Numeri 6

¹ Locutusque est Dominus ad Moysen dicens:

² “ Loquere ad filios Israel et dices ad eos: Vir sive mulier cum fecerint votum, ut sanctificentur et se voluerint Domino consecrare,

³ a vino et omni quod inebriare potest abstinebunt; acetum ex vino et ex qualibet alia potione et, quidquid de uva exprimitur, non bibent; uvas recentes siccasque non comedent

⁴ cunctis diebus, quibus ex voto Domino consecrantur: quidquid ex vinea esse potest ab uva acerba usque ad pellicula non comedent.

⁵ Omni tempore separationis suae novacula non transibit per caput eius usque ad completum tempus, quo Domino consecratur; sanctus erit crescente caesarie capitis eius.

⁶ Omni tempore consecrationis suae ad mortuum non ingredietur;

⁷ nec super patris quidem et matris et fratris sororisque funere contaminabitur, quia consecratio Dei sui super caput eius est.

⁸ Omnibus diebus separationis suae sanctus erit Domino.

⁹ Sin autem mortuus fuerit subito quispiam coram eo, polluetur caput consecrationis eius; quod radet ilico in eadem die purgationis suae, id est die septima.

¹⁰ In octava autem die offeret duos turtures vel duos pullos columbae sacerdoti in introitu tabernaculi conventus,

¹¹ facietque sacerdos unum pro peccato et alterum in holocaustum et expiabit pro eo, quia peccavit super mortuo, sanctificabitque caput eius in die illo

¹² et consecrabit Domino dies separationis suae offerens agnum anniculum pro delicto; ita tamen, ut dies priores irriti fiant, quoniam polluta est consecratio eius.

¹³ Ista est lex consecrationis, cum dies, quos ex voto decreverat, complebuntur: adducent eum ad ostium tabernaculi conventus,

¹⁴ et offeret oblationem suam Domino agnum anniculum immaculatum in holocaustum et ovem anniculam immaculatam pro peccato et arietem immaculatum hostiam pacificam,

¹⁵ canistrum quoque panum azymorum, qui permixti sint oleo, et lagana absque fermento uncta oleo ac oblationem et libamina singulorum.

¹⁶ Quae offeret sacerdos coram Domino et faciet tam pro peccato quam in holocaustum;

¹⁷ arietem vero immolabit hostiam pacificam Domino offerens simul canistrum azymorum; facietque oblationem eius et libamenta.

¹⁸ Tunc radet nazaraeus ante ostium tabernaculi conventus caesariem consecrationis suae tolletque capillos suos et ponet super ignem, qui est suppositus sacrificio pacificorum,

¹⁹ et sumet sacerdos armum coctum arietis tortamque absque fermento unam de canistro et laganum azymum unum et tradet in manus nazaraei, postquam rasum fuerit caput eius;

²⁰ et agitabit in conspectu Domini, et sanctificata sacerdotis erunt sicut pectusculum, quod agitari, et femur, quod praelevari iussum est. Post haec potest bibere nazaraeus vinum ”.

²¹ Ista est lex nazaraei, cum voverit oblationem suam Domino tempore consecrationis suae, exceptis his, quae invenerit manus eius. Iuxta quod devoverat, ita faciet secundum legem consecrationis suae.

²² Locutusque est Dominus ad Moysen dicens:

²³ “ Loquere Aaron et filiis eius: Sic benedicetis filiis Israel et dicetis eis:

²⁴ "Benedicat tibi Dominus et custodiat te!

²⁵ Illuminet Dominus faciem suam super te et misereatur tui!

²⁶ Convertat Dominus vultum suum ad te et det tibi pacem!".

²⁷ Invocabuntque nomen meum super filios Israel, et ego benedicam eis ”.