Scrutatio

Martedi, 30 aprile 2024 - San Pio V ( Letture di oggi)

Eclesiastés/Qohelet 7


font
BIBLIAGREEK BIBLE
1 Más vale el renombre que óleo perfumado; y el día de la muerte más que el día del nacimiento.
1 Καλλιον ονομα καλον παρα πολυτιμον μυρον? και η ημερα του θανατου παρα την ημεραν της γεννησεως.
2 Más vale ir a casa de luto que ir a casa de festín; porque allí termina todo hombre, y allí el que vive, reflexiona.
2 Καλλιον να υπαγη τις εις οικον πενθους, παρα να υπαγη εις οικον συμποσιου? διοτι τουτο ειναι το τελος παντος ανθρωπου, και ο ζων θελει βαλει αυτο εις την καρδιαν αυτου.
3 Más vale llorar que reír, pues tras una cara triste hay un corazón feliz.
3 Καλλιον η λυπη παρα τον γελωτα? διοτι εκ της σκυθρωποτητος του προσωπου η καρδια γινεται φαιδροτερα.
4 El corazón de los sabios está en la casa de luto, mientras el corazón de los necios en la casa de alegría.
4 Η καρδια των σοφων ειναι εν οικω πενθους? αλλ' η καρδια των αφρονων εν οικω ευφροσυνης.
5 Más vale oír reproche de sabio, que oír alabanza de necios.
5 Καλλιον εις τον ανθρωπον να ακουη επιπληξιν σοφου, παρα να ακουη ασμα αφρονων?
6 Porque como crepitar de zarzas bajo la olla, así es el reír del necio: y también esto es vanidad.
6 διοτι καθως ειναι ο ηχος των ακανθων υποκατω του λεβητος, ουτως ο γελως του αφρονος και τουτο ματαιοτης.
7 El halago atonta al sabio, y el regalo pervierte el corazón.
7 Βεβαιως η καταδυναστεια παραλογιζει τον σοφον? και το δωρον διαφθειρει την καρδιαν.
8 Más vale el término de una cosa que su comienzo, más vale el paciente que el soberbio.
8 Καλλιον το τελος του πραγματος παρα την αρχην αυτου? καλητερος ο μακροθυμος παρα τον υψηλοφρονα.
9 No te dejes llevar del enojo, pues el enojo reside en el pecho de los necios.
9 Μη σπευδε εν τω πνευματι σου να θυμονης? διοτι ο θυμος αναπαυεται εν τω κολπω των αφρονων.
10 No digas: ¿Cómo es que el tiempo pasado fue mejor que el presente? Pues no es de sabios preguntar sobre ello.
10 Μη ειπης, Τις η αιτια, δια την οποιαν αι παρελθουσαι ημεραι ησαν καλητεραι παρα ταυτας; διοτι δεν ερωτας φρονιμως περι τουτου.
11 Tan buena es la sabiduría como la hacienda, y aprovecha a los que ven el sol.
11 Η σοφια ειναι καλη ως η κληρονομια, και ωφελιμος εις τους βλεποντας τον ηλιον.
12 Porque la sabiduría protege como el dinero, pero el saber le aventaja en que hace vivir al que lo posee.
12 Διοτι η σοφια ειναι σκεπη, ως ειναι σκεπη το αργυριον? πλην η υπεροχη της γνωσεως ειναι, οτι η σοφια ζωοποιει τους εχοντας αυτην.
13 Mira la obra de Dios: ¿quién podrá enderezar lo que él torció?
13 Θεωρει το εργον του Θεου? διοτι τις δυναται να καμη ευθες εκεινο, το οποιον αυτος εκαμε στρεβλον;
14 Alégrate en el día feliz y, en el día desgraciado, considera que, tanto uno como otro, Dios lo hace para que el hombre nada descubra de su porvenir.
14 Εν ημερα ευτυχιας ευφραινου, εν δε ημερα δυστυχιας σκεπτου? διοτι ο Θεος εκαμε το εν αντιστιχον του αλλου, δια να μη ευρισκη ο ανθρωπος μηδεν οπισω αυτου.
15 En mi vano vivir, de todo he visto: justos perecer en su justicia, e impíos envejecer en su iniquidad.
15 Τα παντα ειδον εν ταις ημεραις της ματαιοτητος μου? υπαρχει δικαιος, οστις αφανιζεται εν τη δικαιοσυνη αυτου? και υπαρχει ασεβης, οστις μακροημερευει εν τη κακια αυτου.
