπην αυτου.
9 que ses enfants deviennent orphelins et sa femme, une veuve!	9 Ας γεινωσιν οι υιοι αυτου ορφανοι και η γυνη αυτου χηρα.
10 Ses fils, qu'ils errent et qu'ils errent, qu'ils mendient et qu'on les chasse de leurs ruines;	10 Και ας περιπλανωνται παντοτε οι υιοι αυτου και ας γεινωσιν επαιται, και ας ζητωσιν εκ των ερειπιων αυτων.
11 que l'usurier rafle tout son bien, que l'étranger pille son revenu!	11 Ας παγιδευση ο δανειστης παντα τα υπαρχοντα αυτου? και ας διαρπασωσιν οι ξενοι τους κοπους αυτου.
12 Que pas un ne lui reste charitable, que pas un n'ait pitié de ses orphelins,	12 Ας μη υπαρχη ο ελεων αυτον, και ας μη ηναι ο οικτειρων τα ορφανα αυτου.
13 que soit retranchée sa descendance, qu'en une génération soit effacé leur nom!	13 Ας εξολοθρευθωσιν οι εκγονοι αυτου? εν τη επερχομενη γενεα ας εξαλειφθη το ονομα αυτων.
14 Que Yahvé se souvienne du tort de ses pères, que le péché de sa mère ne soit pas effacé;	14 Ας ελθη εις ενθυμησιν ενωπιον του Κυριου η ανομια των πατερων αυτου? και η αμαρτια της μητρος αυτου ας μη εξαλειφθη?
15 qu'ils soient devant Yahvé constamment, pour qu'il retranche de la terre leur souvenir! "	15 Ας ηναι παντοτε ενωπιον του Κυριου, δια να εκκοψη απο της γης το μνημοσυνον αυτων.
16 Lui ne s'est pas souvenu d'être charitable: il pourchassait le pauvre et le malheureux, jusqu'à lamort, l'homme au coeur brisé.	16 Διοτι δεν ενεθυμηθη να καμη ελεος? αλλα κατετρεξεν ανθρωπον πενητα και πτωχον, δια να θανατωση τον συντετριμμενον την καρδιαν.
17 Il aimait la malédiction: elle vient à lui! Il ne goûtait pas la bénédiction: elle le quitte!	17 Επειδη ηγαπησε καταραν, ας ελθη επ' αυτον? επειδη δεν ηθελησεν ευλογιαν, ας απομακρυνθη απ' αυτου.
18 Il revêtait la malédiction comme un manteau: elle entre au fond de lui comme de l'eau, et commede l'huile dans ses os.	18 Επειδη ενεδυθη καταραν ως ιματιον αυτου, ας εισελθη ως υδωρ εις τα εντοσθια αυτου και ως ελαιον εις τα οστα αυτου?
19 Qu'elle lui soit un vêtement qui l'enveloppe, une ceinture qui l'enserre constamment!	19 Ας γεινη εις αυτον ως το ιματιον, το οποιον ενδυεται και ως η ζωνη, την οποιαν παντοτε περιζωννυται.
20 Tel soit, de par Yahvé, le salaire de mes accusateurs qui profèrent le mal sur mon âme!	20 Αυτη ας ηναι των αντιδικων μου η αμοιβη παρα του Κυριου, και των λαλουντων κακα κατα της ψυχης μου.
21 Mais toi, Yahvé, agis pour moi selon ton nom, délivre-moi, car ton amour est bonté.	21 Αλλα συ, Κυριε Θεε, ενεργησον μετ' εμου δια το ονομα σου? επειδη ειναι αγαθον το ελεος σου, λυτρωσον με.
22 Pauvre et malheureux que je suis, mon coeur est blessé au fond de moi;	22 Διοτι πτωχος και πενης ειμαι, και η καρδια μου ειναι πεπληγωμενη εντος μου.
23 comme l'ombre qui décline je m'en vais, on m'a secoué comme la sauterelle.	23 Παρηλθον ως σκια, οταν εκκλινη? εκτιναζομαι ως η ακρις.
24 A tant jeûner mes genoux fléchissent, ma chair est amaigrie faute d'huile;	24 Τα γονατα μου ητονησαν απο της νηστειας και η σαρξ μου εξεπεσεν απο του παχους αυτης.
25 on a fait de moi une insulte, ceux qui me voient hochent la tête.	25 Και εγω εγεινα ονειδος εις αυτους? οτε με ειδον, εκινησαν τας κεφαλας αυτων.
26 Aide-moi, Yahvé mon Dieu, sauve-moi selon ton amour:	26 Βοηθησον μοι, Κυριε ο Θεος μου? σωσον με κατα το ελεος σου?
27 qu'ils le sachent, c'est là ta main, toi, Yahvé, voilà ton oeuvre!	27 και ας γνωρισωσιν οτι η χειρ σου ειναι τουτο? οτι συ, Κυριε, εκαμες αυτο.
28 Eux maudissent, et toi tu béniras, ils attaquent, honte sur eux, et joie pour ton serviteur!	28 Αυτοι θελουσι καταρασθαι, συ δε θελεις ευλογει? θελουσι σηκωθη, πλην θελουσι καταισχυνθη? ο δε δουλος σου θελει ευφραινεσθαι.
29 Qu'ils soient vêtus d'infamie, ceux qui m'accusent, enveloppés de leur honte comme d'unmanteau!	29 Ας ενδυθωσιν εντροπην οι αντιδικοι μου? και ας φορεσωσιν ως επενδυμα την αισχυνην αυτων.
30 Grandes grâces à Yahvé sur mes lèvres, louange à lui parmi la multitude;	30 Θελω δοξολογει σφοδρα τον Κυριον δια του στοματος μου, και εν μεσω πολλων θελω υμνολογει αυτον?
31 car il se tient à la droite du pauvre pour sauver de ses juges son âme.	31 Διοτι ισταται εν τη δεξια του πτωχου, δια να λυτρονη αυτον εκ των καταδικαζοντων την ψυχην αυτου.