16 No quieras ser justo en demasía, ni te vuelvas demasiado sabio. ¿A qué destruirte?
16 Μη γινου δικαιος παραπολυ, και μη φρονει σεαυτον υπερμετρα σοφον? δια τι να αφανισθης;
17 No quieras ser demasiado impío, ni te hagas el insensato. ¿A qué morir antes de tu tiempo?
17 Μη γινου κακος παραπολυ, και μη εσο αφρων? δια τι να αποθανης προ του καιρου σου;
18 Bueno es que mantengas esto sin dejar aquellos de la mano, porque el temeroso de Dios con todo ello se sale.
18 Ειναι καλον να κρατης τουτο, απο δε εκεινου να μη αποσυρης την χειρα σου? διοτι ο φοβουμενος τον Θεον θελει εκφυγει παντα ταυτα.
19 La sabiduría da más fuerza al sabio que diez poderosos que haya en la ciudad.
19 Η σοφια ενδυναμονει τον σοφον περισσοτερον παρα δεκα εξουσιαζοντες, οιτινες ειναι εν τη πολει.
20 Cierto es que no hay ningún justo en la tierra que haga el bien sin nunca pecar.
20 Διοτι δεν υπαρχει ανθρωπος δικαιος επι της γης, οστις να πραττη το καλον και να μη αμαρτανη.
21 Tampoco hagas caso de todo lo que se dice, para que no oigas que tu siervo te denigra.
21 Προσετι, μη δωσης την προσοχην σου εις παντας τους λογους οσοι λεγονται? μηποτε ακουσης τον δουλον σου καταρωμενον σε?
22 Que tu corazón bien sabe cuántas veces también tú has denigrado a otros.
22 διοτι πολλακις και η καρδια σου γνωριζει οτι και συ παρομοιως κατηρασθης αλλους.
23 Todo esto lo intenté con la sabiduría. Dije: Seré sabio. Pero eso estaba lejos de mí.
23 Παντα ταυτα εδοκιμασα δια της σοφιας? ειπα, Θελω γεινει σοφος? αλλ' αυτη απεμακρυνθη απ' εμου.
24 Lejos está cualquier cosa, y profundo, lo profundo: ¿quién lo encontrará?
24 Ο, τι ειναι πολυ μακραν και εις ακρον βαρυ, τις δυναται να ευρη τουτο;
25 He aplicado mi corazón a explorar y a buscar sabiduría y razón, a reconocer la maldad como una necedad, y la necedad como una locura.
25 Εγω περιηλθον εν τη καρδια μου δια να μαθω και να ανιχνευσω, και να εκζητησω σοφιαν και τον λογον των πραγματων, και να γνωρισω την ασεβειαν της αφροσυνης και την ηλιθιοτητα της ανοησιας.
26 He hallado que la mujer es más amarga que la muerte, porque ella es como una red, su corazón como un lazo, y sus brazos como cadenas: El que agrada a Dios se libra de ella, mas el pecador cae en su trampa.
26 Και ευρον οτι πικροτερα ειναι παρα θανατον η γυνη, της οποιας η καρδια ειναι παγιδες και δικτυα και αι χειρες αυτης δεσμα? ο αρεστος ενωπιον του Θεου θελει εκφυγει απ' αυτης? ο δε αμαρτωλος θελει συλληφθη εν αυτη.
27 Mira, esto he hallado, dice Cohélet, tratando de razonar, caso por caso.
27 Ιδε, τουτο ευρηκα, λεγει ο Εκκλησιαστης, εξεταζων εν προς εν, δια να ευρω τον λογον?
28 Aunque he seguido buscando, nada más he hallado. Un hombre entre mil, sí que lo hallo; pero mujer entre todas ellas, no la encuentro.
28 τον οποιον ετι η ψυχη μου εκζητει αλλα δεν ευρισκω? ανδρα ενα μεταξυ χιλιων ευρηκα? γυναικα ομως μιαν μεταξυ πασων τουτων δεν ευρηκα.
29 Mira, lo que hallé fue sólo esto: Dios hizo sencillo al hombre, pero él se complicó con muchas razones.
29 Ιδου, τουτο μονον ευρηκα? οτι ο Θεος εκαμε τον ανθρωπον ευθυν, αλλ' αυτοι επεζητησαν λογισμους πολλους.